تحقیقات نشان داده است افرادی که ژن‌های کوتاه تری دارند سریع‌تر پیر می‌شوند، زودتر می‌میرند و بیشتر در معرض بیماری هستند و این ویژگی در مورد همه حیوانات صدق می‌کند.

دکتر توماس استوگر، نویسنده ارشد این مطالعه، از دانشگاه نورث وسترن در ایالات متحده، گفت: «ما تقریباً در همه جا آن را یافتیم. به نظر من بسیار زیباست که یک اصل واحد و نسبتاً مختصر تقریباً تمام تغییرات در فعالیت ژن‌ها را که در حیوانات با افزایش سن به وجود می‌آید را توضیح دهد.»

این تیم تحقیقاتی از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده از بافت انسان، موش آزمایشگاهی، موش صحرایی و ماهی قاتل استفاده کرد. آن‌ها دریافتند که ژن‌های طولانی‌تر و کوتاه‌تر به ترتیب با طول عمر بیشتر و کم‌تر مرتبط هستند.

به طور خاص، پیری با تغییر به سمت ژن‌های کوتاه همراه است که باعث می‌شود فعالیت در سلول‌ها نامتعادل شود. خون، ماهیچه ها، استخوان‌ها و اندام ها، از جمله کبد، قلب، روده ها، مغز و ریه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

محققان تغییرات ژن‌های انسان را از سنین ۳۰ تا ۴۹، ۵۰ تا ۶۹ و سپس ۷۰ سال به بالا بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که تغییرات در فعالیت ژن با توجه به طول ژن تا زمانی که انسان به میانسالی می‌رسد، رخ می‌دهد.

ژن‌ها بر مبنای طول آن‌ها که بر اساس تعداد نوکلئوتید‌های درون آن است، بررسی شدند. هر رشته از نوکلئوتید‌ها به یک اسید آمینه تبدیل می‌شود که سپس پروتئینی را تشکیل می‌دهد. بنابراین، یک ژن بسیار طولانی، پروتئین بزرگی تولید می‌کند و یک ژن کوتاه، پروتئین کوچکی تولید می‌کند. یک سلول برای دستیابی به سلامتی باید تعداد متعادلی از پروتئین‌های کوچک و بزرگ داشته باشد. مشکلات زمانی رخ می‌دهند که این تعادل از حالت عادی خارج شود.

دکتر استوگر گفت: «تغییرات در فعالیت ژن‌ها بسیار بسیار کوچک است و این تغییرات کوچک شامل هزاران ژن می‌شود. ما دریافتیم که این تغییر در بافت‌های مختلف و در حیوانات مختلف یکسان است.»

پروفسور آمارال سرپرست این مطالعه گفت: ما مواردی را می‌شناسیم که عفونت ها، عمدتاً عفونت‌های ویروسی، منجر به مشکلات دیگری در زندگی می‌شود. برخی از عفونت‌های ویروسی می‌توانند منجر به سرطان شوند. آسیب از محل آلوده دور می‌شود و سایر نواحی بدن ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، که پس از آن کمتر قادر به مبارزه با چالش‌های محیطی است.

امید است که مطالعه در مورد پیری، منجر به توسعه درمان‌هایی شود که برای معکوس کردن یا کند کردن این روند، طراحی شده اند. پروفسور آمارال می‌گوید: عدم تعادل ژن‌ها باعث پیری می‌شود، زیرا سلول‌ها و ارگانیسم‌ها برای متعادل ماندن تلاش می‌کنند.

گارسونی را تصور کنید که سینی بزرگی را حمل می‌کند. آن سینی باید همه چیز را متعادل نگه دارد. اگر سینی متعادل نباشد، پیشخدمت باید برای حفظ تعادل تلاش بیشتری کند. اگر تعادل در فعالیت ژن‌های کوتاه و بلند در یک ارگانیسم تغییر کند، همان اتفاق می‌افتد. تغییرات کوچک در ژن‌ها چندان مهم به نظر نمی‌رسد، اما این تغییرات ظریف بر شما تأثیر می‌گذارد و به تلاش بیشتری نیاز دارد.

اگرچه محققان دریافتند که ژن‌های طولانی با افزایش طول عمر مرتبط هستند، ژن‌های کوتاه نیز نقش مهمی در بدن دارند. به عنوان مثال، از ژن‌های کوتاه برای کمک به مبارزه با عوامل بیماری زا استفاده می‌شود. برخی از ژن‌های کوتاه می‌توانند مزیت کوتاه‌مدتی در بقای خود داشته باشند و این به قیمت کاسته شدن از عمر است.