قالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام: «أَلا وَاِنَّ الدَّعِـىَّ ابْنَ الدَّعِـىِّ قـَدْ تَرَکَنى بَیْنَ السِلَّةِ وَالذِّلَةِ، وَهَیْهاتَ لَهُ ذلِکَ مِنّى! هَیْـهاتَ مِنَّـاالذِّلَّـةِ؟! أَبَى اللّه ُ ذلِکَ لَنا وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَ حـُجـُورٌ طَهُرَتْ وَ جـُدُودٌ طابَتْ، اَنْ یُؤْثِرَ طاعَةَ اللِّئامِ عَلى مَصارِعِ الْکِرامِ.» «امام حسین علیه السلام (در روز عاشورا) فرمود: آگاه باشید این حرام زاده پسر حرام زاده ما را میان شمشیر کشیده و خوارى (بیعت) قرار داده ولى خوارى و ذلّت از ما بدور است، ما و ذلّت هرگز؟! خداوند و پیامبرش و مؤمنان و دامن هاى پاک و دودمان پاکیزه براى ما نپسندیدند که فرمان بردارى از پست فطرتان را بر جنگ با عزّت برگزینیم.»
[موسوعة كلمات الامام الحسين عليه السلام 425، ح412.]