خداوند در قرآن می‌فرماید: (ای پیامبر به زنان ودختران خود و زنان مومن بگو چادرهایشان را بپوشند تا به عفت وپاکدامنی شناخته شده و از آزار و اذیت هوسرانان در امان بمانند) (احزاب آیه ۵۹)

اولین توصیه به حجاب و اولین آمر به معروف خدا و خالق جهان هستی است و چه حرفی از خالق کل عالم مهم تر؟!

مساله حجاب وعفاف نه تنها مختص مسلمین که برای تمام ادیان وحتی فراتر ازآن برای تمام زنان فرهیخته جهان امری واجب است واین مساله خود را درتعیین نوع پوشش زنان در کشور‌های مختلف نشان می‌دهد.

اما در دنیای امروز که سلطنت اسکتبار ونفوذ ایادی شیطان را در زندگی مسلمانان جهان به وضوح مشاهده می‌کنیم وضع حجاب نیز دگرگون شده است.

درست درچنین روزی ودر جریان قیام مردم مشهد در برابر طرح کشف حجاب اجباری رضاخان مردمی که به حریم امام رضا (ع)در مسجد گوهرشاد پناه آورده بودند به گلوله بسته شدند تنها به این سبب که بی حجابی وروی گرداندن از فرمان الهی را مایه ذلت خویش می‌دانستند.

اما آیا مساله حجاب قانون‌مند است؟ آیا می‌توان تمام افرادی که در محدوده مرز‌های جغرافیایی ایران هستند را وادار به پوشش بدن وموی خود کرد؟

قوانین برای تحصیل در کشورهای دیگر

مردان باید از کت و شلوار تیره، پیراهن سفید ساده کراوات و جوراب استفاده کنند، زنان باید دامن تیره یا شلوار، بلوز سفید، کراوات سیاه، کفش سیاه و در صورت نیاز یک کت تیره بپوشند؛ مردان از پوشیدن لباس باز و بدن نما باید پرهیز کنند، لباس زنان نباید پشت باز یا بدون آستین، تنگ و بالای زانو باشد.

شاید فکر کنید این مساله برای یکی ازکشور‌های مسلمان است درحالی که این قوانین پوشش در دانشگاه آکسفورد انگلیس یکی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های جهان است.

نظیراین قوانین در دانشگاه‌های هاروارد، تگزاس، دانشگاه آدامز، بریستول انگلیس ودانشگاه ایالتی فلوریدا نیز وجود دارد و در قوانین آن مسائل سخت گیرانه‌ای برای پوشش دانشجو وکارمندان دانشگاه وجود دارد.

در ادامه در کشور مسلمان ایران ردپای قوانین را در حجاب و عفاف جویا می‌شویم.

توجه امام خمینی (ره) به مساله حجاب و عفاف

پانزده اسفند پنجاه و هفت، یک ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، زمانی که هنوز قانون اساسی تدوین نشده و به تصویب نرسیده بود، امام خمینی (ره) نسبت به وضعیت حضور زنان در ادارات دولتی انتقاد کرده و فرمودند: «وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. زن‌ها بروند دراین مکان‌ها کار کنند، اما باحجاب باشند با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (خمینی، ۱۳۸۶ ش. ج ۶، ص ۳۲۹)

دقیقاً به سبب پایداری بر سر همان اصول است که در تیر ماه ۱۳۵۹، طی پیامی در پاسخ استعلام در مورد تعرض عده ‏اى از افراد ناآگاه و احیاناً ضدانقلاب، به بانوان بى‏ حجاب، اعلام داشتند: «ممکن است تعرض به زن‌ها در خیابان و کوچه و بازار، از ناحیه منحرفین و مخالفین انقلاب باشد. از این جهت، کسى حق تعرض ندارد و اینگونه دخالت‌ها براى مسلمان‌ها حرام است و باید پلیس و کمیته ‏ها از اینگونه جریانات جلوگیرى کنند.» (خمینی، ۱۳۸۶ ش. ج ۱۲، ص ۵۰۲)

