این روز‌ها در آرژانتین همه از عملکرد تیم تحت هدایت لیونل اسکالونی در جام جهانی راضی هستند و تنها یک قدم تا قهرمانی باقیمانده، اما در اوج رضایت و غرور بد نیست دلایل و پشت پرده این موفقیت نیز بررسی شود.

قطعا انتخاب لیونل اسکالونی به عنوان سرمربی از سوی کلودیو تاپیا، رئیس فدراسیون، بهترین تصمیم ممکن بود، اما نباید نقش کادر مربیگری و دستیاران اسکالونی را نیز از یاد برد. اسکالونی پس از ناکامی خورخه سامپائولی به عنوان مربی موقت تیم بزرگسالان انتخاب شد. چرخه‌ای که پس از شکست مقابل فرانسه و در نتیجه حذف از جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به پایان رسید، بیشتر نتیجه اختلاف در کادر فنی قبل بین سامپائولی و بکاسسه بود.

لیونل اسکالونی بی سر و صدا و به عنوان کسی که هیچ تجربه مربیگری در سطح اول دنیا را نداشت، به کادر مربیگری تیم ملی ملحق شده بود و سپس انتخاب او به عنوان مربی، انتقادات زیادی را به همراه داشت. هیچ کس به او ایمان نداشت و در آن مقطع شلوغ و پر فراز و نشیب، اولین همکاری که رئیس به او معرفی کرد، لوئیس مارتین از لاپلاتا بود.

مربی بدنسازی که قبلاً در تیم نونهالان و نوجوانان استودیانتس کار کرده بود و سپس با تصمیم سباستین ورون، به کادر تیم بزرگسالان رسید. اسکالونی و مارتین در دفتر تاپیا با هم آشنا شدند و از اولین لحظه همکاری با هم با هم کنار آمدند.

پس از کسب عنوان قهرمانی در تورنمنت بین المللی الکودیا در اسپانیا با تیم دوم، انتقادات رسانه‌ای کمی کاهش یافت و کادر فنی اعتماد لازم را گرفت. بخش دشوار کار، اما ارتباط با بازیکنان بزرگ در درجه یک تیم ملی بود. به گفته لوئیس مارتین در مصاحبه اخیر خود، نحوه ارتباط با لیونل مسی بی نهایت ساده‌تر از آنچه او تصور می‌کرد اتفاق افتاد. مارتین توضیح داد که چگونه مسی را در اولین تمرین تنبیه کرد.

جلب اعتماد تیم با تنبیه مسی

مارتین می‌گوید: «روز اول کار، یک بازی ترتیب دادم و لئو شکست خورد. مجبور شدم به او بگویم که مجازاتش این است که روی زمین دراز بکشد و جلوی گروه، بیست بار شنا برود. از واکنش او مطمئن نبودم، ولی مسی به من نگاه کرد، لبخند زد و آن‌ها را انجام داد. ساعاتی بعد، هنگام شام، به میز من نزدیک شد، پشت سرم ایستاد و گفت: «پروفسور تو امروز من را کشتی. بعد با رضایت به من نگاه کرد و رفت جای خودش نشست. آن روز احساس کردم که خوب شروع کرده‌ایم و همه چیز ساده و طبیعی خواهد بود. من اشتباه نکردم. لئو کاملا شخصیتی متواضع دارد.»

امروز در هر تمرین و هنگام گرم کردن‌های پیش از مسابقه، می‌توانید تمام گروه را متمرکز ببینید بدون اینکه لبخندشان را از دست بدهند. شخصیت دوست داشتنی و همیشه صمیمی لوئیز مارتین (لازم به یادآوری است که او یک فوتبالیست حرفه‌ای بود) نقش زیادی در ارتباط خوب او با بازیکنان نخبه تیم ملی داشته است.

دستیارانی که به خوبی می‌دانند بازی برای تیم ملی چیست

والتر ساموئل، پابلو آیمار و روبرتو آیالا بازیکنانی با سابقه بودند که می‌دانستند چگونه با جدیت و تعهد پیراهن آبی و سفید را بپوشند. این سه نفر که هر کدام شخصیت خاص خود را دارند، جنبه‌های متفاوتی را به اشتراک می‌گذارند. ساموئل مسئول کار‌های دفاعی است. آیمار، دیدگاه خود را در مورد بازی‌های تهاجمی را ارائه می‌دهد. به نوبه خود، روبرتو آیالا مسابقات را از جایگاه VIP ورزشگاه تماشا می‌کند و در طول مسابقات با کادر فنی در تماس دائمی است.

فراتر از خط بازی متوازن (آرژانتین با هوش حمله می‌کند، بدون ریسک‌های غیرضروری)، این کادر مربیگری به یک چیز اساسی دست یافت: اینکه همزیستی مسالمت‌آمیزی بین این همه ستاره باشد و مسی در همان نقش رهبری که قبلاً داشت، احساس راحتی می‌کند. رسیدن به این مهم ساده نبود.

همزیستی سالم، نقطه شروعی برای خوش بینی

کاملاً واضح است که گروه می‌دانست چگونه همزیستی کند و این به خوبی در ارتباط عالی بین بازیکنان اصلی و ذخیره‌ها قابل تشخیص است. آرژانتین این حس واضح را به شما انتقال می‌دهد که تیم از اینکه مسی جام را در قطر بالای سر خواهد برد، اطمینان کامل دارد.