در سالروز شهادت رئوف آل محمد حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، شهر مقدس قم به ویژه حرم مطهر حضرت معصومه (س)خواهر بزرگوار هشتمین مهر سپهر سروری حال و هوای حزن آلودی به خود گرفته و یکپارچه سیاه‌پوش و عزادار است.
در این روز غمبار خیل عظیم ارادتمندان برای عرض تسلیت شهادت برادر رهسپار بارگاه نورانی بانوی کرامت شده اند.
بیشتر بخوانید
مراسم عزاداری شهادت سلطان سریر ارتضاء ثامن الحجج علی بن موسی الرضا(ع)در حرم مطهر و دیگر اماکن مقدس در حال برگزاری است و سخنرانان در بیان فضایل امام رئوف سخنرانی می کنند.
امام علی بن موسی‌الرضا (ع) هشتمین امام شیعیان در یازدهم ذیقعده سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
نام مبارک ایشان علی و کنیه آن حضرت ابوالحسن و مشهورترین لقب ایشان «رضا» به معنای «خشنود» می‌باشد. یکی از القاب مشهور حضرت، «عالم آل محمد» است. این لقب نشانگر ظهور علم و دانش ایشان می‌باشد.
پدر بزرگوار امام رضا، امام موسی کاظم (ع) پیشوای هفتم شیعیان بود که در سال ۱۸۳ ه. ق، به دست هارون عباسی به شهادت رسید و مادر گرامیشان نجمه نام داشت.
امام رضا (ع) در مدینه، پس از شهادت پدر، امامت بر مردم را بر عهده گرفت و به رسیدگی امور پرداخت، شاگردان پدر را به دور خویش جمع کرد و به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جدش امام صادق (ع) مشغول شد و در این راستا گام‌های بزرگ و استواری برداشت.
مدت امامت حضرت رضا (ع)، حدود ۲۰ سال طول کشید که ۱۷ سال آن در مدینه و سه سال آخر آن در خراسان گذشت.
امام رضا (ع) پس از هفده سال سکونت در مدینه و تبلیغ دین و ارشاد مردم، با نقشه و حیله مامون عباسی، راه خراسان را در پیش گرفت. آن حضرت پس از قبول اجباری ولایت عهدی مامون و گذشت سه سال، در ۵۵ سالگی به دست این خلیفۀ عباسی به شهادت رسیدند.
امام هشتم شیعیان چگونه «رضا» نامیده شدند؟
میان نام‌ها و القاب حضرت علی‌بن موسی (ع)، لقب «رضا» به معنای خشنود و خرسند از همه مشهورتر است.
حجت الاسلام موسوی، کارشناس مذهبی در گفت‌وگو با خبرنگار ما ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت امام رضا (ع) گفت: نام اصلی امام هشتم شیعیان علی و لقب یا نام معروف ایشان رضا است.
او افزود: به طوری که از روایات فهمیده می‌شود، علت نامگذاری رضا بر آن حضرت از چند جهت است، اول آن که امام هشتم مورد رضا و پسند، نزد خداوند در آسمان و در زمین نزد رسول خدا (ص) و امامان بودند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: دوم آن که حضرت مورد رضا و پسند مخالف و موافق، شیعه و سنی بودند و سوم آن که امام رضا (ع) راضی به رضای پروردگار بودند و این خصلت ارزشمند را که مقامی بالاتر از مقام صبر نیست که به طور کامل در ایشان متجلی بود.
حجت الاسلام موسوی با بیان این که برخی به اشتباه علت رضا نامیده شدن ایشان را رضایتمندی از پذیرش ولایت‌عهدی عنوان می‌کردند، بیان کرد:به دلیل رابطه میان مأمون و امام رضا (ع) و مسئله ولایت‌عهدی، این سؤال در زمان حیات حضرت و چندی پس از آن نیز مطرح شده است.
این کارشناس مذهبی ادامه داد:در روایات آمده شخصی از امام جواد (ع) فرزند بزرگوار امام رضا (ع) علت این نامگذاری پدر را جویا می‌شود، حضرت جواد (ع) ضمن رد هرگونه رضایت پدر بزرگوارش از پذیرش ولایت‌عهدی، به صراحت می‌فرمایند: دروغ گفتند و به گناه افتادند! چنین نیست، بلکه خداوند تبارک و تعالی او را «رضا"»نام داده است؛ زیرا او در آسمان، خدا از او راضی بود و در زمین خدا، پیامبر و امامان پس از او از ایشان رضایت داشتند.
آن شخص از امام جواد (ع) می‌پرسد: مگر همه نیاکان چنین نبودند که خدای عزوجل و پیامبرش از آن‌ها راضی باشند، پس چرا در این میان، تنها پدر شما را رضا نامیدند؟
امام جواد (ع) در پاسخ فرمود: چون همان گونه که دوستانش از ایشان خرسند بودند، دشمنان و مخالفانش هم از ایشان رضایت داشتند و این وضعیت برای هیچ یک از نیاکان ایشان رخ نداده بود از همین رو تنها ایشان را "رضا" نامیده‌اند.
این کارشناس مذهبی افزود:در روایت دیگری هم آمده است که حضرت موسی‌بن جعفر (ع) هرگاه فرزندش علی‌بن موسی را خطاب می‌کرد، او را با کنیه"ابوالحسن" فرا می‌خواند، و هنگامی که می‌خواست فرزندش را نزد او آورند یا درباره او سخن می‌گفت، ایشان را با لقب «رضا"»نام می‌برد و این در حالی است که آن زمان هنوز نه از حکومت مأمون و نه از ولی عهد شدن امام رضا (ع) خبری بود.