در پی این تذکرات مداوم و دستورات مکرر بود که کارمندان ادارات دولتی موظف به رعایت حجاب شدند و به مرور، این قانون نانوشته عمومیت یافت. تا جایی که در سال ۱۳۶۰، در بند ۵ ماده ۱۸ قانون بازداری نیروی انسانی مؤسسات دولتی و وزارتخانه‌های وابسته به دولت، بی حجابی به عنوان تخلف شناخته شد؛ و اماکن و فروشگاه‌ها و مراکز عمومی موظف به نصب تابلویی شدند که بر آن نوشته شده بود:

(به دستور دادگاه مبارزه با منکرات، از پذیرفتن میهمانان و مشتریانی که رعایت ظواهر اسلامی را نمی‌کنند، معذوریم. )

تا سال ۱۳۶۲ هیچ قانونی در مورد حجاب و عفاف به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسید و اولین قانونی که در خصوص پوشش زنان، در کشور به تصویب رسید، ماده ١٠٢ قانون تعزیرات مصوب سال ١٣٦٢بود.

براساس این قانون، زنانی که در جمهوری اسلامی ایران هستند، اعم از ایرانی و خارجی، مسلمان و غیرمسلمان، مکلف به رعایت حجاب شرعی در انظار عمومی و معابر شدند. تا جایی که دادستان عمومی تهران در بخشی از اطلاعیه خود می‌نویسد به تمام مسئولان در ادارات و سازمان ‎‎های دولتی و شرکت ‎ها و سایر واحد‎های دولتی و خصوصی، اماکن عمومی از قبیل هتل‎ ها، مسافرخانه‎ ها، تالار‎ها و باشگاه ‎‎های برگزار‎کننده مجالس جشن عروسی، غذاخوری‎‌ها و سایر اماکن عمومی اعلام و ابلاغ می‎ دارد، از تاریخ انتشار این اطلاعیه موظفند از ورود بانوانی که رعایت حجاب و پوشش صحیح اسلامی را نمی ‎کنند، جلوگیری به عمل آورند.

در سال ۱۳۶۵، در مصوبه قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و مجازات فروشندگان لباس‌هایی که استفاده از آن‌ها در ملأعام خلاف شرع است یا عفت عمومی را جریحه دار می‌کند؛ نکات جدیدی به چشم می‌خورد.

می‌توان مهم‌ترین قانونی که بی حجابی را جرم دانسته و به آن پرداخته را ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ دانست.

قانون راهکار‌های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب

بدحجابی و بی حجابی، براساس قانون جرم دانسته شده؛ اما بازداری و جلوگیری از این جرم نیز مانند سایر جرایم نیازمند پشتوانه‌های فرهنگی و زیرسازی‌های اجتماعی است. در این راستا، شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۱۳۸۴، قانون راهکار‌های اجرایی گسترش فرهنگ عفاف و حجاب را به تصویب رساند. قانونی که هدف از ارائه آن، درونی و نهادینه کردن حجاب و عفاف، با مشارکت و توجه جدی همه نهاد‌ها و دستگاه‌ها به صورت مستمر و هدفمند است؛ و کلیه وظایف تخصصی دستگاه‌های قانونگذار و اجرایی را در قبال موضوع حجاب را به طور دقیق و مشخص، بیان کرده است.

در حقیقت این قانون، که طرح آن از ابتدای دهه ۷۰ در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرارداشت، اقدامی همه جانبه و نگاهی چندبعدی به مسئله حجاب و عفاف در جامعه است. طرحی که به دنبال آن، مجلس شورای اسلامی نیز، قانون ساماندهی مد و لباس را در سال ۱۳۸۵ به تصویب رساند. تا شاید سر و سامانی به وضعیت بی سامان پوشش و حجاب و مد عرضه شده در سطح کشور داده شود.

