مهدی فیاضی گفت: ۱۸۰ هزار دانش‌آموز افغانستانی بدون هیچ مدرک هویتی و در مجموع نیم میلیون کودک افغانستانی در شرایط کاملاً برابر با دانش‌آموزان ایرانی در ایران تحصیل می‌کنند و سرانه آموزش هر دانش‌آموز مهاجر ۵۰ میلیون ریال در سال ۱۴۰۰ بوده است که سازمان‌های بین‌المللی تنها حدود یک درصد از این هزینه‌ها را جبران می‌نمایند.

او گفت: جمهوری اسلامی ایران در زمینه پذیرش جمعیت پناهندگان ششمین کشور دنیا محسوب می‌شود؛ آمار رسمی تعداد کل دانش‌آموزان خارجی اعم از پناهنده و مهاجر نیم میلیون نفر است که ۹۵ درصد از آن‌ها تبعه کشور دوست و همسایه افغانستان و تعدادی از عراق و... هستند.

رئیس مرکز امور بین الملل و مدارس خارج از کشور در مورد آموزش فرزندان پناهندگان گفت: با حسب دستور طلایی مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در سال ۱۳۹۴ مبنی بر پذیرش و ثبت نام تمامی کودکان لازم‌التعلیم افغانستانی حتی در صورتی که فاقد مدارک هویتی (غیرمجاز) باشند؛ هم اکنون تعداد ۱۸۰ هزار نفر دانش‌آموز فاقد اوراق هویتی در شرایط کاملاً برابر با دانش‌آموزان ایرانی به تحصیلی اشتغال دارند و مجموعا نیم میلیون دانش آموز پناهنده در مدارس ایران در حال تحصیل هستند.

به گفته او روحیه اسلامی و پایبندی به ارزش‌های اخلاقی در نظام آموزشی ایران باعث شده است، رویه سیاستی «ادغام آموزشی» به عنوان یک ویژگی تقریباً منحصر به فرد (در قیاس با کشور‌های پناهنده پذیر دنیا) بر بدنه سیستم آموزش و پرورش اسلامی- انسانی حاکم شود که طی آن دانش‌آموزان اتباع خارجی و ایرانی در کنار یکدیگر بدون هرگونه تبعیض و نابرابری پذیرش شده و کودکان پناهنده و مهاجر همانند شهروندان ایرانی به تحصیل اشتغال دارند.

با اعلام فیاضی علاوه بر دسترسی برابر این دانش‌آموزان به خدمات آموزشی، دریافت تسهیلات و خدمات بهداشتی-روانشناختی و فرهنگی-تربیتی نیز برای ایشان فراهم است به گونه‌ای که کودکان پناهنده غیر برخوردار خدمات بیشتری نیز دریافت داشته و به طور ویژه مورد توجه قرار می‌گیرند که عمدتاً دانش آموزان افغانستانی پناهنده را در بر می‌گیرد.

وی با بیان اینکه سرانه آموزش هر دانش‌آموز خارجی ۵۰ میلیون ریال در سال ۱۴۰۰ بوده است، اظهار کرد: سازمان‌های بین‌المللی تنها حدود یک درصد از این هزینه‌ها را جبران می‌نمایند که در برابر خدمات همه جانبه ایران بسیار ناچیز است.

فیاضی در پایان گفت: ایران از رفتار کشور‌های غربی و آمریکا در قبال رعایت حقوق پناهندگان گله دارد، زیرا غربی‌ها پناهندگان را در کمپ‌های مجزا از امکانات شهری نگه می‌دارند و بعضاً فرزندان پناهنده محروم از تحصیل می‌باشند، یا آمریکا فرزندان پناهندگان را در مرز‌های خود در اقدامی غیرانسانی با جداسازی از والدینشان در قفس نگهداری می‌کند که با حقوق بشر ادعایی آن‌ها منافات دارد و لازم است غربی‌ها و آمریکایی‌ها رفتار خود را در قبال پناهندگان و فرزندان آن‌ها اصلاح نمایند