ماجرایش را شنیده بودم سال‌ها پیش همان هنگامه حادثه. حادثه‌ای تلخ که یک دانشمند کاربلد و مبتکر را از جمع مجامع علمی ایران کم کرد.

جوانی که برای تک تک دقایق عمرش، برنامه داشت.

برنامه‌های خلاق و برجسته. هم او که آوازه‌اش از مرزها عبور کرد و ایادی استکبار را برای حذف او مصمم کرد.

اردشیر حسین‌پور، استادیار دانشگاه شیراز و دارای مدرک دکترای فیزیک‌هسته‌ای، جوانی متفاوت و منحصر به فرد بود که به روایت دانشجویان و اساتیدش، همواره سعی در حرکت رو به رشد داشت. حرکتی که پله‌های تکامل را یک به یک طی کرد.

تک تیرانداز عرصه علم

 حسین‌پور به معنای واقعی کلمه مجاهد بود و این از سبقه علمی و اجتماعی او مشهود است.

جهاد را از جبهه آغاز  کرد اما در عرصه علم و پژوهش نیز تک تیرانداز شد.

پس از تربیت دانشجویان دوره کارشناسی ارشد و سال‌ها پژوهش و طراحی ابزار دفاعی  هنگامی که جایزه جشنواره خوارزمی را برای یک طرح دفاعی برجسته دریافت کرده بود از سوی سازمان جاسوسی موساد، ترور و به عنوان نخستین شهید هسته‌ای در ایران مطرح شده است.

هر چند شهادت و ترور او تا سال‌ها در کلاف اما و اگرها باقی ماند تا وقتی که موساد به ترور اقرار کرد همچنین سال گذشته، این خبر در رسانه‌های رسمی منتشر و دکتر اردشیر حسین‌پور به عنوان شهید ترور مطرح شد.

در نهایت هیچ کدام از این ابهام‌ها، ذره‌ای از جایگاه علمی و خلوص باطنی او را کم کرد و محبوبیت او چنان ماندگار شد که دانشجویانش از پس گذر سال‌ها هنوز او و جایگاهش را ارج می‌نهند.

با یکی از دانشجویان این شهید عرصه علم گفتگو کرده‌ایم که با اشاره به شیوه شهادت حسین‌پور  گفت: نحوه شهادت این شهید بزرگوار، نشان دهنده جایگاه علمی و اجتماعی ایشان بود و این جایگاه به قدری بالا بود که به عنوان اولین گزینه ترور دانشمندان هسته‌ای در ایران، توسط موساد به شهادت رسید.

این دانشجو گفت: حسین‌پور در چهار گرایش مواد، کامپیوتر، مخابرات و برق دوره کارشناسی خود را سپری کرده بود و در دوره ارشد ۲۵۰ واحد از دروس را پاس کرد که وزنه علمی بالایی بود; او به کاربردی کردن دروس می‌اندیشید و معتقد بود هر چه خوانده را باید در آزمایشگاه ها اجرا کند.

این محقق دانشگاهی گفت: شهید حسین پور، اهمیت خاصی برای علوم پایه قائل بود و می‌گفت که کشوری که ده دانشمند در حوزه فیزیک دارد، می تواند ابرقدرت باشد؛ خودش هم در حیطه فیزیک اتمی و مولکولی، ماده چگال، علوم مهندسی مواد و همچنین مخابرات میدان سررشته داشت و بنیان‌گذار مهندسی الکترو سرام در ایران بود و به عنوان پدر علم الکترو سرام شناخته می شد.

او با اشاره به افتخارات علمی شهید گفت: حسین پور، پژوهشگر و عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز و دانشگاه مالک اشتر شاهین‌شهر بود و استاد راهنمای تعدادی از دانشجویان دوره ارشد سال ۸۵ برگزیده جشنواره ملی خوارزمی شد که در عرصه بین المللی نیز برگزیده فدراسیون سوئد و انجمن مخترعان FAI بود که از سوی سه رئیس جمهور کشور، مورد تقدیر قرار گرفت.

شهید ولایت‌ مدار عرصه علم

اردشیر حسین پور معتقد بود که در مسیر انقلاب و جهاد یک مرشد داشتیم و امام هر چه می گوید درست است، پس بدون شک و شبهه گوش به فرمان امام راحل بود.

او پس از اشاره به این موضوع، راجع به معرفت وجودی و طهارت نفس این شهید  گفت: حسین پور چشمش به گناه نمی چرخید چرا که ظرف وجودی او تمیز بود و تا چیزی تمیز نباشد، چیزهای طیب و تمیز در آن تبلور نمی‌یابد.

مهاجرت، خط قرمز اردشیر حسین پور بود

این محقق وقتی راجع به موضوع مهاجرت و رفتن برخی از دانشجویان و اساتید ، با شهید صحبت می‌کردیم گفت: بگذارید بروند و به زندگی شان برسند اما کسی که از کشور رفت، استاد گچ و تخته سیاه می شود چون کسی می‌تواند درد مردم جامعه را ببیند که در وطن خود زندگی و کار کند و به پژوهش بپردازد اما کسی که مهاجرت می کند نمی تواند به درد مردم بپردازد.

او گفت: شهید حسین پور از MIT که معتبرترین دانشگاه دنیا به شمار می‌رود به عنوان استاد مدعو دعوت نامه داشت.

همچنین بورسیه از طرف وزارت علوم بورسیه شد اما باز هم تمایلی برای مهاجرت نداشت.

