حسینعلی نریمانی گفت: بیابان زایی و گرد و غبار از چالش‌های مهم قرن بیست و یکم در حوزه منابع طبیعی محسوب می‌شود.

او بیشتر کشور‌ها سال به سال به سمت خشکی پیش می‌روند، گفت: استان اصفهان جزو مناطق خشک و نیمه خشک ایران است که از لحاظ بیابانی بودن ۳۰ درصد مساحت این استان را بیابان تشکیل می‌دهد در حالی‌که در کشور ۲۰ درصد و در دنیا ۱۰ درصد مساحت به عرصه‌های بیابانی اختصاص دارد.

مجموع مساحت بیابان‌های استان اصفهان سه میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار است که ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار هکتار آن در مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی قرار دارد.

نریمانی می‌گوید: وزش باد با سرعت بیش از ۶ متر بر ثانیه در مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی، موجب وقوع توفان گرد و غبار می‌شود.

هنگامی‌که سرعت وزش باد در سجزی به بیش از ۳.۵ متر بر ثانیه می‌رسد گرد و غبار رخ می‌دهد که نشان‌دهنده آن است که ذرات خاک پیوستگی و چسبندگی خود را از دست داده اند.

او کانون‌های بحران در دل مناطق فرسایش بادی قرار دارد، گفت: منابع زیستی و اقتصادی شامل راه، مناطق مسکونی و تاسیسات صنعتی در مسیر گرد و غبار است که خسارت‌هایی به این منابع وارد می‌شود.

رییس اداره امور بیابان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان گفت: مساحت کانون‌های بحران استان نزدیک به یک میلیون و پانصد هزار هکتار است که بر اساس برآورد‌ها توفان‌های گرد و غبار ۱۲۸ میلیارد تومان در سال ۹۸ در این مناطق به منابع زیستی استان خسارت وارد کردند و این خسارت‌ها در حال حاضر به بیش از ۴۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.

به گفته نریمانی سطح مناطق تحت تاثیر کانون‌های گرد و غبار در سال‌های اخیر بدلیل تغییر اقلیم و کمبود بارندگی افزایش پیدا کرده است.

ایران بالغ بر ۲.۴ درصد از مجموع کل بیابان‌های جهان را در خود جای داده که در ۱۷ استان از جمله استان اصفهان پراکنده هستند.

نگاهی به وضعیت استان اصفهان از حیث عرصه‌های طبیعی حاکیست که این خطه به مرکزیت شهرستان اصفهان با ۲۴ شهرستان، مساحتی معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد از این مساحت را معادل ۹.۸ میلیون هکتار عرصه‌های منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار جنگل معادل (۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع معادل (۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار بیابان معادل (۳۲ درصد) در برگرفته است.