تجمع برای دفاع از ارزش اسلامی حجاب

عصر ۲۱ تیرماه و هوای کرمان بسیارگرم است به ویژه برای پوشیدن چادر مشکی، اما قرار است امروزجمع کثیری ازخانم‌های چادری و باحجاب غیرازچادر در کرمان راهپیمایی وتجمعی درحمایت از حجاب داشته باشند. ابتدای بلوارپرستار تا بوستان مادر فاصله زیادی نیست، اما فرصت خوبی برای یادآوری مردم درخصوص لزوم رعایت حجاب اسلامی در معابر عمومی است.

اجتماع چندصد نفره پارک ابتدای بلوار پرستار را خانم‌های جوان ومیانسالی پرکرده اند که اغلب دغدغه حجاب و رعایت عفاف درجامعه دارند.

خانم حسینی یک فعال امر به معروف وبازنشسته فرهنگی است می‌گوید: این حرکت خودجوش مردمی است و تلاش کردیم به جامعه نشان دهیم با داشتن پوشش هم می‌توان کارکرد وقدم زد وزندگی کرد.

از او می‌پرسم علت وضع موجود که عده‌ای از فرزندان ما تقید خاصی به حجاب ندارند چیست می‌گوید: هم من مادر اشتباه کرده ام هم جامعه ونهاد‌های فرهنگی سکوت کرده اند.

سوال می‌کنم چقدر تلاش شده از زیبایی‌های حجاب برای جوانتر‌ها گفته شود: متاسفانه زیبایی حجاب که گفته نشد هیچ ارتباط خوبی با فرزندان بدحجاب مان هم نداشتیم درنتیجه فرصت خوبی شد تا فضای مجازی وماهواره وشرایط اقتصادی بهانه‌ای بدست افراد بدهند که قید وبندی برای حجاب شان نداشته باشند.

جمعیت خانم‌ها به سمت بوستان حرکت می‌کنند پلیس راهنمایی و رانندگی و پلیس شهری نیز حضور دارند وعده‌ای از آقایان ستاد امربه معروف نیزجمعیت را همراهی می‌کنند.

به بوستان مادر می‌رسیم جایی که جمعیت زیادی از خانم‌های باحجاب درجشن دهه ولایت حضور دارند، شخصا از وجود این همه چادری در شهرم افتخار می‌کنم به ویژه دختر‌های نوجوانی که باچادر به تحرک وجست وخیز مشغول هستند.

فرصت خوبی است تا با یکی دونفر از این دختران کم سن صحبت کنم.

سارا دخترنوجوانی است که تازگی‌ها ۱۰ سالش شده است چهره معصوم ودخترانه اش با روسری صورتی خوشرنگ همراه با چادر زیباتر دیده می‌شود، زیبایی قابل احترام.

از او می‌پرسم مادرت شما را مجبور کرده در این سن کم چادر بپوشی می‌گوید: نه خودم چادر را دوست دارم.

تعجبم را می‌بیند می‌گوید: چادرمانع نگاه نامحرم به من می‌شود وباعث می‌شود دیگران کمتر به من نگاه وتوجه کنند، من چادر را دوست دارم که می‌پوشم.

مادرش درکنارش به صحبت‌های او گوش می‌کند می‌پرسم در این سن کم وچادر پوشیدن دراین هوای گرم می‌گوید: از همان ابتدای سن ۹ سالگی همواره سوالاتش را درباره حجاب جواب می‌دادم وبرایش ازحجاب زنان قبل از اسلام در ایران از حجاب حضرت زهرا دخترپیامبر و دیگر زنان بزرگ دنیا گفته ام وحتی بار‌ها درموقعیت‌هایی مثل گردش درطبیعت پیشنهاد کرده ایم راحت‌تر وباپوشش غیرچادر بیاید، اما می‌گوید چادرش را دوست دارد.

