شروین مسیح گفت : طرح رتبه بندی معلمان از جمله مواردی است که باید به آن دقت فراوانی شود. با مثالی آغاز می کنم؛ در کشور ما پارکی وجود ندارد که تنها درخت داشته باشد، چون سودی نخواهد داشت. در بیشتر پارک‌های ما و شهر‌های بازی، کافی شاپ و سیستم‌های دیگری هستند که بتوان از آن ها درآمد کسب کرد و سودی به دست آورد. پارکی که تنها درخت داشته باشد و تنها برایش هزینه بشود، اصلا وجود ندارد و یا بسیار کم است.

او گفت: این مثال برای مقایسه با شرایط و عملکرد دبیران در نظام آموزشی ما بود. متاسفانه دبیران موقع آموزش برای سیستم درآمد کسب نمی‌کنند. بنابراین به نظر می‌رسد که سیستم آموزش و پرورش هزینه دارد. در صورتی که درآمد اصلی و سرمایه گذاری در آموزش و پرورش است؛ یعنی دانش آموزان باید آموزش ببینند و علمشان افزایش پیدا کند تا کشور به سمت رشد حرکت کند. این یک کار پرهزینه نیست؛ بلکه یک منبع کسب درآمد برای هر کشوری محسوب می‌شود.

به گفته مسیح اگر از کادر‌های داخلی که در آموزش و پرورش حضور دارند کم شده و بر تعداد معلمان اضافه شود، به نفع کل سیستم آموزش خواهد بود.

او گفت: بخش عمده‌ای از سیستم آموزش و پرورش کادر اداری هستند که مشغول گزینش، تعیین حقوق و ...  هستند. چند صباحی درس داده اند و بعد پشت میز نشین شده‌اند. تمامی این کار‌ها باید توسط سازمان برنامه و بودجه و اداره کار انجام شوند؛ نه زیر نظر اداره آموزش و پرورش. این وزارت خانه مهم تنها باید به امور علمی و آموزشی بپردازد.