سعید هاشم‌زاده، منتقد سینما در برنامه «سینما فرهنگ» از رادیو فرهنگ درباره پدید آمدن ژانر گفت: پدید آمدن ژانر همان حس مسئولیت در برابر مخاطب است. کاری که قرن‌ها پیش منتقدان و نظریه‌پردازان درباره سبک‌ها و مکتب‌های ادبی انجام دادند. زمانی که سینما متولد شد، در ۲۰ سال یا ۳۰ سال نخست مسئله ژانر به راهنمایی مخاطب در برابر سینما تبدیل شد.
هاشم‌زاده ادامه داد: ژانر یعنی قرار است سینما آثارش را (فیلم‌ها) برای مخاطب دسته‌بندی کند. این دسته‌بندی راهنمایی است که ما را در برابر آثار قرار می‌دهد. مسئله مهم ژانر این است که وقتی ما با یک دسته‌بندی در برابر فیلم قرار می‌گیریم، قرار است با دو چیز رو‌به رو شویم. ۱. مولفه‌های آشنا آن ژانر ۲. مولفه‌های ناآشنا یک ژانر.
این منتقد با بیان اینکه ژانر‌ها در طول زمان بر اثر نظر منتقدان و فروش فیلم دچار انعطاف‌پذیری و دارای زیر ژانر هستند، افزود: در نتیجه این موضوع باعث تحول در ژانر می‌شود. وقتی من از بیننده می‌پرسم که به چه فیلم‌هایی علاقه داری، او می‌گوید به فیلم‌های خانوادگی علاقه دارد. پس من باید او را به سمت ملودرام بکشانم.
وی گفت: وقتی بیننده می‌گوید که به فیلم‌های اکشن و جنگی علاقه‌مند است، به من آدرسی می‌دهد که منِ منتقد، منِ سینماگر بدانم که در چه دوره‌ای فیلم تولید کنم که با اجتماع و تاریخ من نسبت داشته باشد. به همین دلیل، بسیاری سینماگران بر روی یک ژانر کار می‌کنند. چون دنبال علاقه خودشان و یا حتی تحول در آن ژانر هستند.
هاشم‌زاده با بیان اینکه اگرچه ژانر جهانی است، ولی بیشتر یک مسئله امریکایی است تا اروپایی و حتی شرقی، توضیح داد:، چون اولین‌بار امریکایی‌ها بودند که برای راهنمایی مخاطبان خود دست به این دسته‌بندی زدند.
