این روز‌ها خبر راه اندازی اینترنت کودک و نوجوان، یکی از خبرهای مهمی بود که در رسانه‌ها منتشر گردید. وزیر ارتباطات نیز در این زمینه گفت: «بر اساس تکالیف در نظر گرفته شده در سند صیانت از کودکان در فضای مجازی، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف شده است تا با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهاد‌های فرهنگی یک محیط امن در فضای مجازی برای کودکان فراهم کند تا آنها کمتر در معرض محتوا‌های نامناسب قرار گیرند».
بیشتربخوانید
در این زمینه چند نکته قابل بیان است:
یک: این اقدام دولت را می‌توان گام مناسب و قابل تقدیر در جهت ساماندهی فضای مجازی کشور دانست. هر چند که هنوز اینترنت کودکان و نوجوانان در اول راه خود قرار دارد و انتظار می‌رود که نقاط ضعف و نواقص آن هر چه زودتر برطرف شود.
دو: در کنار اقداماتی که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات باید انجام دهد، سایر نهاد‌ها و دستگاه‌های کشور از جمله وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، قوه قضائیه، صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، نیروی انتظامی و ... وظیفه دارند تا در این زمینه به وزارت ارتباطات کمک کنند.
سه: در روز‌های همه گیری کرونا، دانش آموزان از حضور در مدارس منع شدند و به یک باره آنها را وارد محیطی کردیم که از قبل، زیرساخت آن فراهم نشده بود؛ از همین رو، متأسفانه با فراگیرشدن آموزش مجازی، شاهد آسیب‌های قابل توجهی در میان کودکان و نوجوانان بودیم.
چهار: همواره باید توجه داشت که غیر فعالسازی این اینترنت در گوشی‌ها و تبلت‌ها باید به گونه‌ای صورت پذیرد که با وارد کردن یک عدد کوچک به همراه * و # یا دستورالعمل‌های ساده نباشد. زیرا در دنیای امروز که کودکان از بدو تولد با گوشی و تبلت و ... بزرگ می‌شوند، خیلی برایشان سخت نیست که با استفاده از * و # و وارد کردن عدد کوچک، اینترنت کودک را غیر فعال کنند. از همین رو هر چه ساز و کار‌های غیر فعالسازی پیچیده‌تر باشد و این اطمینان حاصل شود که توسط والدین رمزگذاری و مدیریت می‌شود، بهتر خواهد بود.
پنج: برخی ممکن است در ذهن خود تصور کنند که اگر برای کودک و نوجوان اینترنت مخصوص راه اندازی شود، دیگر نیاز نیست که برای پاک بودن و استانداردسازی اینترنت افراد بزرگسال کار خاصی انجام شود و همه چیز باید آزاد و رها باشد!
در پاسخ باید گفت که در همه جای دنیا استانداردسازی نه تنها در اینترنت که در هر فناوری و کالایی منحصر در کودک و نوجوان نیست. به طور کلی در همه جوامع، در اموری مانند قانونگذاری و تدوین یا اجرای برنامه‌های اجتماعی، آموزشی، فرهنگی، علمی و ...، ساحت و جایگاه ویژه‌ای برای کودکان و نوجوانان در نظر می‌گیرند. اما چنین چیزی به این معنا نیست که سایر افراد جامعه را به حال خود رها می‌کنند!
برخی امور هستند که برای کودک و نوجوان تهدید هستند؛ از آن طرف، برخی امور هم هستند که نه تنها برای کودکان بلکه برای همه اعضای جامعه و یک کشور می‌تواند تهدید و آسیب به دنبال داشته باشد.
برای مثال، استعمار مجازی و یا بی ضابطه بودن و عدم ساماندهی فضای مجازی در یک کشور و مشکلات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی ناشی از آنها، هیچ گاه با جداشدن اینترنت کودک و نوجوان از اینترنت بزرگسال حل نخواهد شد و راه حل‌های خاص خود را دارد.
اینترنت کودک و نوجوان در صورتیکه با رعایت همه جوانب و الزامات آن در آینده به سرانجام برسد، تنها می‌تواند بخش کوچکی از دغدغه‌های ما و عوارض فضای مجازی یله و رها را برطرف کند، نه همه آن را.
منبع: جهان نیوز
