تئاتر، سینما و تلویزیون، هنرهایی هستند که با مد و لباس ارتباط تنگاتنگی دارند؛ به طوری که اگر هر یک از این آثار، از طراحی لباس و صحنه خوبی برخوردار نباشند نمیتوانند زمان، مکان، شخصیتها و... را آن طور که باید به نمایش بگذارند و این را میتوان در بسیاری از کارهای ساخته شده مشاهده کرد تا جایی که بسیاری را هنرمندان و فعالان این حوزه معتقد هستند که طراحی صحنه و لباس بسیار مظلوم واقع شده اند.و آن طور که باید به آنها توجه نمیشود.
در آثار سینمایی، نمایشی و تلویزیونی، کارگردان برای کامل کردن گروه خود به منظور انتقال درست مفهوم اثرش به مخاطب به طراح صحنه و طراح لباس متخصص نیازمند است. به طور مثال؛ شما تصور کنید فیلمی تاریخی ساخته شود که از صحنه و لباسی برخوردار باشد که هیچ گونه سنخیتی با زمان، محتوا، شخصیتهای کار نداشته باشند بدون شک، اگر بهترین کارگردانی، فیلمنامه و بازیها را داشته باشد باز هم نمیتواند برای مخاطب باورپذیر باشد و اغلب مواقع، علت آن بی اهمیتی به هنرهای طراحی صحنه و لباس و استفاده از افرادی است که تخصص کافی در این حوزهها را ندارند و باعث میشوند انتقادات بسیاری به چنین آثاری وارد شود.
پروانه قاسمیان، مدرس، مولف و طراح لباس سینما و تلویزیون، در رابطه با اهمیت طراحی لباس و صحنه در سینما، تئاتر و تلویزیون گفت: بدون شک، طراحی لباس در تئاتر، تلویزیون و سینما، یکی از بخشهای بسیار مهم برای ساخت تصویر و شخصیت است و هر بازیگری جدا از بازی خود و شخصیتی که قصد دارد نشان دهد، نیاز دارد با لباسی که بر تن دارد و گریمی که میشود و نوری که در محل کار به آن میتابد شخصیت خود را باور کند و همین باور را به مخاطبش برساند. از اینرو، مطمئناً طراحی لباس، یکی از بخشهای بسیار مهم در آثار تصویری و نمایشی است چراکه هم تاریخ و دوره لباس و هم شخصیت و خلق و خوی نقشی که به ایفای آن میپردازد را از طریق لباس نشان میدهد و این موضوع بسیار مهم است و در تمام دنیا برای آن ارزش قائل میشوند.
به گفته این طراح لباس، متأسفانه، در ایران اصلاً در بخش تولید، به طراحی صحنه و طراحی لباس آن طور که باید توجهی نمیشود و بی تفاوت از آن میگذرند و بنده به عنوان فردی که از سال ۷۱ در بخش دکوراتورها و طراحان صحنه و لباس، استخدام صدا و سیما شده ام و برنامههای بسیار زیادی را در این خصوص کار کرده ام باید بگویم از سال ۷۴ که بخش تولید به بخش خصوصی واگذار شد لطمه بسیار زیادی به بخش طراحی صحنه و لباس در برنامههای تلویزیونی و سینما و دیگر بخشها وارد شده است و مدیران مربوطه هم به این موضوع واقف هستند.
قاسمیان می گوید: متأسفانه، نه تهیه کنندهها بودجههای درستی برای طراحی لباس و طراحی صحنه اختصاص داده و نه حتی برخی از کارگردانها به این هنر اهمیت میدهند؛ به طوری که بعضی از آنها اصلاً نمیدانند طراحی لباس میتواند چه نقش مهمی ایفا کند که همین مسئله نشان دهنده نبود آگاهی و تخصص لازم در بخشهای تولید است و به همین دلیل، در حال حاضر، این معضل در ایران به وفور دیده میشود. زیرا افرادی به عنوان تهیه کننده و کارگردان به فعالیت میپردازند که متخصص این حوزهها نیستند و افرادی را برای طراحی صحنه و لباس انتخاب می کنند که وقتی آنها را میبینیم هیچ رزومه و اطلاعات تخصصی در این خصوص ندارند که نشان دهند به صورت آکادمیک و حرفهای در این حوزهها کار کرده اند و همه اینها آسیبهای جدی برای این حوزه ها هستند.