سرهنگ  فائزه صالحی اظهار کرد: اکثر تصادفات زنجیره‌ای به صورت جلو به عقب روی می‌دهد؛ که به دو صورت و دو مدل روی می‌دهد.

وی افزود: اکثر مردم تصادفات زنجیره‌ای را به این صورت می‌شناسند که هر خودرویی نسبت به خودروی جلویی خود مقصر و مسبب حادثه است. این تصادفات بیشتر در معابر بزرگراهی و شریان‌های اصلی و یا در جاده‌های اتفاق می‌افتد که در این صورت وسیله نقلیه عقبی بدلیل عدم رعایت فاصله طولی و نقض ماده ۱۷۳ آیین نامه راهنمایی و رانندگی نسبت به وسیله نقلیه مقابل خود مقصر اعلام می‌شود.

سرهنگ صالحی افزود: در حالت دوم زمانی هست که در تصادف وسیله نقلیه اول نسبت به چند وسیله نقلیه مقایل خود مقصر حادثه است که این تصادف بیشتر در ترافیک، پشت چراغ قرمز معابر فرعی و کم عرض که راننده با فاصله و سرعت کم در حرکت هستند اتفاق می‌افتد که وسیله نقلیه عقبی بدلیل عدم توجه کافی به جلو و نقض ماده ۱۸۰ آیین نامه راهنمایی ورانندگی مقصر در حادثه هست.

وی بیان کرد: نکته مهم در بررسی تصادفات زنجیره‌ای بررسی شرایط و وضعیت تصادف است که شامل موقعیت راه، هوای جوی است که لغزنده بودن سطح راه تاثیر بسزایی در بروز تصادفات دارد.

این کارشناس پلیس گفت: وضعیت روشنایی و وضعیت جسمی و روحی راننده مسبب حادثه، نقص فنی وسیله نقلیه و سرعت آن مورد نظر قرار می‌گیرد و در نهایت کارشناس پلیس راهور نظر نهایی خود را اعلام می‌کند.

سرهنگ صالحی گفت: طبق آماری که گرفته شده در چند ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۱، حدود ۱۵ درصد از سهم تصادفات در کلان شهری مانند تهران مربوط به تصادفات زنجیره‌ای بوده که بیشتر در شریان‌های اصلی ما چه در اوج ترافیک و چه در خلوتی معابر روی داده است.

وی افزود: خیابان‌های شریعتی، ولیعصر (عج) و بزرگراههایی، چون چمران، همت، امام علی (ع) و بزرگراه آزادگان دارای بیشترین تصادفات زنجیره‌ای بوده اند.