معاون حقوقی رئیس‌جمهور پیشین ایران در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان پیرامون مسئولیت سازمان ملل برای کمک به کشور‌های میزبان مهاجرین و اتباع خارجی از جمله جمهوری اسلامی ایران اظهار داشت: در برخی مواقع نیز سازمان ملل کشور‌های میزبان مهاجرین و اتباع خارجی را مورد تشویق قرار داده و سازمان‌های بین المللی مختلف از جمله سازمان بهداشت جهانی، سازمان خواروبار و کشاورزی و سازمان بین المللی کار نیز تسهیلاتی را برای کشور‌های میزبان فراهم می‌کنند تا این کشور‌ها بتوانند از عهده پذیرایی مهمانان خود برآید.

الهام امین زاده در ادامه با تاکید بر اینکه در منشور سازمان ملل و اعلامیه جهانی حقوق بشر و در رابطه با حفاظت از نوع بشر قواعدی کلی  تعریف شده، گفت: این اسناد بین المللی سازمان ملل و سازمان‌های بین المللی دولتی و غیردولتی را در ارتباط با مهاجرین موظف کرده که کمک‌های لازم را به کشور میزبان و مقصد مهاجرین انجام دهد تا ضمن کاهش هزینه‌های دولت‌های میزبان، مهاجرین نیز از رفاه نسبی بهره ببرد.

معاون حقوقی رئیس‌جمهور پیشین ایران همچنین به ذکر قوانینی مهم درباره موظف شدن جامعه جهانی و سازمان ملل به کمک رسانی به کشور‌های میزبان مهاجرین پرداخت و گفت: سند اعلامیه پناهندگی سرزمینی مصوب ۱۹۶۷، کنوانسیون ۱۹۵۱ تعیین وضعیت پناهدگان و سه اصل مرتبط در کنوانسیون ۱۹۵۴ افراد فاقد کشور جامعه بین المللی را موظف کرده تا کشور‌های هدف مهاجرین از وضعیت بهتری برخوردار باشند و این کمک‌ها باید به کشور میزبان انجام شود.

الهام امین زاده در پایان تاکید کرد: اگر این اسناد بین المللی یک طرفه باشد و تنها از کشور‌های میزبان مهاجرین بخواهد اتباع خارجی و مهاجرین را مورد الطاف خود قرار دهد، اما راه کمک رسانی به آنان را ببند، نقض غرض و اعمال متضادی است که در نظام بین الملل در حال وقوع است.