خانواده اولین آموزش دهندگان حجاب برای دختران وپسران

خانمی محجبه‌ که به دلیل نبود صندلی برای نشستن، ایستاده مراسم را تماشا می‌کند توجه ام را جلب می‌کند شاید به سبب نوع زیبا وکامل چادر گرفتنش باشد؛ فرهنگی است واعتقاد دارد موضوع حجاب ۹۰ درصد تحت تاثیرخانواده و دوام آن نیز با آموزش وپرورش است که البته هر دو در این زمینه کم کاری کرده اند.

از وی می‌پرسم، چقدر به عنوان یک خانم فرهنگی محجبه روی زیبایی‌های حجاب کار کرده است می‌گوید: شخصا دختران کم حجاب را فرزند خودم می‌دانم، اما برخورد‌های تند برخی افراد را نمی‌پسندم اگر ما نتوانیم این موضوع را مادرانه تدبیر کنیم قطعا موفق نخواهیم بود، رسانه‌های ما خصوصا صدا وسیما با ساخت فیلم‌های زیبا می‌تواند مساله حجاب را آنگونه که از ما خواسته اجرایی کند.

او از نبود امنیت برای آمرین به معروف گله دارد و راهکارش را پشتوانه قانونی می‌داند.

حوزه علمیه دست تنها و بدون همراه است

یکی از اعضای حوزه علمیه کرمان را بین جمعیت کم مردانی که ایستاده مراسم را می‌بینند پیدا می‌کنم حجت الاسلام حسینی از درس آموخته‌های حوزه علمیه کرمان است.

درباره موضوع گزارش اعتقاد دارد: درجامعه‌ای که منکری بنام بدحجابی داریم و تذکر کم شده در نتیجه دشمن عده‌ای افراد بی حجاب را با تطمیع به خیابان‌ها وارد کرده تا از مساله بی حجابی قبح زدایی کرده واصل حجاب را به عنوان ارزش الهی و قانونی تهدید کنند.

او می‌گوید: بعضا پاسخ‌های تکراری مشابهی در گفت وگو با افراد بدحجاب مطرح می‌شود که یکی از مهم‌ترین آن‌ها این است که می‌گویند حالا همه مشکلات حل شده وفقط حجاب من مانده است؟

او غفلت فرهنگی از این مقوله مهم را علت مشکلات امروز جامعه می‌داند ومی گوید: آقایانی که مسئول بودند به واسطه مشکلات اقتصادی از فرهنگ غافل شده ضربه محکمی از این ناحیه خورده ایم وبعضا مشکلات اقتصادی را بهانه خیلی مشکلات کرده اند.

حجت الاسلام حسینی می‌گوید: کم کاری هم ممکن است باشد، اما همه اشکالات را نمی‌توان گردن حوزه علمیه انداخت، حوزه علمیه هم پشتوانه می‌خواهد تا در برخی امور ورود کند، خود حوزه درخواست داده در قابل بسته فرهنگی کار‌هایی را توسط تیم‌های مبلغ آغاز کرده، اما باید مجلس ونهاد‌های نظارتی کمک کنند به تصویب قوانینی که ما را در انجام وظایف مان یاری کند، که متاسفانه نیست.

آمرین به معروف پشتوانه وحامی ندارند

او گفت: اگر آمرین به معروف پشتوانه قانونی داشته باشند می‌توان به انجام امر به معروف درجامعه وتاثیر آن درافرادی که فریب دروغ‌های رسانه‌های غربی را خورده اند، امیدوار بود.

این فعال حوزوی می‌گوید: متاسفانه یک سری افرادی به سیستم آموزش وپرورش کشور در سال‌های اخیر وارد شدند که خودشان عرق دینی ومذهبی ندارند درنتیجه از این طریق ضربه به دین واعتقاد مردم زده اند.

مسیر ورودی پارک مادر را برمی گردم تا جمعیت را بهترببینم.

