دو روز قبل از انتقال مرحومه امینی به مقر پلیس، آلنا دوهان، گزارشگر ویژه سازمان ملل از دولت امریکا خواست تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را متوقف کند و از سازمان ملل نیز دعوت کرد با وی در ایجاد چارچوبی مفهومی برای سازوکار‌های جبران خسارت، غرامت و اصلاح آسیب قربانیان نقض حقوق بشر ناشی از اقدامات قهری یک‌جانبه همکاری کند.

بیشتربخوانید

چه‌کسانی با «زن، زندگی، آزادی» برهنگی‌ را مطالبه می‌کنند؟

دوهان می‌گوید: اقدامات یک‌جانبه علیه ایران، اتباع و شرکت‌های ایرانی، بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل متحد اعمال شده و نباید آن‌ها را به عنوان اقدام متقابل یا اقدام تلافی‌جویانه مطابق قوانین بین‌المللی توجیه کرد. این تحریم‌ها بر اقتصاد کشور، وضعیت انسانی و زندگی مردم، از جمله دسترسی به کالاها، خدمات و زیرساخت‌های اساسی تأثیر گذاشته است.

درخواست دوهان از طراحان تحریم
دوهان خطاب به طراحان تحریم می‌گوید: از همه ذی‌نفعان می‌خواهم استفاده از ادبیات تحریم را به عنوان ابزار سیاسی یا ابزاری جهت کسب منافع اقتصادی متوقف کنند و برای حل‌وفصل هرگونه اختلاف بر اساس هنجار‌ها و اصول حقوق بین‌الملل به گفتگو بپردازند.
از بیانیه گزارشگر ویژه سازمان ملل چند گزاره مهم را می‌توان استخراج کرد:
- تحریم‌ها علیه ایران، بدون مجوز شورای امنیت و غیرقانونی است.
- این تحریم‌ها ابزاری سیاسی و ابزاری جهت کسب منافع اقتصادی است.
- تحریم‌ها مستقیماً به مردم ایران آسیب می‌زند.
کریستوفر فرتلند، استاد دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه اسلو در کتاب خود نشان می‌دهد تحریم‌ها بـر تولیـد ناخالص ملـی کشـور‌ها اثـر منفـی می‌گذارد. در ادامه این اثر، کاهـش اشـتغال و افزایـش جمعیـت زیـر خـط فقـر روی می‌دهد.
همچنین غرب نشان داده است برای رسیدن به اهدافش از قربانی کردن چندصدهزار کودک هم دریغ نمی‌کند. سال۲۰۰۰ مجـری تلویزیـون از مادلیـن آلبرایـت، وزیـر امـور خارجـه وقـت ایــالات متحــده پرســید آیــا فکــر نمی‌کنیــد مــرگ نیـم‌میلیـون کـودک عراقـی [حاصل از تحریـم در عـراق]، هزینـه ســنگینی بــوده اســت؟ آلبرایت پاسخ داد: این انتخاب سختی است، اما ما فکر می‌کنیم ارزشش را داشت.

تحریم به مثابه ابزار سیاسی
بعد از شروع اعتراضات به رویداد‌های مرتبط با مرحومه مهسا امینی، بهره‌برداری از بستر ایجادشده برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران (تحریم‌هایی که ابزار سیاسی و ابزار کسب منفعت اقتصادی است) در چند سطح آغاز شد؛ تصمیم‌سازان آکادمیک با دستکش‌های مخملی از فرصت ایجادشده نسخه خود را برای افزایش تحریم‌ها، مسدودکردن مسیر مذاکرات هسته‌ای، جلوگیری از دستیابی ایران به ذخایر ارزی خود، ایجاد کمپین معرفی، شرمساری و تحریم مقامات جمهوری اسلامی، حمایت بیانی از معترضان، دسترسی به اینترنت بدون فیلتر، تشدید اجرای تحریم‌های فعلی و حمایت مالی برای آغاز اعتصاب کارگری به مراکز تصمیم‌سازی و رسانه‌ای ارائه می‌کردند.

تصمیم‌گیران و مجریان افزایش تحریم‌ها علاوه بر اعمال تحریم‌های جدید [اتحادیه اروپا، دولت امریکا و کانادا]، همزمان حمایت بیانی مجریان از معترضان، تلاش برای دسترسی به اینترنت بدون فیلتر و... را آغاز کردند.

در همین ایام جیم بنکس، عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان امریکا، طرحی را به نام «قانون مهسا امینی» برای افزایش تحریم‌ها علیه ایران به کنگره ایالات متحده ارائه کرده است. به گزارش واشنگتن فری بیکن تلاش برای تصویب این قانون، بخشی از تلاش بزرگ‌تر رهبران جمهوری‌خواه در کنگره برای تدوین طیفی از تحریم‌ها علیه ایران است که به بهانه نقض حقوق بشر تصویب خواهد شد.

