مجتبی توانگر نماینده تهران و رئیس کمیته دانش‌بنیان و اقتصاد دیجیتال مجلس از وزرای علوم ‌و بهداشت و رییس دانشگاه آزاد خواست تا بستری برای آموزش مجازی دختران افغانستانی فراهم شود.

توانگر گفت رنجی که افغانستان این روزها با آن روبه‌روست در هیچ کجای دنیا سابقه ندارد. از یکسو این مردم مظلوم، همواره در موج آماج حملات تروریستی طراحی شده از سوی غربی‌ها هستند و از سویی با تحریم‌های ظالمانه در وضعیت اقتصادی نابسامان دست و پا می‌زنند و اکنون  طالبان نیز دختران این سرزمین را از تحصیل محروم کرده‌ است.

توانگر افزود با وجود اینکه تحصیل برای همه انسان‌ها فارغ از جنسیت‌شان به یک امر مسلم مبدل شده اما رنج خواهران افغاستانی بی شک قلب همه ایرانیان را به درد آورده است.

رئیس کمیته دانش‌بنیان و اقتصاد دیجیتال مجلس گفت قرابت‌های فرهنگی و زبانی بی‌نظیر بین دو ملت در کنار هم‌مرز بودن ملت ایران و افغانستان می‌تواند بسترهای لازم را برای تحصیل دختران به‌ویژه دانشجویان در کشور فراهم کند.

نظام آموزش عالی ایران پس از پشت سر گذاشتن شرایط سخت کرونا بستر و ابزارهای لازم را برای پذیرش دانشجویان دختر افغانستان در اختیار دارد و این موضوع را می‌توان در کوتاه‌مدت به شکل مجازی و غیرحضوری و در بلندمدت با میزبانی از دانشجویان در قالب حضور دانشجویان بین‌المللی دنبال کرد. 

توانگر گفت در آزمون امسال، ۴۷۹ هزار داوطلب پذیرش شدند و از ظرفیت ۵۰۳ هزار نفری دانشگاه‌های کل کشور(به جز دانشگاه آزاد اسلامی)، عملا ۲۴هزار صندلی خالی مانده است. این مساله وقتی اهمیت می‌یابد که بدانیم عمده ظرفیت خالی‌مانده متعلق به رشته‌های بدون آزمون است که بخشی از ظرفیت‌ها در این حوزه مخصوصا متعلق به آموزش مجازی است؛ در نتیجه این مساله می‌تواند به مثابه فرصتی برای خواهران کشور همسایه دوست و نزدیک ایران محسوب شود.

مجتبی توانگر با اشاره به جنبه انسان دوستانه این عمل گفت در شرایط امروز، بار اصلی آموزش برای دانشجویان خارجی از طریق بسترهای فضای مجازی دنبال می‌شود، مولفه‌ای که با توجه به عدم‌نیاز حضور فیزیکی دانشجویان، بهترین گزینه برای دانشجویان دختر افغانستانی حداقل در شرایط فعلی به‌شمار می‌رود و با ایجاد سریع تمهیدات از سوی مدیران آموزش عالی می‌تواند شرایط لازم پذیرش فراهم شود. 

توانگر این نکته را یادآور شد که جذب دانشجوی بین‌المللی از قاعده و ضابطه خاص خود برخوردار است اما سازمان‌های مردم‌نهاد عملا می‌توانند برای حمایت مالی از این مشتاقان علم و دانش در کشور همسایه راهکاری را پیدا کنند که این مساله نیازمند اتخاذ تدبیر و برنامه‌ریزی برای جذب این دانشجویان است.