علیرضا استادی، بازیگر سینما و تلویزیون در برنامه «پرده آخر» رادیو گفت‌وگو در پاسخ به این سوال که آدم‌هایی در سینما و تلویزیون موفق بودند که پشتوانه غنی تئاتر داشتند، گفت: به وضوح می‌بینیم که آنانی که آنِ هنری دارند، در شاخه‌های مختلف هنری به ویژه در رشته نمایش و هنر‌های دراماتیک حرف اول را می‌زنند. 

استادی ادامه داد: اگر آنِ هنری و بازیگری فرد چارچوب پیدا کند و آکادمی‌تر پیش برود، میانبری برای دستیابی به خواسته‌های فرد تبدیل می‌شود؛ بنابراین به جای اینکه فرد به صورت تجربی آزمون و خطا کند، می‌تواند با کمک استاد در بهترین مراکز علمی آموزش ببیند. الان مراکز دانشگاهی و اساتید خوبی داریم و متاسفانه گاهی می‌بینیم این موضوع را جا میندازند که اگر هنر ذاتی باشد، نیاز به این همه کلاس و رفتن به دانشکده نیست. من شاید هنر بالقوه‌ای داشته باشم که باید پرورش پیدا کند. 

این بازیگر سینما با بیان اینکه هنر نیازمند قالبی است که استاد قالبش را می‌شناسد، افزود: راه ورود به سینما و تئاتر وجود دارد و نمی‌توانم بگویم که باری به هر جهت است. در حال حاضر در شهرستان‌های کشور ادارات مختلف فرهنگی و هنری به ویژه اداره ارشاد هست. هر کدام از این ادارات انجمن‌های وابسته‌ای دارند که از هنرمندان زبده آن شهرستان تشکیل شده است. آقای عباس جمشیدی‌فر یا جواد عزتی از کانون‌های نمایشی رشد کردند. هنوز که هنوزه یکی از افتخارات من این است که عضو هنر‌های نمایشی خیابانی هستم. اگر فردی طالب این رشته باشد می‌تواند راهکارش را پیدا می‌کند. 

وی در پاسخ به این سوال آیا تنها راهکار بازیگر شدن ورود به تئاتر است، افزود: آقای سعید آقاخانی حرف قشنگی می‌زد و آن این بود که من نمی‌توانم بگویم در گروه‌های تئاتری کار کنیم، موفق نمی‌شویم. نمی‌توانم بگویم به دانشکده برویم، موفق نمی‌شویم. نمی‌توانم بگویم که اگر در کلاس‌های آموزشی آزاد هنری شرکت کنیم، موفق نمی‌شویم. راهکار‌های مختلف پشت‌مان است، ولی مهمترین چیز همای سعادت است که باید بالاخره روی دوش هنرمند بنشیند.