۱۴ خردادماه سال ۱۳۶۸ یکی از تلخ‌ترین و غمبارترین روز‌های تاریخ ایران به شمار می‌رود، روزی که بنیانگذار انقلاب اسلامی از میان ملت ایران پر کشید و کوله باری از غم و اندوه را برای دوستدارانش به یادگار گذاشت.

زمانی که رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران خبر رحلت ملکوتی امام خمینی (ره) را به ملت ایران اطلاع دادند، تمام شهر‌های کشور در بهت و حیرت فرو رفت به طوری که فضای سکوت و ماتم سرتاسر ایران را فرا گرفت.

چند ساعت پس از اعلام خبر رحلت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، ملت ایران یکپارچه سیاهپوش شده و هرکس در حد توان خود تلاش کرد تا در برپایی مراسم بزرگداشت رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران قدم موثری را بردارد.

اما پس از اعلام زمان و مکان تشییع پیکر مطهر امام، بسیاری از مردم ایران اسلامی از شمال کشور گرفته تا جنوب، شرق و غرب خود را به تهران رسانده تا بار دیگر با رهبر و مقتدای خود دیدار کرده و اعلام کنند که برای همیشه بر عهد و پیمان خود با امام خوبی‌ها پایبند هستند.

حضور چند میلیون نفر عاشق و دلباخته امام خمینی (ره) با توجه به زمان اندک میان خبر ارتحال تا تشییع امام، تعجب و تحسین رسانه‌های خارجی و خبرنگاران مستقر در مراسم را برانگیخت، به طوری که به گفته تمامی تحلیلگران و کارشناسان سیاسی، تشییع پیکر امام راحل بزرگترین مراسم تشییع انجام شده در سطح جهان است.

مراسم تشییع پیکر امام خمینی (ره) صحنه‌های جالب و دلنشینی را از عمق ارادت مردم به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به معرض نمایش گذاشت به طوری که برخی مانند ظهر عاشورا بر سر و سینه خود گل پاشیده و برخی نیز به صورت خود می‌زدند.

اما آنچه باعث التیام یافتن درگذشت رهبر کبیر انقلاب اسلامی شد، انتخاب درست و انقلابی مجلس خبرگان رهبری بود، انتخابی که صالح‌ترین و کارآمدترین جانشین را برای هدایت امت اسلامی برگزید.

انتخاب آیت الله العظمی خامنه‌ای به عنوان رهبر جدید انقلاب اسلامی موجی از شور و نشاط را در میان آحاد ملت ایران ایجاد کرد به طوری که بسیاری از مردم برای تجدید میثاق با رهبر انقلاب با ایشان دیدار کردند.

اکنون ۳۳ سال از زعامت و رهبری امام خامنه‌ای می‌گذرد و ایشان در برهه‌های مختلف تاریخ و در حوادثی که تمامی تحلیلگران سیاسی خطر تضعیف نظام اسلامی را پیش بینی کرده بودند، با هدایت‌های انقلابی و مدبرانه خود، کشتی انقلاب را به ساحل امن و آرامش هدایت کردند.