روزی نیست که خبری از کشتار مردم بیگناه فلسطین به ویژه کودکان و نوجوانان این کشور اشغالی از رسانه‌های جهان انعکاس نیابد. هنوز مردم جهان چهره معصوم آلای پنج ساله از یاد نبرده اند. میانه مردادماه بود که ماشین کشتار صهیونیست‌ها «آلا قدوم» دخترک پنج ساله ساکن غزه را که در مقابل خانه اش در محله شجاعیه در مجاورت مسجد «ابوسمره» در شرق شهر غزه مشغول بازی بود، هدف قرار داد و دنیای کودکانه اش را به خاک و خون کشید.

بیشتربخوانید

• تل آویو با کودکان فلسطینی چگونه رفتار می‌کند؟

در همین ماه نام چند کودک دیگر در پرونده جنایات رژیم کودک کش صهیونیست ثبت شد؛ جمیل نجم ۴ ساله، جمیل ایهاب نجم ۱۵ ساله، محمد صلاح نجم ۱۷ ساله، حامد حیدر نجم ۱۶ ساله و نظمی فایز ابوکرش ۱۶ ساله در جریان حملات سومین روز جنگ غزه بر اثر بمباران جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به شهادت رسیدند.

مقامات نظامی رژیم صهیونیستی پس از یک هفته انکار سرانجام اذعان کردند که آن‌ها مسئول شهادت پنج کودک در جنگ اخیر در غزه بوده است؛ کودکانی که قبرستان فلوجه در حال بازی بوده اند و هیچ وقت گمان نمی‌کردند که لحظه‌ای بعد در همین مکان برای همیشه آرام خواهند گرفت.

کشتار ۲۵۰۰ کودک فلسطینی در ۲۲ سال

با هر موج تجاوز به نوار غزه و دیگر بخش‌های سرزمین اشغالی، رژیم کودک کش صهیونیستی، کودکان را در زمره اولین اهداف خود قرار می‌دهد به گونه‌ای که سالانه ده‌ها کودک فلسطینی قربانی می‌شوند.

بر پایه گزارش ها، تعداد کودکان شهید در فلسطین از سال ۲۰۰۰ تا پایان سال گذشته ۲ هزار و ۲۳۰ نفر بوده است که ۳۱۵ نفر از آن‌ها در جریان تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه در سال ۲۰۰۹ به شهادت رسیدند. ۵۴۶ کودک نیز در جریان تجاوزگری سال ۲۰۱۴ میلادی رژیم صهیونیستی جان خود را از دست دادند.

در تجاوز ۱۱ روزه نیرو‌های اشغالگر به نوار غزه در ماه می ۲۰۲۱، کودکان فلسطینی در صدر اهداف رژیم صهیونیستی قرار داشتند و هواپیما‌های جنگنده با بمباران وحشیانه خانه‌های فلسطینیان، جان صد‌ها تن را گرفتند. گفته می‌شود که از ۲۳۲ فلسطینی قربانی حملات ماه می، تعداد ۶۵ نفر کودک بودند.

البته کشتار وحشیانه کودکان فلسطینی موضوعی نیست که از نگاه بازیگران جهان و سازمان‌های بین المللی همچون سازمان ملل دور مانده باشد، اما انتقادات بیشتر متوجه واکنش آن‌ها است که با سیاست زدگی همراه شده است.

«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل تیرماه امسال در یک گزارش سالانه با موضوع «کودکان و درگیری‌های مسلحانه» به کودک‌کشی رژیم صهیونیستی پرداخت و در بخشی از این گزارش سالیانه ۴۵ صفحه‌ای خود آورد: اسرائیل مسئول کشتار ۷۸ کودک فلسطینی و معلولیت ۹۸۲ کودک دیگر در اراضی اشغالی فلسطین در سال ۲۰۲۱ هستند.

بنا بر گزارش دبیر کل سازمان ملل، ۸۵ کودک فلسطینی حین بازداشت توسط نیرو‌های اسرائیلی مورد بدرفتاری قرار گرفتند و ۷۵ درصد گزارش کردند که خشونت فیزیکی را تجربه کرده‌اند.

طبق گزارش گوترش، در مجموع ۱۱۲۸ کودک شامل ۱۱۲۱ فلسطینی، ۷ اسرائیلی معلول شدند که از این تعداد ۶۶۱ کودک در غزه، ۴۶۴ کودک در کرانه باختری اشغالی از جمله قدس شرقی و سه کودک در اسرائیل معلول شدند.

چشمان بسته غرب بر کودک کشی صهیونیست‌ها

درحالیکه رژیم صهیونیستی همواره حملات وحشیانه‌ای به مناطق فلسطینی انجام می‌دهد و کودکان فلسطینی بخش عمده‌ای از قربانیان این حملات هستند که دولت‌های غربی مدعی حقوق بشر چشمان خود را بر روی این جنایت‌ها بسته اند و به گونه‌ای عمل می‌کنند که گویا هیچ حقوقی نقض نشده است.

