عظیمی، منتقد سینما در برنامه بوطیقا از رادیو فرهنگ درباره فیلم‌نامه «بدون قرار قبلی» گفت: این فیلم‌نامه با سرمایه بنیاد سینمایی فارابی و موسسه تصویر شهر ساخته شده است. از نقاط ضعف این فیلم‌نامه می‌توان به این موارد اشاره کرد: فیلم‌نامه‌نویسان تلاش کردند که ساختار کلاسیک فیلم حفظ شود، ولی در آن با قهرمان و ضد قهرمان مواجه نیستیم و در نتیجه با روایت خطی رو‌به‌رو می شویم.

به گفته عظیمی، ما در این فیلم به عنوان مخاطب نمی‌دانیم که دنبال چه هستیم و باید چه چیزی را دنبال کنیم. در فیلم‌نامه نقش‌های بسیار زیادی وجود دارد و در عین‌حال تعداد شخصیت‌ها بسیار اندک است. یعنی بیشتر با شخصیت یاسمین و شخصیت دخترخاله رو‌به رو هستیم و بقیه شخصیت‌ها ناشناس هستند؛ بنابراین روی شخصیت‌ها کار نشده و جای کار بیشتری دارد.

این منتقد سینما گفت: در مقابل دیالوگ‌های تصنعی و غیر‌معمولی که در طول داستان دیده می‌شود، استفاده از کار‌های اقتباسی از نکات مثبت فیلم‌نامه «بدون قرار قبلی» است. از سمبل‌ها و نشانه‌های قابل فهم هم در این فیلم‌نامه زیاد استفاده شده است. قابل‌فهم بودن یک فیلم می‌تواند از نکات برجسته یک اثر محسوب شود.

«بدون قرار قبلی» در مورد دختری به نام یاسمن است که پس از سال‌ها به دلیل مرگ پدرش به ایران بازگشته است. پسر او دچار اوتیسم است و این مسئله، سفر را برایش دشوار می‌کند. یاسمین شناختی از پدرش ندارد و بیش از آن میراثی که پدر برایش گذاشته باعث تعجب او می‌شود. اقامت کوتاه او در زادگاه پدر و دیدار با کسانی که پدرش را می‌شناسند، او را به درک تازه‌ای از انسان و مفهوم مرگ می‌رساند. بار دراماتیک این فیلم در مشهد و حرم امام رضا (ع) اتفاق می‌افتد.

این فیلم‌نامه را فرهاد توحیدی و مهدی تراب‌بیگی با نگاهی به یکی از داستان‌های مصطفی مستور نوشته‌اند.