در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۸، با جدایی رونالدو از رئال مادرید او با قراردادی به ارزش ۱۱۲ میلیون یورو به باشگاه یوونتوس پیوست. قرارداد او با این باشگاه او را به گران‌قیمت‌ترین بازیکن بالای ۳۰ سال دنیا تبدیل کرد. پیش از این هیچوقت یک باشگاه ایتالیایی برای هیچ بازیکنی، اینقدر هزینه نکرده بود.

بیشتربخوانید

• مقصد نهایی فوق ستاره پرتغالی کجا خواهد بود؟

رفتن رونالدو از رئال البته حواشی زیادی داشت. او پس از اینکه پنجمین لیگ قهرمانانش را به دست آورد گفت به زودی درباره آینده اش با هواداران این تیم حرف خواهد زد. او گفت: «آینده ام؟ الان زمان لذت بردن از این قهرمانی است. اما در چند روز آینده با هواداران که همیشه کنارم بودند درباره آینده‌ام حرف خواهم زد. ما تاریخ سازی کردیم و آینده من فعلا اهمیتی ندارد. چند روز دیگر در این باره حرف خواهیم زد. بازی برای رئال مادرید در این سال‌ها لذت بخش بود.»

او به این حرفش عمل کرد و چند وقت بعد مقابل طرفداران از ترک رئال گفت: «پس از آنچه با رئال مادرید بردم به انگیزه جدیدی نیاز داشتم. به تغییر نیاز داشتم تا فوتبالم را نشان دهم، زیرا فکر می‌کنم هنوز توانایی بالایی دارم. من هنوز احساس می‌کنم انگیزه بالایی دارم. قطعا بردن جام‌ها را دوست دارم. سال گذشته به لطف خدا سه جام بردم: سوپرجام ایتالیا، سری‌آ ایتالیا و لیگ ملت‌های اروپا و سال خوبی داشتم.»

او در ادامه گفت: «۹ سال در مادرید زندگی کردم، من بخش بزرگی از زندگی‌ام را آنجا بودم، تنها از فوتبال صحبت نمی‌کنم و صحبت من کلی است. گذشته پاک نمی‌شود و برای همین من هنوز در مادرید یک خانه دارم و به آنجا سر می‌زنم زیرا در مادرید دوستانی دارم. مادرید شهری است که عاشقش هستم»

همه چیز قرار بود تغییر کند، بازیکنی که بیشترین افتخاراتش را با رئال بدست آورده بود، با آن خداحافظی کرد و یک ماجراجویی جدید را در فوتبال خود آغاز کرد.

زمانی که رونالدو از رئال مادرید رفت، همه معتقد بودند دوران اوج رئال تمام شده و تمام افتخارات رئال در این سال‌ها، به واسطه ابر ستاره‌اش بوده. اما این‌طور نشد.

رئال همان، رئال مادرید همیشه ماند، و مسیری را آغاز کرد که شاید هیچکدام از هم سن و سال هایش جرات امتحانش را نداشتند.

مدار موفقیت‌های رئال مادرید به عنوان پرافتخارترین تیم اسپانیا و اروپا، بدون رونالدو هم ادامه داشت. قهرمانی لالیگا در فصل های، ۲۰۱۹–۲۰۲۰، ۲۰۲۱–۲۰۲۲، فتح سوپرجام اسپانیا در دو سال ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱، از آن طرف کسب چهاردهمین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۲۲ - ٢٠٢١. رئالی‌ها در ۲۰۱۸ بعد از جدایی رونالدو، حتی موفق شدند برای چهارمین بار جام باشگاه‌های جهان را بالای سر ببرند.
درست بعد از رفتن رونالدو در سال ۲۰۱۸ بود که لوکا مودریچ توانست با عملکردی درخشان در رئال، توپ طلا را از دست او و مسی بیرون بکشد و از آن خود کند. البته که عملکرد درخشان او در جام‌جهانی هم در بردن این توپ طلا بی‌تاثیر نبود.
‌
نمی‌توان گفت، چیزی از وسعت بازیکنی مثل رونالدو کم شده، اما می‌توان با اطمینان گفت جدایی‌اش از رئال او را از افتخارات بزرگتری که می‌توانسته در کارنامه‌اش ثبت کند محروم کرده است.

زمین یوونتوس یا منچستر، هیچکدام به اندازه رئال برای رونالدو بزرگ نبود. می‌شود شجاعت تغییر تیم در بازیکنی که از مرز ۳۰ سالگی گذشته تحسین کرد، اما با یک دو دو تا چهارتای ساده می‌شود فهیمد ماندن در رئال او را در قهرمانی‌های بیشتری شریک می‌کرد.

پسر بچه هشت ساله‌ای که یک روز فوتبال را در آندورنیها، تیمی که پدرش در آن مسئول تدارکات بود آغاز کرد و امروز به یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان تبدیل شده است، شاید این روز‌ها پر فراز و نشیب‌ترین دوران فوتبالی‌اش را پشت سر می‌گزارد.

