«اگر باران نیاید و ورودی سدها کاهش داشته باشد،  ۱۰۰ روز بیشتر تهران آب ندارد و این هشداری برای شهر تهران است.» این صحبت یکی از مسئولان شهری بود که چند روز پیش در صحن شورای شهر تهران مطرح شد؛ صحبتی کوتاه اما قابل تامل! تا حالا فکر کرده اید که اگر تنها یک روز آب قطع شود چه اتفاقات و مشکلاتی ممکن است رخ بدهد؟ حتی فکر کردنش هم به نظر دشوار است.

شاید این موضوع برایمان سخت و غیرقابل تحمل باشد، اما تا به امروز به عنوان یک انسانی که از آب استفاده می کند و مایه حیاتش است، چه مقدار در مصرف صرفه جویی کردیم و به فکر این مایه باارزش بودیم؟ آنطور که به گوش می رسد این است که تهران همچون  اغلب شهرهای ایران از وضعیت مناسب آبی برخوردار نیست؛ طبق اعلام مدیر دفتر بهره‌برداری از تأسیسات آبی و برق‌آبی شرکت آب منطقه‌ای تهران، تنها حدود ۳۰ درصد از ظرفیت کلی سدهای پنج‌گانه تأمین کننده آب استان تهران پر است.

در این چندسال اخیر، مسئولان بسیار زیادی در ارتباط با کمبود آب هشدارهایی به مردم داده اند اما آیا نتیجه ای داشته است؟ به تازگی علیرضا زاکانی شهردار تهران اعلام کرده که  شهرداری تهران در این حوزه  مسئولیت‌پذیر است به طوری که به زودی، تفاهمنامه‌ای با وزارت نیرو به امضا خواهد رسید، در حال حاضر 10 میلیون متر مکعب در این حوزه پیگیری می‌شود که بنا داریم که این رقم را به 210 میلیون متر مکعب از طریق بازچرخوانی آب برسانیم همچنین رییس سازمان مدیریت بحران کشور هم کمبود آب را موضوعی جدی دانسته و درخواست داشته که این موضوع توسط مدیریت شهری پیگیری شود.

همچنین این موضوع هم قابل تامل است که کم آبی در استان تهران از مرز هشدار گذشته تا جایی که طبق اعلام شرکت آب و فاضلاب استان تهران میزان مصرف آب در این استان ۷۶ درصد بیشتر از منابع آب تجدیدپذیر استان است و این یعنی منابع آبی استان تهران هر روز کمتر و کمتر می‌شود، افزون بر این از ابتدای سال آبی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تاکنون ۱۵۵ میلی‌متر بارندگی برای استان تهران ثبت شده که این میزان در مقایسه با ۲۰۸ میلی‌متر متوسط بلندمدت ۵۳ ساله، ۲۵ درصدکاهش داشته است.

معضل کمبود آب آنقدر جدی است که پای نمایندگان مجلس هم به آن باز شده؛ روز گذشته این موضوع را از سمیه رفیعی رییس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان اظهار کرد: مشکل آب متاسفانه آنقدر جدی است که اصلا نمیتوان از آن فرار کنیم و یا ساده آن را جلوه دهیم، راس الویت های برنامخه ریزی دستگاه های مربوطه باید همین مدیریت مصرف آب باشد؛ از بودجه تا برنامه هفتم باید برای آب به کار گرفته شوند.

وی افزود: اگر به مشکل کمبود آب توجه نکنیم، دودش حتما در چشم خودمان خواهد رفت، تذکر شورای شهر به کمبود آب در تهران بسیار به جا بود و باید توجه شود، در استان تهران متایفانه جمع آوری آب های سطحی و زیرسطحی به درستی انجام نمی شود و باید تدابیری اندیشیده شود.

نماینده مجلس تاکید کرد: در بلندمرتبه سازی های شهر تهران هم باید مساله تامین آب لحاظ شود و از خود ساختمان تامین شود، البته تمام این توصیه ها و... باید در گذشته انجام می شد و در حال حاضر کمی دیر به فکر افتادیم و موضوع آن را مطرح کردیم؛ هریک لحظه تاخیر به ضرر مردم است.

رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس گفت: تغییر اقلیم در کشورمان ما را به سمت خشکسالی برده است، تا به امروز در کمیته آب مجلس به صورت تخصصی بحث و بررسی می کنیم و بر موضوع دیپلماسی آب بسیار زیاد مطالبه گری داشتیم و راهکاریهای فنی پیشنهاد دادیم اما متاسفانه تا زمانی که همان همیشگی ها برای آب تصمیم می گیرند، بعید می دانم تحولی در مدیریت منابع آب رخ بدهد.

رضوانی فعال محیط زیست هم در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: ابتدا باید جنس مسئله آب با توجه به آن مورد خاص تشخیص داده شود و بعد باتوجه به ابعاد مسئله آن را حل کنیم در غیر این‌صورت دچار پدیده‌ای به اسم مسئله در مسئله خواهیم شد ودائم در سردرگمی به سر خواهیم برد و مشکلات سیل، تامین آب و سایر مشکلات حل نخواهد شد.

وی معتقد است که آنچه در کشور ما هنوز به عنوان مدیریت آب مورد توجه قرار می‌گیرد، نگاه ابزار محور برای مدیریت آب است و باوجود بارش های سیلابی هنوز هم مشکل کم آبی داریم.

با توجه به اهمیت موضوع آب برای تمامی مردم و مسئولان، باید این نکته را دانست که تنها هشدار و شعار برای مدیریت مصرف منابع آبی کافی نیست و نیاز به پیوست ها اجتماعی هم دارد، معضل آب در تهران متاسفانه کارنامه درخشانی ندارد و هرچه سریعتر باید برای آن به دنبال راهکار و چاره ای بود زیرا اگر دست روی دست بگذاریم معلوم نیست در آینده ای نزدیک چه بلایی بر سر مایه حیات می آید...!

نوشین نثاری