خانواده‌های ده‌ها هزار افغان که در نتیجه مداخله نظامی 20 ساله آمریکا در کشورشان کشته شدند، اکنون به دنبال تأمین عدالت برای عزیزان فوت شده خود هستند.

تهاجم ائتلاف به رهبری آمریکا به افغانستان در سال 2001 به بهانه حملات 11 سپتامبر آغاز شد و در نهایت پس از 20 سال آگوست سال 2021 با خروج نظامیان آمریکایی و دیگر نیروهای ناتو پایان یافت.

بر اساس آمارهای رسمی بیش از 48 هزار غیرنظامی افغان در طی دو دهه تهاجم آمریکا به افغانستان تحت عنوان «جنگ علیه تروریسم» کشته شدند که از این میان 3 هزار و 846 افغان در حال همکاری با نظامیان آمریکایی جان خود را از دست دادند.

اگرچه آمریکا با خروج نیروهایش از افغانستان به طولانی‌ترین جنگ تاریخ خود پایان داد اما رنج خانواده‌های افغان که فرزندان، پدران، مادران و بستگان خود را در حملات مستقیم آمریکا از دست داده‌اند، همچنان ادامه دارد.

«محمد اکرم خان» که سه پسرش را در عملیات شبانه آمریکا در سال 2018 در روستایی در ولایت کنر از دست داده است، می‌گوید داغ او هنوز تازه است.

خان که پسرانش، عبیدالله 12 ساله، عبدالقهار 20 ساله و ابوذر 26 ساله در مقابل چشمان مادرشان در حمله نظامیان آمریکایی کشته شدند گفت:  من حتی نتوانستم در مراسم خاکسپاری فرزندان شرکت کنم زیرا جاده‌ها ناامن و این بیشتر مرا آزار می‌دهد.

این پدر افغان خواهان تحقیق در مورد مرگ پسرانش و مجازات عاملان آن است و تأکید می‌کند که پسرانش هیچ ارتباطی با گروه‌های تروریستی نداشته‌اند.

زینب، مادر جان باختگان درباره شب حمله گفت: پس از صرف شام فرزندانم به اتاق‌هایشان رفتند تا بخوابند، چند دقیقه بعد بالگردهای آمریکایی در روستا فرود آمدند، من نفهمیدم چه اتفاقی افتاده است. اندکی بعد، آمریکایی‌ها از دیوار بالا رفتند و به خانه ما حمله کردند و در را شکستند.

زینب ادامه داد نظامیان آمریکایی «سه تن از پسرانم را جلوی چشمانم به ضرب گلوله کشتند و یکی دیگر از پسرانم را شکنجه کردند و با خود بردند».

زینب با اظهار اینکه حتی پس از گذشت چندین سال هنوز نمی‌تواند آن لحظه را فراموش کند، گفت زندگی‌اش پس از مرگ پسرانش بی معنی شده است.

همسر ابوذر پسر بزرگتر با اظهار اینکه نظامیان آمریکایی شوهرش در مقابل چشمان وی کشتند، افزود او از آن زمان تاکنون با مشکلات روانی دست و پنجه نرم می‌کند.

همسر ابوذر افزود: با قتل شوهرم، تمام لذت زندگی از من سلب شد. دیگر نمی‌توانم خوشحال باشم. سعی می‌کنم با کار در مزرعه امرار معاش کنم. بیشتر از همه به آینده فرزندانم فکر می‌کنم.

یوسف خان که سه برادرش توسط نظامیان آمریکایی کشته شدند، گفت که او نیز به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود.

یوسف خان اظهار داشت بعد از اینکه نظامیان آمریکایی سه برادرم را کشتند، من را شکنجه کردند و به میدان هوایی بگرام بردند و 18 روز در آنجا زندانی بودم و در زندان این پایگاه شکنجه شدم.

یوسف ادامه داد: حتی نتوانستم در تشییع جنازه برادرانم شرکت کنم، روز نوزدهم بدون اینکه چیزی بگویند آزادم کردند، حالا من عدالت می‌خواهم.

یوسف همچنین با این استدلال که هزاران حادثه مشابه در سراسر افغانستان اتفاق افتاده است، خواستار افشای جنایات آمریکا در افغانستان شد.

یکی از روستاییان به نام زبیده صافی که شوهر 40 ساله خود را در سال 2015 در حمله پهپادی آمریکا از دست داده است، دراین‌باره گفت: درست پس از حمله، یکی از همسایه‌ها گفت مزرعه‌ای که شوهرم در آن کار می‌کرد بمباران شده است. من به سمت مزرعه دویدم و با جسد شوهرم روبرو شدم که تکه تکه شده بود.

صفی در حال حاضر با دو دختر 15 و 17 ساله خود برای تأمین مخارج زندگی خود دست و پنجه نرم می‌کند. او با اظهار اینکه شوهرش بی‌گناه است، خواهان تحقیقات درباره عاملان این حمله شد.

صفی افزود آمریکا باید غرامت قتل‌هایی را که در جریان حمله به افغانستان انجام شدن است را بپردازد.