هرکسی در قبر خودش می خوابد

خانم نه چندان باحجاب ابتدای ورودی ایستاده گویا منتظر دوستی است، به زور ۱۷ سال دارد می‌پرسم نظرت درباره اجتماع این خانم‌های با حجاب چیست؟ می‌گوید جالب هست، البته به نظر من حجاب وپوشش امری سلیقه‌ای و هرکس هرگونه دوست دارد می‌پوشد و درنهایت هرکسی درگور خودش می‌خوابد!

روی تی شرتش عبارت لاتینی نوشته شده می‌پرسم این چه عبارتی است می‌گوید نمی‌دانم، توضیح می‌دهم یک مارک معروف لباس وعطر دنیاست برایش جالب می‌شود.

دوستش زنگ می‌زند ومکالمه ما نیمه رها می‌شود دخترک به سرعت به سمت دختری همسن وسال والبته با حجاب نه چندان خوب می‌رود، از پشت سر مانند پسران نوجوان داخل پارک است تنها شال نصف ونیمه او نشان از دختر بودن است.

راهروی ورود‌ی پارک مادر صحنه جالبی شده از حضور دختران وزنان در حال تردد هستند واغلب تعجب ازحضور این تعداد زیاد خانم‌های چادری، همه جای پارک حضور دارند ازکنار مزارشهید تا کنار بستنی فروشی وبلالی ودستگاه‌های بازی تا زمین بازی.

حضور جهادگران در عرصه حجاب

کمی جلوتر عده‌ای دختران چادری و کم سن با روسری‌های آبی رنگ توجهم را جلب می‌کند، یک گروه جهادی هستند با نام دختران فاطمی که با هدیه شاخه گل از دختران کم حجاب می‌خواهند پیج اینستاگرام آن‌ها را فالو کرده و درباره کارهایشان نظر بدهند.

به نظر می‌رسد یکی دو نفر از این خانم‌ها با تعدادی خانم با پوشش نامناسب درگیری لفظی پیدا کرده اند که آقای میانسالی به کمک خانم‌های چادری می‌آید وهمان بحث تکراری مشکلات اقتصادی ومدافعین حرم وپول‌هایی که از کشور خارج می‌شودو پاسخ‌های پدرانه وبا آرامش مرد میانسال با جبهه گیری‌های دخترجوان روبرو می‌شود.

کمی جلوتر دو سه خانم با چند دختر نوجوان که تی شرت وشلوار وکلاه تنها پوششان هست درحال صحبت هستند، نحوه صحبت خانم میانسال برایم جالب است الفاظی که برای دختران به کار می‌برد آن‌ها را وادار به سکوت وآرامش کرده است.

با حوصله با لهجه شیرین کرمانی می‌گوید نه نازنینم، دخترم قربون چشمات بشم من بهت درستش می‌گم.

(کار سختی را آغاز کرده است)

این جمله را مردجوانی که کمی دورتر از این جمعیت ایستاده وحرف هایشان را گوش می‌کند می‌گوید.

از او می‌پرسم انتخاب شما درجامعه خانم‌های باحجاب است یا بدون حجاب می‌گوید: قطعا وقتی اغلب جمعیت جامعه حجاب وپوشش بیرون وآرایش چهره را رعایت کنند مشکلاتی که امروز درحوزه آسیب‌های اجتماعی می‌بینیم وجود نخواهد داشت.

در یکی نهاد‌های نظارتی کار می‌کند، ادامه می‌دهد مشکل اصلی مردان جامعه ما پوشش بد خانم‌ها وآرایش‌های عجیب وغریب شان است چقدر می‌توانیم به مردان بگوییم سربزیرباشند مقداری هم باید خانم‌ها درپوشش‌ها رعایت کنند.

همزمان چند خانم با آرایش عجیب وپوشش نازیبا رد می‌شوند و رد نگاه مرد سریعا عوض می‌شود وبه وسایل بازی بچه‌ها زل می‌زند.

