سارا همپتون محقق ارشد از دانشگاه کمبریج بریتانیا، می‌گوید: «لازم است که غربالگری و حمایت موثر سلامت روان برای کمک به این گروه در دسترس باشد.»

محققان این مطالعه بیش از ۹۰۰ زن را در مورد تجربه بارداری مورد بررسی قرار دادند. هر کسی که در آن زمان باردار بود یا قبلاً زایمان کرده بود، واجد شرایط شرکت در نظرسنجی آنلاین بود.

در مجموع، ۴۱۷ نفر از پاسخ دهندگان مبتلا به اوتیسم بودند و ۵۲۴ نفر اوتیسم نداشتند.

زنان مبتلا به اوتیسم تقریباً سه برابر بیشتر احتمال دارد که افسردگی قبل از زایمان را گزارش کنند. حدود ۲۴ درصد از مبتلایان به اوتیسم، در مقایسه با ۹ درصد دیگر، افسردگی را تجربه کردند. نزدیک به نیمی - ۴۸٪ - از افراد مبتلا به اوتیسم اضطراب را تجربه کردند، در حالی که تنها ۱۴٪ از پاسخ دهندگان بدون اوتیسم اضطراب داشتند.

این نظرسنجی همچنین نشان داد که زنان مبتلا به اوتیسم از مراقبت‌های بهداشتی مرتبط با بارداری خود رضایت کمتری دارند. آن‌ها کمتر به متخصصان اعتماد می‌کردند، کمتر احساس می‌کردند که نگرانی‌ها و سؤالات آن‌ها جدی گرفته می‌شود و کمتر احساس می‌کردند که متخصصان با آن‌ها محترمانه رفتار می‌کنند. آن‌ها همچنین کمتر از نحوه ارائه اطلاعات به آن‌ها در طول ویزیت رضایت داشتند.

زنان باردار مبتلا به اوتیسم نیز بیشتر احتمال دارد که در طول بارداری مشکلات حسی را تجربه کنند و تحت تأثیر بوها، مناظر، نور‌ها و صدا‌ها قرار بگیرند.