حضور رونالدو در یوونتوس حواشی خاص خودش را داشت. او با مکس آلگری مربی این تیم رابطه خوبی نداشت و خیلی‌ها دلیل جدایی او از یووه در سال ۲۰۱۹ را، رونالدو می‌دانستند. تیکه و‌ها کنایه‌هایی که از سمت آلگری به طرف رونالدو می‌آمد تقریبا تمامی نداشت. حتی بعد از اینکه خود او خبر جدایی رونالدو از یوونتوس را داد، باز در مصاحبه‌های مختلف سعی داشت مستقیم یا غیرمستقیم به این ماجرا اشاره کند که رونالدو بهترین بازیکن تیمش نبوده و او هدایت بازیکنان بهتری را بر عهده دارد.

وقتی ولاهوویچ، مهاجم جوان این تیم را با رونالدو مقایسه کردند او گفت: «ولاهوویچ یا کریستیانو رونالدو؟ فکر نمی‌کنم بتوانید آن‌ها را با هم مقایسه کنید. شماره هفت سابق یوونتوس پنج بار برنده توپ طلا شد، اما ولاهوویچ در ابتدای کار خود است. یک بازی خوب کافی نیست، شما به قدرت ذهنی فوق العاده‌ای نیاز دارید و او در آغاز ماجراجویی خود است.»

شاید نارضایتی فوق ستاره پرتغالی از آلگری یکی از مهم‌ترین دلایل او برای جدایی از یوونتوس بود. نمی‌توان گفت یوونتوس برای رونالدو افتخاری نداشت، او جوایز مورد توجهی را با پیراهن این تیم کسب کرد، اما قطعا این همه چیزی که نیست که او از پسش بر می‌آید. عنوان دومی جوایز توپ طلا در ۲۰۱۸ و عنوان سومی همین جوایز در ۲۰۱۹، مقام دومی بازیکن سال جهان در ۲۰۱۸ و سومین بازیکن سال جهان در ۲۰۱۹، عنوان سومی بهترین بازیکن مرد فیفا در ۲۰۱۹، جایزه بازیکن سوم سال اروپا در فصل ۲۰۱۸_۲۰۱۹، بازیکن سال سری آ ایتالیا در سال ۲۰۱۹ و جایزه پای طلایی در ۲۰۲۰ افتخاراتی بود که او در ایتالیا کسب کرد.

اما می‌توان با نگاهی کلی فهمید که این‌ها برای بازیکنی مثل او کافی نیست.

جدایی از یوونتوس با همه حواشی که داشت انجام شد و او در سرانجام به منچستریونایتد بازگشت. رونالدو در سال ۲۰۲۱ پس از ناکامی در یوونتوس با قراردادی دو ساله با بند تمدید یک ساله با مبلغ ۱۵ میلیون یورو به علاوه ۸ میلیون یورو بند پاداش به منچستر برگشت. اولین حضور او در این تیم به سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ برمی‌گردد. آن زمان رونالدو با مبلغ ۱۲ میلیون پوند به منچستر پیوست.

او گران‌ترین بازیکن تاریخ منچستریونایتد بود و طرفداران این تیم او را بهترین بازیکن جهان می‌دانستند. حالا او به تیمی بازگشته است که برای اولین بار در آن پیراهن شماره ۷ را پوشید.

حضور او در منچستر اصلا شبیه چیزیز که کر می‌کرد نبود. تیمی که خاطرات بزرگی در او داشت در عملکردی ضعیف علی‌رغم آغازی خوب با هدایت اوله‌گنار سولسشر و رالف رانگنیک نتایج بسیار ضعیفی گرفت و حتی نتوانست سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کند.
همه چیز برای رونالدو آنقدر کابوس وار پیش رفت که او قصد جدا شدن از منچستر را داشت. اما نه، نه مدیران بااشگاه اقدامی برای فروش او انجام دادند، نه تیمی آمادگی خود را برای داشتن این ستاره پرتغالی اعلام کرد.

رونالد خودش از این بلاتکلفی و نیمکت نشینی کلافه است، اما خیلی‌ها معتقدند او شرایط را برای سرمربی این تیم بسیار سخت کرده.

اینکه از هر طرف می‌شنویم که هیچ تیمی رونالدو را نمی‌خواهد نشان از این نیست که از کیفیت کار او کم شده، هنوز هم او یک ابرستاره است، بخش زیادی از ماجرا به این برمیگردد که این روز‌ها فوتبال یک تجارت بزرگ است.
نام کریستیانو رونالدو برای هر تیمی یک برند است.

او هنوز هم آنقدر توانایی دارد که بتواند در کنار تیم مناسب، افتخاراتی که با رئال داشته را تکرار کند، اما موضوع اینجاست که، چه تیمی می‌تواند هزینه بازیکنی مثل او را بپردازد؟

سرآخر همه این فراز و نشیب‌هایی که اون این روز‌ها پشت سر می‌گزارد، باید دید پرنده شانسش بعد از یک پرواز طولانی تصمیم دارد کجا بنشیند.

منبع: خبرآنلاین