دانشمندان دانشگاه اکستر بریتانیا با ثبت تصاویر و صدا زیر آب در تعدادی از صخره‌های اندونزی که بخشی از پروژه احیای صخره‌های مرجانی هستند، شروع به کار کردند.

این صدا‌های ضبط شده شامل صدا‌هایی بودند که توسط موجودات دریایی ایجاد می‌شدند که بسیاری از آن‌ها با گوش غیر مسلح انسان قابل شنیدن نیستند.

محققان با استفاده از الگوریتم‌های مبتنی بر یادگیری ماشینی، یک برنامه رایانه‌ای هوشمند مصنوعی ایجاد کردند که می‌توانست بین صدا‌های صوتی ضبط‌شده در صخره‌های سالم و صدا‌های ضبط‌شده در صخره‌های با شرایط بد تفاوت قائل شود.

هنگامی که آن برنامه  برای ارزیابی ضبط‌های جدید مورد استفاده قرار گرفت، در تعیین این که هر صدا از یک صخره سالم یا ناسالم است، ۹۲ درصد دقیق بود.

دکتر تیم لامونت، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: ضبط‌کننده‌های صدا و هوش مصنوعی می‌توانند در سراسر جهان برای نظارت بر سلامت صخره‌ها و کشف این که آیا تلاش‌ها برای محافظت و بازیابی آن‌ها مؤثر است یا خیر، استفاده شوند. در بسیاری از موارد، استقرار یک هیدروفون زیر آب بر روی صخره و رها کردن آن در آن جا آسان‌تر و ارزان‌تر از بازدید مکرر غواصان متخصص از صخره برای بررسی آن است - به‌ویژه در مکان‌های دوردست.

مقاله‌ای در مورد این تحقیق که توسط دانشجوی دکترا بن ویلیامز هدایت می‌شود، اخیراً در مجله Ecological Indicators منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه هاوایی قبلاً روش دیگری را برای ارزیابی سلامت صخره‌ها ابداع کردند که شامل تجزیه و تحلیل نمونه‌های آب برای دیدن DNA حیوانات در آن‌ها می‌شد.

منبع: سایت نیو اطلس منتشره از دانشگاه اکستر