پادو‌های رسانه‌ای غرب در خدمت تحریم
دیدار مسئولان غربی با مجریان عملیات روانی شناخته‌شده در افکار عمومی از چند طیف مختلف [نازنین بنیادی، رویا حکاکیان، شری حکیمی]و فعال شدن فعالان به اصطلاح حقوق بشری [کاوه شهروز و حامد اسماعیلیون، مسیح علینژاد]از دیگر اقداماتی است که در دستور کار قرار گرفته است. شاید بتوان گفت یکی از اهداف این دیدار‌ها و تمرکز رسانه‌ای روی این عروسکان خیمه‌شب‌بازی مرتبط با لابی‌های صهیونیستی و ایجاد تجمعات بزرگ در شهر‌های اروپایی با حضور گروهک‌های تجزیه‌طلب، اثرگذاری بر دیگر تصمیم‌گیران دولتی و مردمی جلوه‌دادن اقدامات ضدمردمی خود (اِعمال تحریم) در چشم ناظران دنیا و افکار عمومی کشور خود است؛ فعال کردن رسانه‌های فارسی‌زبان و مؤسسات ضدایرانی جنگ‌طلب، چون مؤسسه توانا با محوریت پوشش گسترده اعتراضات، پررنگ کردن هنر اعتراضی، این‌همانی آشوب‌ها با رویداد‌های پاییز و زمستان ۵۷ برای مخاطبان و تلاش برای حفظ و تداوم فضای التهاب در ذهن مخاطب (گاهی حفظ فضا فقط در فضای مجازی اتفاق می‌افتاد)، مشروع جلوه‌دادن کشتار نیرو‌های انتظامی در خیابان با کلیدواژه «دفاع از خود»، دوگانه‌سازی‌های کاذب و گاهی مشروعیت بخشیدن به جنگ خیابانی.

مهناز افشار و علی کریمی در مجموع نزدیک ۳۰میلیون مخاطب اینستاگرام خود را در اختیار مؤسسه توانا قرار دادند تا مطالب این مؤسسه از این صفحات منتشر شود. مؤسسه توانا را خانم مریم معمارصادقی بنیانگذاری کرده و در مواضع خود تا مرز درخواست حمله نظامی به ایران را خواستار شده است و بمب‌های ناتو را منجی زندگی مردم می‌داند. او در نطقی جنگ‌طلبانه گفت: جنگ باعث شروع زندگی بهتر برای مردم و رسیدن به کرامت انسانی می‌شود!

یکی از اقدامات این جریان تحریم‌طلب، راه‌اندازی طومار اینترنتی درخواست «اخراج دیپلمات‌های ایرانی» از کشور‌های عضو گروه هفت و سازمان‌های بین‌المللی است؛ طوماری که به واسطه کاوه شهروز راه‌اندازی شد و حامد اسماعیلیون از آن حمایت کرد و مشخصاً با هدف خنثی‌سازی تلاش دستگاه سیاست خارجی ایران برای رفع تحریم‌ها ایجاد شده است.

کاوه شهروز، وکیل ساکن کانادا بعد از اعتراض‌های گسترده به تهمت‌ها و حملاتش علیه روزنامه‌نگاران و فعالان ایرانی- امریکایی در فضای مجازی، مجبور به کناره‌گیری از هیئت مدیره سازمان امریکایی «مرکز اسناد حقوق بشر ایران» شد.

در توئیت‌های کاوه شهروز نام فردی خاص دیده می‌شود که از او به عنوان مرشد و مربی نام می‌برد: «اروین کاتلر».

اروین کاتلر، وزیر اسبق دادگستری کانادا، مشاور موشه یعلون، وزیر جنگ اسبق رژیم‌صهیونیستی و مشاور گروه ضدایرانی اتحاد علیه ایران هسته‌ای، وکیل همسر کاووس سیدامامی و وکیل سازمان منافقین برای خروج از سازمان‌های تروریستی است. او از پیشنهاددهندگان تحریم ایران در کنگره کاناداست.

کاتلر همچنین در سال۲۰۱۷ همراه با نماینده سازمان وابسته به منافقین در کمیته روابط خارجی سنای کانادا حاضر شد از لایحه «تحریم‌های غیرهسته‌ای علیه ایران» حمایت کند.

دادزن‌هایی، چون کاوه شهروز و حامد اسماعیلیون، نه تنها هدایتگر و لیدر نیستند بلکه خود عروسکانی تحت مدیریت لابی‌های صهیونیستی هستند؛ مدیریتی که نتیجه‌ای جز تحریم ایران، به بن‌بست کشاندن سیاست خارجی کشور و افزایش فشار بر مردم دربرندارد.

اندرو کوریبکو، نویسنده کتاب جنگ هیبریدی و از اعضای هیئت علمی مؤسسه مطالعات استراتژیک و آینده‌پژوهی در دانشگاه دوستی روسیه در پاسخ به فارس‌پلاس درباره نقش تحریم‌ها در جنگ هیبریدی علیه ایران این‌گونه پاسخ داد: تحریم‌ها همیشه برای بدترکردن رنج مردم ایران با هدف تسهیل پذیرش پیشنهادات ضدحکومتی است. نیت پشت افزایش تحریم‌ها، پخت و پز شرایط اجتماعی- اقتصادی برای یک عملیات رژیم چنج از نوع انقلاب رنگی است.

منبع: روزنامه جوان