انقلاب مردم ایران در سال ۵۷ درحالی در آستانه ۴۴ سالگی است که این سالها، روزهای پر فراز و نشیبی را به خود دیده است؛ از تلاطمهای اقتصادی گرفته تا مچ اندازی با تحریمهای ظالمانه، اما مثل همیشه این مردم ایران هستند که پیروز و سربلند میداناند و از این طوفانها عبور کردند تا نهال انقلاب به درخت تنومندی تبدیل شود.
اما در دو ماه گذشته عدهای به بهانه آزادی زنان و تساوی حقوق زن و مرد بذر آشوبهای جدیدی را در کشور کاشتند. بگذریم از خسارتهایی که به اموال عمومی به بهانه زن، زندگی، آزادی و سلب امنیت از مردم زدند. کشور ما در یکی دو هفته اخیر در یکی از فرصتهای عرضه خود در مجامع بین المللی قرار گرفت؛ جام جهانی!
شاید اسم جام جهانی برای خیلیها شادی بخش و یادآور اتفاقات خوش برد تیمشان باشد، اما بعد از حضور ایران در جام ۲۰۲۲ برای ایران و ایرانی یادآور یک چیز است و آن هم وطن فروشی یکعده بهظاهر ایرانی است؛ وطنفروشانی که دلارهای سعودی «ایران اینترنشنال» یا وعدههای انگلیسی شبکههایی مانند BBC و «من وتو» زیر دندانشان مزه کرد و از ابتدای حضور ایران در قطر و جام جهانی، همّوغم خود را بر تشویش اذهان عمومی ایرانیها و تخریب روحیه بازیکنان ایران متمرکز کردند.
اینمیان پیش از مرور قصهمان بد نیست چند مطلب مشابهی را که پیشتر منتشر کردهایم، مرور کنیم:
وقتی انگلیس غارتگر دلسوز ما شد و عدهای هم باورشان شد!
تقریباً چند روز پیش از بازی اول ایران مقابل تیم انگلیس، فشارهای فضای مجازی شروع شد و شبکههایی مانند من و تو، بی بی سی و ایران اینترنشال ویدیوهایی را از کشته شدگان خیالی اغتشاشات اخیر کشور بارگذاری کردند و از این طریق سعی کردند احساسات عمومی را جریحه دار کنند. از طرف دیگر شبکه من و تو در برنامههای متعددی، افرادی را روی آنتن خود آورد که با اشک و نفرین برای تیم ملی آرزوی باخت میکردند؛ افرادی که کاملاً مشخص بود در مصاحبههایی از قبل تنظیم شده تک تک دیالوگهای خود را حفظ کرده و آمدهاند رسالت خود یعنی وطن فروشی را در قالب یکپروژه مسخ رسانهای انجام دهند.
اینمیان، بسیاری از افراد شناختهشده در اینستاگرام با دنبالکنندههای چندهزار نفری و چندمیلیونی و یا سلبریتیهایی که به دنبال پاسپورت و اقامت کشورهای غربی بودند، در رشته استوریهای بسیار زیادی به وضوح تیم ملی را نفرین میکردند و برای بازیکنان آرزوی باخت میکردند؛ انگلیسیهای مقیم ایران و قطر همه کار کردند تا ایران مقابل این تیم به نتیجه باخت تن دهد؛ طوریکه در بازی اول شاهد حضورشان در وزرشگاه و سر دادن شعارهای رادیکالی شدید بودیم.
خبرنگاران این سهشبکه با حضور در نشست خبری تیم ملی کشورمان سوالاتی را مبنی بر تحولات کشور میپرسیدند و سعی داشتند فوتبال را تبدیل به کارزار سیاسی کنند. اینافراد بهظاهر خبرنگار، دائم کارلوس کیروش، سرمربی تیم ملی کشور و سایر بازیکنان را متهم به حضور در تیم کشوری میکردند که زن، زندگی، آزادی و یا «برایهای» موردنظرشان را نادیده گرفته است. در حالی که خودشان نماینده کشوری بهنام انگلیس بودند که عامل نسلکشی ده میلیون ایرانی در جنگ جهانی اول که با اشغال ایران مرتکب شده بودند.
