پاییز در حال سپری شدن است؛ در این فصل هوا سرد شده و باد‌های خنک پاییزی برگ‌های رنگارنگ را آرام آرام حرکت داده و بر زمین می‌ریزد تا خبر از آمدن فصل زمستان دهد.

در این روز‌ها وقتی در گوشه و کنار شهر قدم می‌زنیم صدای خش خش برگ‌ها گوشمان را نوازش می‌دهد تا تصاویر به یاد ماندنی را در ذهنمان نقش ببندد.

چهارمحال و بختیاری با ۱۶ هزار و ۳۳۲ کیلومترمربع وسعت، بیست و دومین استان کشور از نظر مساحت است و با جاذبه طبیعی و گردشگری بکری که دارد به سوئیس ایران لقب گرفته چرا که بیش از ۸۰۰ جاذبه و ۱۵۰ کانون گردشگری شناخته شده را در دل خود جای داده است.

این استان گنجینه‌ای از زیبایی‌ها و چشم انداز‌های طبیعی است که برخی از این جاذبه ها، بافت تاریخی نیز دارد که یکی از این مکان‌های تاریخی شهر ساحلی هوره می‌باشد؛ شهری کوهستانی که علاوه بر زیبایی‌های طبیعی، پیشینه تاریخی غنی را نیز در خود پنهان کرده است.

بیشتر بخوانید

• پاییز سامان، جلوه رمانتیک زندگی در رویا+تصاویر

هوره در نزدیکی شهرستان سامان که رودخانه پرماجرای زاینده رود درست از بخش شرقی آن عبور کرده واقع شده و از قدمتی ۷۰۰ ساله برخوردار است؛ براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن دو هزار و ۸۲۹ نفر می‌باشد.

چون موقعیت مکانی این شهر درست در بخش‌های کوهستانی شهرستان سامان قرار دارد، ساخت و ساز در هوره به صورت متراکم و معمولا نیز تک طبقه‌ای به چشم می‌خورد.

اغلب خانه‌های اهالی این شهر از تیر‌های چوبی و دیوار‌های کاهگلی ساخته شده و می‌توان گفت در گذشته، ساکنان هوره از مصالحی همچون چوب، خاک و سنگ برای ساخت بنا‌های مورد نظر خود استفاده می‌کردند و امروزه برای احداث بنا در آن از مصالحی نظیر آهن، سیمان و همچنین گچ استفاده می‌کنند.

مردمان هوره به زبان ترکی قشقایی با یکدیگر صحبت کرده و اغلب سعی دارند در گفتمان خود با کودکان از زبان فارسی استفاده کنند. تمام اهالی این شهر همچون دیگر ایرانیان، مسلمان و پیرو مذهب شیعه بوده و همچون سایرین با فرا رسیدن جشن‌های مذهبی و همچنین ایام سوگواری به برگزاری مراسم‌های مخصوص می‌پردازند.

مسیر‌های تردد در هوره همچون دیگر مناطق کوهستانی، باریک و پیچ در پیچ بوده و بر اساس گفته اهالی قدیمی روستا این مکان از سوی شخصی به اسم، ولی خان که یکی از خان‌های ایل قشقایی به حساب می‌آید، ایجاد شد.

در بخش لباس و پوشش نیز زنان و مردان هوره کاملا سنتی پوش هستند و سبک لباس‌های محلی خود را فراموش نکرده اند. مردان این شهر از گیوه، شلوار ایل بختیاری، شال کمری، پیراهن ساده و بر روی آن از یک چوقا یا چوخا استفاده کرده و با گذاشتن یک کلاه نمدی و سیاه رنگ نیز از موقعیت اجتماعی خود در جامعه لر‌های بختیاری سخن می‌گویند.

زنان نیز از لباس‌های سنتی و رنگین برای لباس خود استفاده می‌کنند. در این شهر کوهستانی تا دلتان بخواهد می‌توانید با خوراکی و غذا‌های سنتی و کاملا مغذی مواجه شوید که از جمله آنان بایستی به آش کشک و نان کاکلی اشاره نمود.

به دلیل نزدیکی هوره به شهر اصفهان و همچنین عبور رودخانه تاریخی زاینده رود می‌تواند مقصد مناسبی برای تمام گردشگران داخلی و خارجی باشد که تمایل به بازدید از بنا‌های تاریخی این شهر کوهستانی دارند. فراموش نکنید که اهالی شهر هوره از فرهنگ و سنتی غنی برخوردار بوده که حتما باید در زمان حضور خود در این اقلیم به آن احترام بگذارید.

هادی بهرامی سامانی یکی از شهروند خبرنگاران ما است که در سفر به شهر تاریخی هوره تصاویری از رخ نمایی برگ‌های رنگارنگ پاییزی در این شهر را برای ما ارسال کرده است که تماشای این تصاویر خالی از لطف نیست.