خانواده نباید دخالت کند، نظر شخصی است

درهمین حال سروصدا ودعوای چند دختر وپسرکم سن وسال با یکی خانم‌های محجبه حواسمان را پرت می‌کند پسرجوان با تندی با زن میانسال محجبه حرفی می‌زند ودرحالی که دو دوستش با وی می‌خندند از آن‌ها فاصله می‌گیرد، مجبور می‌شوم پاتند کنم تا با او حرف بزنم.

از او می‌پرسم شما با کدام نوع پوشش درجامعه موافقید؟ پسرجوان که عصبی وناراحت است و به زور ۱۸ ساله می‌شود می‌گوید: من خودم به نامزدم گفته ام هرطور دوست دارد بپوشد حتی خانواده اش می‌گویند باید پوشش بهتری داشته باشد، اما من گفتم آنها نباید دخالت کنند هر طور دوست دارد بپوشد به کسی چه ربطی دارد؟

رفتارصمیمی اش با چند تن از دختران کم سن را دیده ام می‌گویم شما با چند نفر درپارک صمیمی و دوست هستید می‌گوید: با همه دوست هستیم، اما نامزدهمان کسی بود که به او بطری آب دادم.

از او می‌پرسم می‌دانید پوشش کامل غیر از موی سر دردانشگاه‌های بزرگ غیر مسلمان دنیا الزامی است باور نمی‌کند وباخنده از من دور می‌شود.

پوشش بد خانم‌ها باعث مزاحمت برایشان می‌شود

تصمیم دارم سراغ یکی از خانم‌های فعال حوزه زنان بروم که موکب امام حسن مجتبی (یاوران امر به معروف) توجهم را جلب می‌کند زن‌ها بدون تفکیک نوع پوشش شربت خنک لیمو را ازدست اعضای موکب گرفته وهرکدام سایه‌ای برای استراحت پیدا می‌کنند.

دو پسرجوان نهایتا ۲۰ ساله پشت موکب ایستاده اند درست پشت به جمعیت، مجبور می‌شوم صدایم را بلند کنم تا روی خود را برگردانند.

یکی از آن‌ها شلوارخاصی پوشیده وبا بلوز مخمل ومدل مویش امروزی تر! به نظر می‌رسد.

سوال می‌کنم اگر به شما باشد که جمعیت خانم‌های جامعه شما چه نوع پوششی داشته باشد کدام را انتخاب می‌کنید می‌گوید من قطعا دوست دارم همه خانم‌ها با حجاب باشند بدحجابی خانم‌ها بیشتر برای امنیت خودشان بد است و می‌گوید: پسر‌های جوان دنبال این نوع خانم‌ها راه می‌افتند من این نوع پوشش را دوست ندارم.

او می‌گوید: جامعه ومحیط اطراف مان شرایط خوبی ندارد درنتیجه بیشتر این خانم‌ها را می‌بینیم.

دوستش درپاسخ به مظاهر بدحجابی مردان می‌گوید: مرد‌هایی که ابرو برمی دارند لباس تنگ نادرست پوشیده و موی سر خود را می‌بافند و شلوار‌های نادرست می‌پوشند.

پارک مادردرعصر روز ۲۱ تیرماه سالروز قیام  و به خاک وخون کشیدن مردم درمسجدگوهرشاد مشهد مملو ازجمعیت دغدغه مندانی است که بعضا زیرانداز آورده وقصد دارند تا پاسی از شب را دراین پارک بگذرانند.

کم کم هوا تاریک می‌شود وصدای اذان بلند می‌شود خانمی از من آدرس مزارشهید گمنام را می‌پرسد جایی که هر شب نمازجماعت برگزار می‌شود وموکبی از خانم‌های فرهنگی فعالیت‌هایی را در راستای پاکسازی از تفکرات غربی برای نسل جوان آغاز کرده اند،

امشب، اما موکب تعطیل است شاید برای جلوگیری ازبرخی گمانه زنی‌ها که این نوع حرکت‌ها را صرفا مختص سپاه وبسیج می‌دانند.