جنگ جهانی دوم هم دیگر جای خود دارد؛ و نمیدانستند «برایهای» اصلی ملت ایران، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و سرنگونی دولت محمد مصدق، هفت دهه غارت نفت ایران، امتیازات دارسی و رویترز است که انگلیسیها با اتکا به آنها، همه چیز ایران را غارت کردند. جداکردن افغانستان، بلوچستان، بحرین و بخشهای غربی از ایران، خرابکاری و کشتار دانشمندان هستهای که رئیس MI۶ به صراحت اعلام کرد برای توقف پیشرفتهای هستهای کشور از عملیات جاسوسی انجام شده، از دیگر نمونههای بارز خدمات دلسوزانه انگلستان نسبت به مردم ایران هستند که هرکدام یککتاب مفصل و جامع مطلب میطلبد.
انگلیس از همه حربهها برای ایجاد جنگ روانی علیه ایران و انحراف افکار عمومی هواداران تیم ملیمان در بازی اول استفاده کرد. حتی اعلام کرد برای حمایت از آزادی پوشالی عدهای وطن فروش تمام بازیکنانش در زمین بازی زانو میزنند؛ در حالی که باید زانوی اصلی را مقابل ملت ایران بهخاطر چهار دهه غارت و چپاول این آب و خاک میزد!
شادی از باخت ایران مقابل انگلیس خوب است، ولی شادی از برد مقابل ولز بد است!
به هر ترتیب بازی اول با تمام فراز و نشیبهایش تمام شد و تیم ملی جمهوری اسلامی ایران به شکست مقابل انگلیس تن داد. اما در بازی دوم مقابل ولز، شاگردان کارلوس کیروش بازی بسیار جذابی را ارائه دادند؛ حالا دیگر جو بسیار خوبی در ورزشگاه وجود داشت و میتوان گفت جمعیت قالب ورزشگاه یک صدا ایران را تشویق میکردند؛ ایران در این بازی در دقایق پایانی توانست ۲ بر صفر از سد یکی از جزایری که روزی ملک انگلستان بود، عبور کند و حتی شانس صعود به مرحله بعدی را به دست آورد.
بلافاصله پس از برد تیم ملی ایران شادی وصف نشدنی در میان مردم ایران شکل گرفت و خیابانهای تهران و سایر شهرهای ایران مملو از جمعیت، شیرینی و شادی بود که یک صدا تیم ایران را تشویق و پرچم کشور را در کوچه و خیابانهای شهر طنین انداز میکردند. اما رسانههای فارسیزبانی که عناصر خود را در داخل ایران به عزاداری برای مهسا امینی و کشتههای جعلی اغتشاشات دعوت میکردند، ایران را بهخاطر اینشادی محکوم کردند؛ گناهی که خود چندروز بعد با شکست ایران مقابل آمریکا «مرتکب» اش شدند!
درست در لحظاتی که مردم کشور از برد تیم ملی مقابل ولز، سراسر شادی و شوق بودند شبکههای سعودی، انگلیسی و در واقع سربازان جبهه رسانهای یهود بینالملل، بیکار ننشسته و توسط عاملان خود شروع به اجرای عملیات روانی با اینمضمون کردند که «مردم ایران عزادارند و دلیلی برای شادی نیست» و اگر در آن روز سری به صفحات مجازی میزدید، شاهد استوریهایی بودید که یکی پس از دیگری این محتوا را نشر میدادند و شادی از برد ایران مقابل ولز را عملی مذموم میشمردند.
به هر حال بازی ایران با ولز تمام شد و تیم ملی کشورمان خود را برای بازی مقابل آمریکا آماده میکرد. همهچیز در سکوت بود؛ گویی خوراک شبکههای غربی هم تمام شده و نتیجه دو ماه جنگ رسانهایشان علیه ایران یکشبه تبدیل به باد هوا شده بود.
