افراسیاب گراوند درباره این کشف تازه می گوید: تپه اهرنجان در راستای مطالعات پیش از تاریخ شمال غرب کشور و حوضه دریاچه ارومیه، با هدف لایه‌نگاری برای مطالعه و شناخت لایه‌ها و دوره‌های فرهنگی ادوار استقراری محوطه و همچنین ارائه گاه‌نگاری نسبی و مطلق آن، گمانه‌زنی شد.

این باستان‌شناس تپه اهرنجان را از شاخص‌ترین محوطه‌های دوره نوسنگی و مس و سنگ در شمال غرب ایران معرفی کرد و گفت: از کاوش باستان‌شناختی این محوطه، چهار گور در عمق‌های متفاوت مربوط به دوره «مس و سنگ» شناسایی شده است.

گراوند که ریاست میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان سلماس را نیز به عهده دارد، گفت: اجساد مکشوفه در داخل روستا و در زیر کف خانه‌ها به‌صورت چمباتمه یا جنینی روی یک پهلو، چپ یا راست در جهات مختلف و معمولاً در جهت شمالی-جنوبی یا شرقی-غربی دفن شده‌اند.

او می گوید: این اجساد به صورت منفرد و در یک مورد به صورت دسته جمعی (سه تدفین) در گور‌های بیضی و مستطیل‌شکل به خاک سپرده شده‌اند.

این باستان‌شناس می گوید: اجساد کشف‌شده معمولا بدون اشیاء هستند و تنها در یک مورد در کنار یکی از تدفین‌ها یک پیاله سفالی و یک تیغه ابسیدینی (سنگی غنی از سیلیکات با بافت شیشه‌ای آتشفشانی سیاه‌رنگ) کشف شد.

سرپرست برنامه گمانه‌زنی اهرنجان گفت: یکی از تدفین‌ها را با لایه‌ای از گِل اُخری پوشانده‌اند و آثار گل اخری در کف چاله گور و همچنین روی استخوان‌ها دیده می‌شود.

گراوند درباره تپه اهرنجان گفت: این تپه از قدیمی‌ترین استقرارگاه‌های حوضه شمال غرب دریاچه ارومیه است که در شمال غرب شهر سلماس (آذربایجان غربی) و در کوی فرهنگیان واقع شده و این اثر در سال ۱۳۷۷ با شماره ۲۱۰۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.  

برخی مستندات تاریخی، قدمت دوره مس و سنگ را از حدود ۶۵۰۰ سال تخمین زده‌اند.