لک لکها از جمله پرندگان مهاجری هستند که با شروع فصل سرما در عرضهای شمالی، به سوی مناطق جنوبی و گرمسیر مهاجرت کرده و مدتی را جهت استراحت، تغذیه، جوجه آوری و زمستان گذرانی در کلنیهای دشت بیلو و روستای دره تفی حاشیه دریاچه زریبار مریوان به سر میبرند.
روستاهای حاشیه دریاچه زریبار مریوان از یک طرف به خاطر وجود جنگلهای بلوط و از طرفی دیگر به خاطر نزدیکی به این دریاچه آب شیرین میزبان صدها قطعه لکلک مهاجر هستند که در این فصل از مناطق جنوبی وارد این منطقه می شوند.
البته ورود این مهمانان بهاری به این منطقه قصه تازهای نیست و اهالی روستاهای حاشیه زریبار از گذشته شاهد مهاجرت لکلکها به این منطقه بودند و لکلکها را نماد صلح و خوش اقبالی میدانند.
نکته قابل تامل این است که برخی از اهالی این روستاها هر سال قبل از برگشتن لکلکها بر روی مکانهای بلند و حتی با نصب تیرهای فلزی مخصوص شرایطی برای درست کردن لانه مهیا می کنند و مردم با آنها انس و نزدیکی دارند و میتوان گفت همزیستی با این پرنده زیبا و مراقبت از آنها به فرهنگ مردمان این منطقه تبدیل شده است.
عکاس: دانا خورمهر