رئیس دانشگاه تربیت مدرس گفت: دانشگاه تربیت مدرس با کسب ۱۰۸۵۹ امتیاز در هفتمین دوره انتخاب سرآمدان علمی ایران، مقام اول مؤسسات آموزشی و پژوهشی کشور را از آن خود کرد. فعالیتهای پژوهشی دانشگاه تحصیلات تکمیلی تربیت مدرس، مقوله ارتباط دانشگاه با صنعت و جامعه و امکانات و زیرساختهای قابل قبول دانشگاه تربیت مدرس، آن را شایسته چنین جایگاهی کرده است. حضور بیش از ۷۶۰ عضو هیأت علمی توانمند که در دانشگاه جامع تربیت مدرس فرصت و امکان تحقیق و پژوهش بیشتری را دارند و دانشجویان پویا و سخت کوش تحصیلات تکمیلی که در فعالیتهای پژوهشی اثرگذار هستند، دانشگاه تربیت مدرس را به دانشگاه سرآمد علمی کشور تبدیل کرده است.
دانشجو افزود: دانشگاه تربیت مدرس دوسال قبل، رتبه دوم سرآمدی را در کشور بهدست آورد، اما در حال حاضر تأکید ما بر این است که در تعریف پروژههای تحقیقاتی دانشگاه به دو مورد مهم یکی حل مساله و دیگری حکمرانی توجه بیشتر شود. یعنی اگر در مهندسی عمران و رشته سازه کارهایی انجام ندهیم که امروز بهدرد کشور بخورد، خیلی فایدهای ندارد.
او بیان کرد:البته اینطور نیست که روی کارهای تحقیقاتی -که شاید کارایی آنها برای ۱۰ سال آینده باشد- فعالیتی نداشته باشیم، اما میزان آنها را به ۱۰ تا ۱۵ درصد کاهش دادهایم و تلاش کردیم بهسمت رفع مسائل کشور حرکت کنیم. منظور از حکمرانی هم این است که در حوزه موضوعاتی مانند آب، محیطزیست و منابع طبیعی که مشکلات امروز کشور است، بیشتر از گذشته فعالیت تحقیقاتی داشته باشیم. ما درکنار دارا بودن دانشکدههای مرتبط با این حوزهها، اساتید توانمندی هم داریم که میتوانند در بحث فعالیتهای تحقیقاتی اثرگذار باشند.
وی گفت: تمام دانشگاههای کشور با مشکل کمبود یا بهروز نبودن تجهیزات مواجه هستند و دانشگاه تربیتمدرس نیز از این امر مسثتنی نیست. البته ما آزمایشگاههای بسیار خوبی هم داریم که دقیقا مانند دانشگاههای MIT است. با این حال ۸۰ درصد آزمایشگاههای این دانشگاه نیاز دارند تا بهروزرسانی شوند و اگر این اتفاق رخ ندهد، میتوانیم تا یک یا دو سال آینده کارها را دنبال کنیم و بعد از آن دیگر عملا نمیتوان با این تجهیزات کارهایی را انجام دهیم که در پیشانی علم قرار دارد. از این رو نیاز داریم تا وضعیت بهروزرسانی این تجهیزات دنبال شود. برای حل مسائل کشور و رفع نیازهای جامعه به تجهیزات احتیاج داریم.
رئیس دانشگاه تربیت مدرس تصریح کرد: دانشگاه تربیتمدرس علم و ظرفیت ساخت اولین سد زیرزمینی کشور را در اختیار دارد. موضوع امروز کشور چالشهای آبی است، در این وضعیت باید این مساله را مدنظر قرار دهیم که دنیا به سمت ساخت سدهای زیرزمینی حرکت میکند، درحالیکه ما امروز سدهای روی زمین را داریم، اما قطعا ۲۰ تا ۳۰ سال آینده دیگر در دنیا سدی روی زمین وجود نخواهد داشت، بهخصوص در مناطق گرمسیر که شدت تبخیر آب زیاد است.
دانشجو افزود: ما امروز باید به سمت احداث سدهای زیرزمینی حرکت کنیم. سدهایی که احداث آن نیاز به تخصص و امکانات خاص خودش را دارد. اگر امروز در حوزه ساخت سدهای زیرزمینی ورود نکنیم، قطعا ۵ سال آینده به حدی در این حوزه عقب میمانیم که همه نیازهایمان را باید از کشورهای دیگر تأمین کرده و حتی در حوزه تحقیقات نیز از کشورهای دیگر کمک بگیریم. برای مدیریت آب باید اولا از دید مدیریتی به آن نگاه شود و دوم اینکه از حیث عمرانی و علمی هم شرایط را مدنظر قرار داد. دانشگاه تربیتمدرس به دولت فعلی اعلام میکند که این آمادگی را دارد که از صفر تا صد ساخت سدهای زیرزمینی را دنبال کند و در طول ۵ سال همه کارهای آن را انجام داده و درصورت تأمین بودجه یک یا ۲ سد زیرزمینی کشور را هم ایجاد خواهیم کرد.
او افزود: وجه تمایز ما در بحث ساخت سدهای زیرزمینی، تخصصهای مورد نیاز برای این کار است. برای ساخت چنین سدی مباحث سازهای، هیدرولیکی، ارتعاش، اجتماعی، خاک، زمین شناسی، محیطزیستی و... را باید به کار برد که همه آنها را در دانشگاه تربیتمدرس داریم و دانشجویان و اساتید این رشتهها نیز جزء برترینهای کشوری هستند. معتقدم اگر برای ۶ ماه آخر امسال بودجهای ۲۰۰ میلیارد تومانی و برای سال آینده نیز بودجه ۵۰۰ میلیارد تومانی درا ختیار دانشگاه گذاشته شود در بحث سدهای زیرزمینی حتما در سال سوم میتوانیم به دولت جواب داده و فاز اجرای ساخت این سدها را شروع کنیم. قول میدهم اگر این اتفاق بیفتد ما میتوانیم دانشگاه سرآمد در بحث ساخت سدهای زیرزمینی باشیم.
دانشجو گفت: خوشبختانه در دولت سیزدهم به ریاست دکتر رئیسی نگاهها تغییر کرده و تعامل بین دستگاهها و دانشگاهها بهبود پیدا کرده است. بهطوریکه در یک ماه پایانی سال گذشته، ۱۵ تا ۲۰ میلیارد تومان طرح از وزارت نفت را داشتیم که این نشان از تغییر است. امروز اعتمادی بین مدیریت و کارایی دانشگاهها بین مسئولان شکل گرفته است که قطعا زمینه اتفاقات خوب را فراهم کرده است. با این حال اگر آنها به سراغ دانشگاهها نیایند، ما به سراغ آنها میرویم.