اما اینمیان برای کوتاهتر شدن قصه اینچندروز که در حال مرورش هستیم، اشارهای به دروغ پراکنیهای شبکههای غربی مبنی بر شکنجه یا اعتصابغذای حسین رونقی نمیکنیم که با به راه انداختن کارزار جعلی اعتصاب غذا و شکنجه درغیناش در زندان توسط برادرش مورد توجه رسانههای معاند و ضد مردمی قرار گرفت. رونقی به دلیل شادی برد ایران مقابل ولز با قرار وثیقه، از زندان آزاد شد و نه تنها چهره و ظاهرش به افرادی که اعتصاب غذا و شکنجه شدهاند شبیه نبود بلکه بسیار سالم و سلامت بود. یکی از پاسخهای دندانشکن ایرانیان واقعی و حامیان مسلمان ایران در فضای مجازی، مقایسه تصاویر رونقی با دیگر زندانیان خارجی بود که واقعاً اعتصاب غذا کرده و چیزی جز پوست و استخوان از بدنشان باقی نمانده بود!
مزه شیرین دلارهای سعودی زیر زبان وطنفروشانی که فارسی حرف میزنند اما...
به هر روی زمان رویارویی یوزپلنگان ایرانی با تیم آمریکا رسید. ایران در اینبازی در دام بازی آمریکاییها افتاد و با نتیجه یک بر صفر بازی را واگذار کرد و پرونده حضورش در جام جهانی ۲۰۲۲ را بست. اما بلافاصله پس از اتمام بازی در حالیکه بازیکنان تیم ملی اشک میریختند، عدهای از وطن فروشان به کوچهها و خیابانها آمدند و شروع به پایکوبی و شادی کردند؛ همانهایی که عزادار بودند!
حالا شبکههای انگلیسی، سعودی و صهیونیستی هم خوراک جدید خود را پیدا کردهاند و با پوشش همه جانبه شادی وطن فروشان و عاملان خود در شهرهای مختلف، ویدئوهای تازهای را بارگذاری میکنند؛ ویدیوهایی که افراد در آنها چنینجملاتی دارند: «خوشحالی مردم ایران برای برد تیم آمریکا؛ دمتون گرم که دل ما رو شاد کردید؛ دعای ایرانیها پشتتون بود ایول».
بسیاری از عاملان اسرائیل، عربستان سعودی و منافقان آلبانینشین از شامگاه سهشنبه که ایران بازی را واگذار کرد، سناریوی از پیشتعیینشده را اجرا میکنند و بهشدت مشغول نوشتن و انتشار کامنت در فضای مجازی هستند. اگر نشانی آنها را بخواهیم، میتوانیم با چنینجملاتی شاهد تحرکات جدیدشان باشیم: «خداروشکر که باختید، ما کلی دعا کردیم» و...
با وجود ناکامی ایران مقابل آمریکا و خداحافظی از جام جهانی، عاملان سلطنتطلب و ضد ایرانی شبکه «من و تو»، شبکههای انگلیسی و آمریکایی، چون BBC و CNN و شبکه سعودی «ایراناینترنشنال» که از دلارهای بنسلمان ارتزاق میکند، نتوانستند بهطور کامل به هدف از پیش تعیینشده خود برسند. دست و پا زدن اینروزهایشان هم گواه اینحقیقت است که نتوانستند آنطور که میخواستند بین صفوف مردم ایران شکاف بیاندازند و نتیجه دو ماه جنگ همهجانبه روانیشان علیه مردم ایران، با اتحاد بازیکنان تیمملی، قرائت سرود ملی توسط آنها که بسیار تلاش شد انجام نشود، و برد ایران مقابل ولز خنثی شد. اما همانطور که میدانیم دلارهای سعودی همچنان انگیزه ادامه فعالیت را به آنها میدهد.
منبع :مهر