خانم دسترنج نماینده جامعه زنان باغین وازفعالان حوزوی است، همراه با نوه کوچکش در مراسم حضور دارد چادر گل گلی زیبایی به سر دخترک است وگهگاهی زیر دست وپایش گیرکرده وکمک می‌خواهد.

درباره موضوع گزارش اعتقاد دارد اگر امروز اوضاع جامعه در بحث حجاب به اینجا رسیده نتیجه کم کاری نهاد‌های فرهنگی است.

او می‌گوید: زیبایی‌های حجاب در اسلام و دیگر ادیان را باید برای دختران نوجوان مان مطرح کنیم، علت پوشش زن باید از سنین کم برای دختران بازگو شود و درکل مادر خانواده تاثیر زیادی درنحوه پوشش دختر دارد.

این فعال حوزه زنان گفت: چند سال تمام امور مربوط به حجاب رها شد وهیچ کارفرهنگی انجام نشد درنتیجه اوضاع نامناسب امروز جامعه را مشاهده می‌کنیم.

او می‌گوید: زنان جامعه بدون برنامه ریزی برای اوقات زندگی شان رها شده اند، ماهواره وشبکه‌های مجازی دائما در حال بمباران فکری آنان هستند وهمه نهاد‌هایی که بودجه‌های فرهنگی دارند نیزسکوت کرده یا منفعلانه کار می‌کنند.

دسترنج می‌گوید: برای عملیاتی شدن حجاب درجامعه نباید به حرکات مقطعی مانند این تجمع دلخوش بود، بلکه در طول سال باید ارتباط گرفت وخانم‌های محجبه در میان دیگرزنان جامعه حضور یافته وتاثیرگذار باشند.

برخی دختران کم سن چادری را می‌بینم که با مو‌های بیرون زده و نحوه پوشش عجیب نه با حجاب حساب می‌شوند ونه بدون حجاب قطعا یکی از ثمرات کار نکردن روی بحث حجاب در سال‌های گذشته در مدارس همین نوع پوشش‌های عجیب دوگانه است!

یاد حرف یکی از معلمین درتجمع می‌افتم که می‌گوید: خانم چند درصد معلمین ما باحجاب هستند؟ چند نفر از پزشکان ما چادری هستند؟ قطعا تعداد افراد تحصیل کرده با حجاب کامل کم است واین خود نوعی تاثیرقوی روی دیگر افراد جامعه است.

بماند که برخی ازمصاحبه شوندگان اعتقاددارند باید با روش قوه قهریه در برخورد با بی حجابی کار کرد، همان مساله‌ای که سال‌ها فرهنگ امر به معروف را در کشور ما تحت فشار وانگشت‌های اتهام قرار داده است، رفتار های گازانبری که تنها دلزدگی می آورد.

با خودم فکر می‌کنم به عنوان یک خانم چادری چقدر انتخابم درست وآگاهانه بوده است، مجبورم بین این همه فکر به این مساله نیز بپردازم و یاد بیاورم دوران نوجوانی و عشق به چادر را واولین چادر زندگی ام را که در مقطع راهنمایی به سرکردم.

برای بسیاری ازخانم‌هایی که درخانواده‌های مقید زندگی می‌کند اصل قضیه چادر حرمت داشته و حتی خط قرمز بسیاری از آنها است، ولی در میان خانواده‌هایی که نه مذهبی هستند و نه بی دین این مساله معضلی شده که در برخوردمیان پدر ومادر با فرزندان نوجوان به شکل خشونت و بی احترامی خود را نشان می‌دهد، شاید درقضیه حجاب فراموش کردن فریضه واجب امر به معروف و اصل قانونی بودن حجاب مظلوم واقع شده اند، نبود پشتیبانی برای آمرین به معروف نگرانی بزرگی است که اینجا نیز خود را نشان می‌دهد کاش نهاد‌های نظارتی بیشتر دقت کنند.

گزارش از مرضیه السادات حسینی راد