چهارشنبه‌ها برای مردمان ایران زمین که شیفته امام رئوف علی ابن موسی الرضا هستند پلی ارتباطی برای دلدادگی با امام رضا (ع) است.

آقا جان. هر روز که خورشید خراسان به عشق گنبدطلایی شما طلوع می‌کند همان لحظه کبوتر دل، بهانه کنان به سوی حرم شما پر می‌کشد و به سوی دانه‌های مِهری می‌رود که برایش چهارشنبه‌های امام رضایی می‌پاشید...

امروز دوباره کبوتر دل، بهانه کنان به سوی حرم شما پر کشیده و به سوی دانه‌های مِهری آمده، که برایش این چهارشنبه هم پاشیده‌اید.

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی..

یا غریب‌الغربا این چهارشنبه هم دستان تهی‌ام را دخیل پنجره فولادتان می‌بندم تا راه نشانم دهید و دستان خالی‌ام را بگیرید.

آقای من در این لحظات که دل من و زائرانت مثل کبوتری رها شده است، همین حالا که دلمان مثل کبوتری بی پناه بال و پر می‌زند شروع کن و برایمان معجزه‌کن آقا ما به معجزاتت ایمان داریم.‌ای طبیب،‌ای مسیحا، بیا و در این چهارشنبه هم نگاهمان کن تا صدای شفاعتت در موسم بی کسی‌مان هنگامه دلخوشی به پا کند.

چهارشنبه است و من و زائرانت، بی‌پناه هر کدام گوشه‌ای نشسته‌ایم و با این ضریح قشنگ، این حس نورانی اهورایی، این فضای عنبرین ناب، این صدای بال بال فرشتگان مقرب، این حضور ممتد سبز، این سیال زلال آبی، خلوت کرده‌ایم تا شاید تمام غم‌های عالم از دل‌مان برود.