سید رضا اورنگ، کارشناس و منتقد سینما در برنامه «سینما معیار» رادیو گفت‌وگو درباره سینمای تجربی و عملکرد مرکز سینمایی گفت: سینمای تجربی در دنیا معنای دیگری دارد. یعنی فیلمسازی در فضا‌های جدید که قبلاً چنین فیلم‌هایی ساخته نشده، ولی اینجا درباره‌اش معکوس فکر می‌شود. 

اورنگ با بیان اینکه در ایران کسی بخواهد فیلمی را برای اولین بار بسازد، در سینمای تجربی قرار می‌گیرد، افزود: وقتی شما در سینمای حرفه‌ای می‌آیید، جای تجربه کردن نیست. چون در گذشته در سینمای کوتاه فیلمی ساختید و به توانایی‌هایی رسیدید که مرحله بعدی فیلمسازی را تجربه کنید؛ بنابراین در اینجا نمی‌توانیم درباره سینمای تجربی اروپا صحبت کنیم. 

این منتقد سینما معتقد است که در ایران به بهانه کمک سازمان‌هایی با بودجه‌های کلان تشکیل می‌شود و بعد اتفاقاتی که باید بیفتد، نمی‌افتد. نمونه‌اش مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است که در سال ۱۳۶۳ به عنوان سینمای مستند تشکیل شد و در وزارت ارشاد واقع شده بود. این مرکز در دو دوره با انجمن سینمای جوان ترکیب شد و بعد دوباره تفکیک شد. 

این کارشناس سینما توضیح داد: انگار اساسنامه‌ای برای این مرکز وجود ندارد. وقتی شما اقدام به تشکیل سازمانی می‌کنید، باید اساسنامه داشته باشید. نه اینکه با ورود هر مدیری تغییراتی در ساختار ایجاد شود. باید دید این تغییرات به نفع سینما بوده یا به ضرر سینماست. اگر به نفع سینما بود اوضاع سینما به این روز نمی‌افتاد. سینمای مستند ما که یک زمانی حرفی برای گفتن در دنیا داشت، الان به این وضعیت افتاده است. شاید بهترین دوره مستند‌سازی دهه ۴۰ بود. جوانان کاربلد و باسواد وارد کار شدند و فیلم‌هایی ساختند که در تاریخ سینما ساخته نمی‌شود. 

وی توضیح داد: شما نمی‌توانید با ساخت ساختمان به سینما کمک کنید. مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان بهانه‌ای برای کمک به سینما و کارگردانان جوان راه‌اندازی شد، ولی چنین اتفاقی رقم نخورد.