سفیر و معاون نمایندگی ایران که در جلسه شورای امنیت سازمان ملل متحد با موضوع افغانستان سخن می‌گفت، گزارش‌ها در مورد ظهور گروه‌های تروریستی مرتبط با داعش در افغانستان را نگران کننده خواند و تاکید کرد، مقامات هیات حاکمه سرپرستی افغانستان باید متعهد به مبارزه با تروریسم، تضمین همه گام‌های مناسب برای حمایت از اماکن دیپلماتیک و کنسولی علیه هرگونه صدمه و جلوگیری از حملات به اماکن، ماموران دیپلماتیک و کارمندان کنسولی باشند. افغانستان نباید دیگر به محل امنی برای گروه‌های داعش و القاعده تبدیل گردد.

زهرا ارشادی توجهات را به گزارش اخیر سازمان ملل در مورد افغانستان جلب کرد که در آن آمده است، افغانستان با یک بحران انسانی فزاینده، سقوط اقتصادی و چالش‌ها در مورد ایجاد یک دولت فراگیر روبرو است و حقوق اساسی زنان و دختران از جمله دسترسی به آموزش نادیده گرفته می‌شود.

سفیر و معاون نمایندگی کشورمان براین اساس تصریح کرد، جامعه بین المللی باید به کمک به افغانستان ادامه دهد. دیگر درگیری‌ها نباید توجهات را از شرایط افغانستان منحرف کند. کمک‌های توسعه‌ای و انسانی برای اینکه مردم افغانستان زنده بمانند، ضروری است، البته این‌ها راه حل طولانی مدت نیستند و باید با توسعه اقتصادی تکمیل گردد.

زهرا ارشادی اضافه کرد:تحریم‌ها علیه برخی افراد و مجموعه‌ها در افغانستان نباید مانعی در برابر همکاری‌ها در زمینه‌های انسانی، اقتصادی و یا توسعه‌ای با افغانستان باشد. تحریم‌ها نباید تاثیری بر روی تلاش‌ها برای احیای اقتصاد افغانستان داشته باشد. همان گونه که دبیر کل سازمان ملل بطور مکرر خواستار اقدامات درجهت فرصت دادن به اقتصاد افغانستان شده است.

سفیر و معاون نمایندگی دائم کشورمان به مقامات هیات حاکمه سرپرستی افغانستان یاد آوری کرد، به تعهدات بین المللی خود، بویژه درخواست‌های مکرر برای تشکیل یک حکومت فراگیر که منعکس کننده جامعه چند قومیتی افعانستان باشد، عمل کنند. وی تاکید کرد، فقط یک حکومت متشکل از همه افغان‌ها می‌تواند حقوق آن‌ها را تضمین و از آن محافظت نماید.

زهرا ارشادی با اشاره به هزینه‌های مادی و معنوی جمهوری اسلامی ایران در راه مبارزه مواد مخدر و همچنین میزبانی از میلیون‌ها آواره افغانی افزود:به عنوان یک همسایه اقغانستان، ایران از ظرفیت‌ها ومنابع خود برای کمک به مردم افعانستان جهت غلبه بر چالش‌هایی که با آن مواجهند استقاده کرده است، اما ایران و دیگر همسایگان نباید احساس کنند که همه بار پذیرش آوارگان افغانی بر دوش آن‌ها است. دیگر کشور‌ها نیزباید پذیرای آوارگان افغانی شوند.