پایه‌گذاری رشته الکتروسرام

این مدرس دانشگاه گفت: حسین‌پور، به عنوان نماینده تام الاختیار وزارت دفاع رشته الکترونیک سرام را بنا نهاد.

پس از شهادت ایشان، این رشته به فراموشی سپرده شد در حالی که می‌توانست برای کشور کارساز باشد.

مجله تایمز اشاره کرد که اردشیر حسین پور، یکی از طراحان سانتریفیوژها بوده و به دلیل اینکه بمب الکترومغناطیسی را طراحی کرده بود، به شهادت شد.

او گفت: این موضوع که حسین پور شهید شد، در زمان شهادت او رسانه‌ای نشد و حیف بود اما این موضوع چیزی از اجر و ثواب ایشان کم نمی‌کند.

در امور خیریه پیشتاز بود

 حسین پور در امور خیریه پیشتاز بود و مادرشان از افرادی بود که برای دختران کم بضاعت، جهیزیه تهیه می‌کرد و ایشان نیز در این مسیر خانواده را همراهی می‌کرد.

مجاهدت در یک قدمی شهادت

یکی دیگر از دانشجویان شهید حسین‌پور گفت: حسین پور، سال ۷۹  تدریس در دانشگاه شیراز را آغاز کرد و من اولین درس را سال   ۸۱ با ایشان داشتم.

تعداد مقالات او زیاد نبود اما به لحاظ کارآمدی، کارایی و توانمندی سرآمد بود و پروژه‌های برجسته‌ای را به سرانجام رساند.

او گفت: شهید حسین پور ، یک روز پس از برگزیده شدن در جشنواره خوارزمی، به شهادت رسید.

این چهره دانشگاهی شهید حسین پور را قاطع، مسئولیت‌پذیر، باصلابت، دقیق، باسواد و باهوش معرفی کرد که همواره پای کار بود.

دانشجوی شهید حسین پور گفت: تاکنون شخصی در تراز دکتر حسین‌پور ندیدم حتی در دانشگاه شریف و مراکز اموزشی مطرح دیگر با تلاش و پشتکار بود و اهل مطالعه و پژوهش بود.

از آنجا که بیشتر در حوزه دفاعی کار می‌کرد، در ابتدای کار چند سال در دانشگاه مالک اشتر شاهین شهر، به تدریس و امور پژوهشی می‌پرداخت، پس از آن به دانشگاه شیراز آمد و همزمان در این دو دانشگاه به فعالیت می‌پرداخت.

اهتمام خاصی بر فعالیت‌های ورزشی داشت و نظرش این بود که بدن انسان باید برای ورزیده باشد تا بتواند به فعالیت‌های علمی بپردازد و به دانشجویان نیز این توصیه را می‌کرد.

او با اشاره به روز شهادت شهید حسین پور  گفت: از حلقه‌های نزدیک دانشجویان ایشان بودم.

روز امتحان پایان ترم بیست و ششم تیر ماه بود که ایشان حضور نیافتند و پیگیری کردیم تا اینکه متوجه شدیم آن اتفاق ناگوار و تکان دهنده رخ داده است.

برای من به شخصه قابل قبول نبود که دکتر حسین پور که این قدر به ورزش و سلامتی خود اهمیت می داد بی احتیاطی کرده و بر اثر گاز مونواکسیدکربن ، فوت شده باشد.

ما موضوع را به مسئولان منتقل بودیم اما آن موقع، شواهد قطعی بر ترور ایشان وجود نداشت هرچند همان زمان هم رسانه‌های غیر رسمی، ترور ایشان توسط موساد را گمانه‌زنی کردند.

این چهره علمی گفت: این نخبه وسیله ای برای ارتقای توانمندی دفاعی کشور طراحی کرده بود و در حال ساخت آن بود که درست بعد از برگزیده شدن این طرح در جشنواره خوارزمی به شهادت رسید.

مدتی بعد موساد به ترور حسین‌پور اقرار کرد اما تا مدت ها در مجامع داخل کشور، ایشان را به عنوان شهید معرفی نکرد و فعالیت هسته‌ای ایشان با قاطعیت مطرح نمی شد تا اینکه پارسال این موضوع در رسانه‌ها به شکل پر رنگ‌تری مطرح شد.

او گفت:  حسین پور، ذهن بلند و ایده‌های ناب و بزرگ‌تری در ذهنش داشت.

ابزار قدرت بیشتری از توان هسته‌ای در ذهنش داشت و پیگیر آنان بود.

مجاهدت در عرصه علم و خودکفایی آن ، به امید خدا، ماجور باشند و خداوند به ایشان اجر و ثواب مجاهدتشان را عطا کند.

در محضر ایشان، چیزهای ارزنده‌ای آموختیم  

او گفت: پرداختن به زوایای مختلف زندگی علمی و اجتماعی ایشان و تولید فیلم از زندگی شان، می تواند اردشیر حسین پور را بیشتر به مردم معرفی کند. هر چند زمان شهادت ایشان، پیشنهاداتی برای معرفی بهتر ایشان داشتیم.

این چهره دانشگاهی، از برخوردهای سیاسی که با حسین‌پور شد گلایه کرد و گفت: حسین پور جهت‌گیری سیاسی داشت هرچند وقت زیادی برای این امور نمی گذاشت اما دارای بینش سیاسی بود، هرچند در این زمینه برخورد ناجوانمردانه‌ای با او شد.

او گفت: زمان جنگ در جبهه حضور داشت فعالیت مستمر در عرصه دفاعی داشت.

اما افرادی که ادعای انقلابی‌گری داشتند، یک صدم این فعالیت‌ها را نداشتند.

منبع: فارس