امام حسن مجتبی (ع) فرزند گرامی امام علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و نوه بزرگوار پیامبر (ص) در مدت عمر با برکت خود و امامتشان احادیث زیادی را به یادگار گذاشتند که می تواند چراغ راه زندگی ما باشد.

امام حسن علیه السلام: ما تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِ. هیچ قومى با یکدیگر مشورت نکردند مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند.

تحف العقول، ص ۲۳۳

امام حسن علیه السلام:صاحِبِ النّاسَ مِثلَ ما تُحِبُّ أن یُصاحِبوکَ بِه. با مردم به گونه اى رفتار کن که دوست دارى با تو آن گونه رفتار کنند.

أعلام الدّین، ص ۲۹۷

امام حسن علیه السلام: إنَّ أَحسَنَ الحَسَنِ الخُلُقُ الحَسَنِ. نیکوترین نیکو، خُلق نیکو است.

الخصال، ص ۲۹

امام حسن علیه السلام: مَن عَبَدَ اللّه َ عَبَّدَ اللّه ُ لَهُ کُلَّ شَى ء. هر کس خدا را بندگى کند، خداوند همه چیز را بنده او گرداند.

تنبیه الخواطر، ج ۲، ص ۱۰۸

امام حسن علیه السلام: المِزاحُ یَأکُلُ الهَیبَةَ. شوخى هیبت را مى بَرد.

بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۳

امام حسن علیه السلام:لا یَغُشُّ العاقِلُ مَنِ استَنصَحَه. خردمند به کسى که از او نصیحت مى خواهد، خیانت نمى کند.

همان، ص ۱۲۰

امام حسن علیه السلام: عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ و مَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَة. بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلید درِ حکمت است.

إعلام الدین، ص ۲۹۷

امام حسن علیه السلام: اَلإخاءُ الوَفاءُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخاء. نشانه برادرى، وفادارى در سختى و آسایش است.

بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۱۱۴

امام حسن علیه السلام: إذا سَمِعتَ أحَدا یَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لایَعرِفَک. هر گاه شنیدى شخصى آبروى مردم را مى ریزد، بکوش تا تو را نشناسد.

همان، ج ۷۴، ص ۱۹۸

امام حسن علیه السلام: لَیْسَتِ العِفَّةُ بِدافِعَةٍ رِزْقا وَ لاَ الْحِرْصُ بِجالِبٍ فَضْلاً فَاِنَّ الرِّزْقَمَقْسومٌ وَ اسْتِعْمالُ الْحِرْصِ اسْتِعْمالُ الْمَآثِمِ. نه پاکدامنى، روزى را از انسان دور مى کند و نه حرص، روزى زیاد مى آورد؛ چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى شود.

تحف العقول، ص ۲۳۴