بهرام میرزایی نویسنده و کارگردان نمایش ۵۷ در گفتگو با خبرنگاران گفت: نمایش ۵۷ حاصل اقتباسی وفادار از جمع مصاحبه‌های بنده با خانم لشکری، خاطرات شهید در کتاب ۶۴۱۰ و نیز خاطرات همسر شهید در کتاب روز‌های بی آینه است که مقطع زمانی سال ۷۷ یعنی آزادی شهید تا سال ۹۸ که فوت همسر شهید است را روایت میکند.

او گفت: علت انتخاب نام ۵۷ برای نمایش آن است که این عدد آمیخته با زندگی این بزرگواران است به گونه‌ای که شهید لشکری و همسرش در سال ۵۷ با هم آشنا شده و عمر هر دو بزرگوار نیز ۵۷ سال بوده است.

میرزایی در ادامه به چگونگی تولید نمایش ۵۷ پرداخته و گفت: کار تحقیق پروژه شهید لشکری از سال ۹۷ بعد از نمایش مهنا شروع شد و تا الان هر سال تصمیم داشتیم اثر را در یک مقیاس بزرگ تولید کنیم، ولی به دلایلی قسمت نشد تا اینکه امسال تصمیم بر آن شد که یک کار در قالب مونولوگ و یک اثر نیز در قالب دیالوگ تولید شود که اثر مونولوگ به مراحل پایانی رسیده و در صورتی که شرایط اجازه بدهد اثر بعدی نیز با چند بازیگر تولید خواهد شد.

میرزایی ضمن تشکر و قدردانی صمیمانه از همکاری مسئولین پردیس ره آوین گفت: شرایط تولید ۵۷ از همه آثار گذشته سخت‌تر بوده، چنانچه تاکنون حتی یک دقیقه سالن نمایش هم در اختیار نداشته ایم و تمرینات کار از اردیبهشت امسال در یک شرایط نامتعارف به پایان رسانده ایم، ولی خدا را شکر کار به مراحل پایانی رسیده و با همه این مشکلات از هیچ شخص حقیقی یا حقوقی گلایه‌ای نداریم، چون هدف که بزرگ باشد راه پیدا خواهد شد.

میرزایی درباره عوامل اجرایی نمایش مونولوگ ۵۷ گفت: شهرزاد بداغی بازیگر, احمد زیانی موسیقی زنده، زهرا میرزایی صحنه و لباس، علیرضا میرزایی نور و صدا و علی سیوف جهرمی امور گرافیک نمایش ۵۷ را بر عهده دارند.

لازم به ذکر است شهید لشکری ملقب به سیدالاسرای ایران در سال ۱۳۳۱ در روستای ضیاءآباد قزوین متولد شد و در تاریخ ۲۷ شهریور ۵۹ به عنوان اولین خلبان ایرانی به اسارت نیرو‌های بعث در آمد و صدام وی را به مدت ۱۸ سال مخفیانه زندانی کرد تا او را وادار به مصاحبه در تلویزیون کرده و ایران را آغازگر جنگ معرفی کند، ولی شهید لشکری مقاومت کرده و در سال ۷۷ به وطن بازگشته و ۱۱ سال بعد بر اثر جراحات ناشی از اسارت در سال ۸۸ به شهادت می‌رسد.

منیژه لشکری متولد ۱۳۴۱ نیز ۱۰ سال بعد از شهادت حسین در سال ۹۸ به همسرش می‌پیوندد.

عکس از علیرضا میرزایی