پارک ائل‌ گلی یا پارک شاه گلی بزرگترین پارک شهر تبریز در آذربایجان شرقی است که قدمت آن به دوران آق‌قویونلوها برمی‌گردد.

فکر ساخت یک استخر بزرگ به سر یکی از حاکم‌ها زد؛ استخری که با آن بتوانند زمین‌های شرق تبریز تا دروازه تهران و تپلی باغ را آبیاری کنند. آن‌ها استخری به وسعت ۵۵هزار متر مربع ساختند که ۷۲۰هزار متر مکعب آب در آن جا می‌گیرد. بیشترین عمق این استخر هم به ۱۲ متر می‌رسید. یکی از شاخه‌های رودخانه لیقوان از جنوب‌شرقی استخر ایل گلی به آن می‌ریزد و آب استخر را تأمین می‌کند. این شاخه از رود از حوالی روستای چاوان می‌گذرد. صفویان اهمیت بیشتری به ائل گلی دادند. شن و ماسه را از داخل این استخر رُفتند و برای محافظت از آن دورش حصاری کشیدند.

در زمان قاجار اطراف استخر مسیرهای عبورومرور ساختند. در این زمان بود که درخت‌های تبریزی، بید مجنون و اطلسی دور ائل گلی کاشتند. این‌طور بود که شاه استخرها شکوه و زیبایی جدیدی به خودش دید. حالا دیگر هوای اطراف استخر هم تازه‌تر شده بود.

نمایی از عمارت زیبای ائل گلی