سعید عزت اللهی هافبک ملی پوش کشورمان با «جیانلوکا دی ماریتزیو» خبرنگار مشهور ایتالیایی مصاحبه‌ای در زمینه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر انجام داد.

به نقل از سایت این خبرنگار ایتالیایی، عزت اللهی یک جهانگرد است. او در هفت کشور مختلف بازی کرد. تکرار می‌کنیم، او فقط ۲۶ سال دارد. این سفر از ایران شروع می‌شود، از اسپانیا، روسیه، بلژیک، اسکاتلند، قطر می‌گذرد و در نهایت به دانمارک می‌رسد.

اما اولین مصاحبه ما از دوحه، شهر جام جهانی، جاییکه سعید قبلا با الغرافه حضور داشت، می‌آید. عزت اللهی در این زمینه گفت: انجام یک مسابقه در این سطح رویای همه است. از اینکه بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ دوباره این فرصت را داشتم سپاسگزارم. این باعث افتخارم است که بتوانم توانایی خود را در خدمت ملت ایران قرار دهم.

وی افزود:، اما همانطور که قبلاً گفتم، متاسف هستم. ما امیدوار بودیم که به مرحله حذفی صعود کنیم، این رویا را پرورش دادیم، به آن ایمان داشتیم و برای آن سخت تلاش کردیم. با توجه به جام جهانی ۲۰۲۶ به این کار ادامه خواهیم داد. سعید با غرور سینه‌اش سپر می‌کند و می‌گوید: «می‌خواهیم اولین نفر در تاریخ ایران باشیم که موفق به صعود از مرحله گروهی جام جهانی می‌شویم».

هافبک ملی پوش ایرانی ادامه داد:به طور کلی حضور در جام جهانی یک تجربه مثبت بود. من چیز‌های زیادی یاد گرفتم. دیدن خانواده ام که در بزرگترین صحنه دنیا من را تشویق می‌کنند، بزرگترین آرزویی است که می‌توان به آن دست یافت. خوشحالم و حالا به آینده نگاه می‌کنم، می‌خواهم خودم را برای مسابقات بعدی بهتر کنم.

عزت اللهی از درخشش بلینگهام در بازی بازی ۶ بر ۲ ایران مقابل انگلیس صحبت کرد و گفت: او عملکردی چشمگیر داشت. ما را نابود کرد و لالم کرد. او ۱۹ سال دارد، اما مثل ۳۰ ساله‌ها بازی می‌کند. بلوغ، قدرت و اعتماد به نفس دارد. او یکی از بهترین‌ها در نقش خود خواهد شد، یا شاید هم همین حالا است.

یک لحظه سکوت و دوباره غرور و شادی عزت‌الهی را می‌شنویم که می‌گوید: «بعد از آن ضربه بزرگ مقابل انگلیس، اما دوباره بلند شدیم. پیروزی مقابل ولز یک احساس فوق‌العاده بود. ما فقط می‌توانستیم پیروز شویم تا زنده بمانیم وگرنه همه چیز بیهوده بود. جو باور نکردنی بود. ما آماده بودیم برای همدیگر بجنگیم، این کار را کردیم. ما بردیم».

قسمت دوم مصاحبه طعمی شبیه به یک بازی جوانمردانه دارد. عزت اللهی پس از شکست مقابل آمریکا روی زمین نشسته گریه می‌کند. ایران بعد از این بازی از جام جهانی کنار رفت. در کنار او دو بازیکن از آمریکا (یدلین و سارجنت) از او دلجویی می‌کنند.

عزت اللهی در این زمینه گفت: «فوتبال این است. من فکر می‌کنم این بهترین تصویر برای نشان دادن ارزش‌های یک جام جهانی است. مبارزه، اشک، عرق ریختن، دوستی، احترام به حریف یکجا در جام جهانی جمع می‌شوند. آن‌ها از کودکی این را به من آموختند. با کسانی که به تازگی به چالش کشیده‌ای دست بده. آن‌ها در جنگ با هم دشمن هستند، اما وقتی داور سه بار سوت می‌زند ما به هم احترام می‌گذاریم. ژست فوتبالیست‌های آمریکا من را تحت تأثیر قرار داد، بسیار از آن‌ها قدردانی کردم. این کارتپستالی است که از این سال ۲۰۲۲ همیشه با خود خواهم داشت. "ما خیلی می‌خواستیم واجد شرایط باشیم". سعید پشت تلفن تکرار می‌کند: «خیلی می‌خواستیم رفیق».

عزت اللهی درباره گذشته اش گفت: «رسیدن به اینجا آسان نبود. در ۲۶ سالگی ۵۰ بازی ملی برای تیم ملی دارم، در دو جام جهانی بازی کرده ام و احساس می‌کنم برای یک جهش بزرگ آماده هستم. اما من در یک کشور فقیر بزرگ شدم، به مدارس فوتبال دسترسی نداشتم. مانند بسیاری از هم تیمی‌های ملی ام، ما در خیابان‌ها فوتبال بازی می‌کردیم. تصور می‌کردم رونالدو ایران هستم. من آن را دوست داشتم. سعی کردم حرکات او را در خیابان تکرار کنم. من آرزو داشتم از او تقلید کنم. اما من بچه کوچه‌های ایران بودم. گذشته ام را فراموش نمی‌کنم. "

ستاره ملی پوش ایران ادامه داد: من اغلب به آن فکر می‌کنم. این مرا وادار می‌کند تا همیشه بهترین هایم را ارائه دهم، تا با اشتیاق و فداکاری به اهدافم برسم. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که یک پدر فوتبالیست داشتم. او به من کمک کرد تا در لحظات تعیین کننده‌ای که بچه بودم، انتخاب درستی داشته باشم. من همیشه به بچه‌های خیلی جوان می‌گویم که خود را باور کنند و قوی بمانند، چه در بهترین لحظات و چه در بدترین ها. فوتبال شما را در مقابل چالش‌های زیادی قرار می‌دهد حتی برای سختی‌ها هم باید آماده باشید. قوی باش و به چیزی که آرزویش را دارید می‌رسید.»