آن‌ها سال هاست با ادعای دفاع از حقوق بشر و حق زندگی در مسایل داخلی کشور‌هایی که با سیاست‌های غرب همراه و همسو نباشند، دخالت می‌کنند. در ارتباط با قتل و جنایت رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی همواره موضع حمایتگرانه از این رژیم داشته اند. جانبداری آمریکای ترامپ از رژیم صهیونیستی نمونه‌ای آشکار از حمایت بی، چون و چرا از یک بازیگر جنایتکار است؛ طنز تلخ آنجا بود که ترامپ در حمایت از رژیم، شورای حقوق بشر سازمان ملل را ترک کرد و بعد از روی کار آمدن بایدن، آمریکا مجدداً به شورا بازگشت.

از نگاه ناظران، این دست از حمایت موجب اعمال خشونت بیشتر رژیم صهیونیستی و سرکوب افزون‌تر مردم بی دفاع فلسطین و کشتار کودکان و نوجوانان این کشور شده است. در میان سکوت و حمایت دولت‌های غربی، اما همواره شاهد آن بوده ایم که شهروندان کشور‌های غربی به رغم اعلام ممنوعیت برگزاری تجمع حمایت از فلسطین به خیابان‌ها آمده و حمایت خود را از مردم مظلوم در سرزمین‌های اشغالی اعلام کرده اند.

از طرف دیگر، بی تفاوتی و سکوت غرب یا موضع‌گیری‌های حمایتگرانه آن‌ها از رژیم جنایتکار صهیونیستی می‌تواند به جایگاه ادعایی این کشور‌ها در بی‌طرفی آسیب جدی وارد کند و حتی از سوی ملت ها، این کشور‌ها به عنوان حامی طرف متجاوز و شریک طرف جنایتکار تلقی شوند.

اما انتقاد جدی به سازمان ملل و سازمان‌های تابعه آن از جمله شورای حقوق بشر وارد است که فلسفه وجودی شکل گیری آن‌ها حمایت از حقوق بشر و تقابل با تروریسم و کشتار مردم است. برخورد خشونت بار  رژیم اسرائیل با کودکان فلسطینی مغایر با قوانین بین المللی به ویژه   ماده ۱۶ کنوانسیون حقوق کودکان است که بر اساس   این ماده، رفتار خشونت آمیز با کودکان ممنوع است. رژیم  اشغالگر صهیونیستی، اما این کشتار را در راستای سیاست‌های نژادپرستانه و با هدف از بین بردن فلسطینی‌ها در دستور کار خود قرار داده است.

فرجام سخن

بازیگران عمدتاً غربی که همواره داعیه حمایت از حقوق بشر دارند در واقع پشت این نقاب خود را پنهان کرده اند؛ بنابراین اگر حمایت از حقوق بشر به منافع آن‌ها آسیب برساند، کوچکترین گامی در این مسیر برنمی دارند.

همچنین انتظار می‌رود، شورای حقوق بشر طبق ادعای خود، مواضع صریحی در مورد اقدامات جنایتکارانه و ضد حقوق بشری اسرائیل اتخاذ کند و وظیفه قانونی خود را بدون ملاحظات سیاسی و فشار قدرت‌ها و لابی حامی رژیم به انجام برساند. با وجود این، به علت سیاست زدگی شورای امنیت سازمان ملل متحد، اقدامات و فعالیت‌های این شورا، تأثیر چندانی بر رفتار‌های ضدحقوق بشری رژیم صهیونیستی نداشته است. آراء منفی یا ممتنع برخی از کشور‌های عضو شورای حقوق بشر نیز با حساسیتی که در مورد اهمیت این موضوع از خود نشان می‌دهند، سازگار نیست.

با این حال متاسفانه دیده بان حقوق بشر هر ساله در گزارشات خود محکومیت رژیم اسرائیل را در کودک کشی برجسته می‌سازد، اما نتیجه‌ای به دنبال ندارد؛ بنابراین عملاً برخی قطعنامه‌ها و گزارشات روی کاغذ باقی مانده و در عرصه میدانی فشاری بر این رژیم وارد نمی‌شود.

با درک چنین شرایطی، «سیمون موتکان» نماینده پارلمان بلژیک از حزب سبز و عضو کمیته روابط خارجی این پارلمان، اردیبهشت ماه امسال با اشاره به حمله نظامیان اشغالگر اسرائیلی به تشییع کنندگان پیکر «شیرین ابوعاقله» خبرنگار شهید فلسطینی گفت که «جهان از سکوت در برابر جنایت‌های اسرائیل خسته شده است.»

حال این پرسش مطرح می‌شود که پس از شهادت ۲۵۰۰ کودک فلسطینی تنها طی ۲۲ سال، چند کودک دیگر باید جان خود را از دست بدهند تا جامعه بین‌المللی، شورای امنیت سازمان ملل و شورای حقوق بشر، این رژیم خون آشام را به‌خاطر جنایات گسترده، پاسخگو کند؟

منبع: مهر