کارهای روزمره، خانواده و دوستان میتواند یافتن زمانی برای ورزش در طول هفته را دشوار کند، اما یک مطالعه جدید نشان میدهد، با برنامه ریزی برای آخر هفته میتوانیم ، میزان ساعت لازم برای فعالیت بدن را پر کنیم و برای خود سلامت را به ارمغان آوریم.
این تحقیق خطر مرگ زودرس را در بین افرادی که به طور منظم در طول هفته ورزش میکنند و آنهایی که در آخر هفته ورزش میکنند، مقایسه کرده است و نشان داده تفاوتی میان این دو گروه از افراد نیست.نتایج تحقیق به این معنی است که اگر در طول هفته فرصت نداشتید ورزش کنید، در آخر هفته جبران کنید.
طبق دستورالعملهای فعالیت بدنی دولت آمریکا، بزرگسالان باید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط یا ۷۵ دقیقه ورزش با شدت در هفته را هدف قرار دهند.
برخی ممکن است این میزان ساعت را از طریق دویدن روزانه قبل از صبحانه به دست آورند، در حالی که برخی دیگر ممکن است در آخر هفته به دوچرخه سواری طولانی بروند.
نویسندگان مطالعه جدید به بررسی این موضوع پرداختند که آیا این شیوههای زندگی متفاوت بر یک مزیت مهم ورزش تأثیر میگذارد یعنی باعث کاهش خطر مرگ زودهنگاممی شود یا خیر.
تیم تحقیقاتی به رهبری مائوریسیو دوس سانتوس از دانشگاه فدرال سائوپائولو برزیل، از دادههای ۳۵۰۰۰۰ بزرگسال در آمریکا استفاده کرد. این افراد فعالیت بدنی خود را گزارش کردند و بسته به رژیم ورزشی خود به گروههای مختلفی تقسیم شدند. در این مطالعه، آنها به افرادی بدون فعالیت بدنی، افرادی به طور منظم فعال و با سه بار یا دفعات بیشتر تمرین در هفته و ورزشکارانی که آخر هفته تمرینات خود را تنها در یک یا دو جلسه انجام میدادند طبقهبندی کرد.
این افراد به طور متوسط ۱۰ سال پیگیری شدند و دانشمندان در آن زمان تقریباً ۲۲۲۰۰ مرگ را گزارش کردند.بیش از ۴۰۰۰ نفر به دلیل بیماری قلبی عروقی و حدود ۶۰۰۰ به دلیل سرطان فوت کردند.
نویسندگان دریافتند کسانی که شرایط ورزش را برای خود مهیا میکردند از میزان مرگ و میر کمتری برخوردار شدند.با این حال، آنچه که بسیار جالب بود، این بود که تفاوت معنی داری بین ورزشکاران آخر هفته و شرکت کنندگان به طور منظم فعال در طول هفته مشاهده نشد.
البته ورزش منظم فواید دیگری نیز دارد که شامل تقویت خلق و خو و شناخت، افزایش متابولیسم و کاهش علائم اضطراب میشود، اما تحقیقات نشان میدهد، فعالیت بدنی با خطر مرگ زودهنگام اثر عکس دارد.وقت گذاشتن برای فعالیت بدنی و عرق کردن میتواند بسیار مفید باشد.
این تحقیق در مجله Jama Internal Medicine منتشر شده است.
منبع: سایت نیواطلس