علامه مجلسی رحمت الله علیه نقل کرده اند: « در تعیین روز مباهله بین علما اختلاف است و مشهورترین و قوی‌ترین قول، بیست و چهارم ذی الحجه است. هرچند که برخی، بیست و هفتم و بیست و یکم ذی الحجه را گفته‌اند. اگر در هرکدام از این روز‌ها اعمال مستحب انجام شود افضل است، و مشهورترین روز، بیست و چهارم است.

یکی دیگر از اتفاقات مهم که در روز بیست و چهارم ذی الحجه واقع شده و سبب فضیلت این روز گشته، این است که امیرالمومنین علیه السلام در این روز، در حال رکوع، انگشتر خود را به سائل بخشیدند و این آیه نازل شد:  « إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ.»  و این آیه صراحت در امامت آن حضرت دارد، چنان که در کتب دیگر بحثش را آورده‌ام.

مستحب است در این روز غسل، و همین طور زیارت امیرالمومنین علیه السلام و زیارت جامعه و روزه در این روز؛ و برای اقتدا به أمیرالمؤمنین علیه السلام، خوب است در این روز صدقه به فقرا و کسانی که محتاجند، بقدر توان.»

منبع: زاد المعاد