محمدی گفت: به مناسبت چهل سالگی آزادسازی خرمشهر واحد آموزش و پژوهش حوزه هنری اصفهان برنامه روایت داستانی خرمشهر زیر ذره بین را با تحلیل دو رمان "علو" و "دیگر اسمت را عوض نکن" در سالن سعدی حوزه هنری استان اصفهان برگزار شد.
او می‌گوید: در این برنامه رمان‌های "علو" نوشته محمد رضا آریان فر و "دیگر اسمت را عوض نکن" نوشته مجید قیصری تحلیل شدند.
علی عباسی نشانه شناس و روایت شناس حوزه هنری اصفهان گفت: کار یک نشانه شناس را نقد کردن است نه قضاوت و نشانه شناس در مقابل یک نظام قرار می‌گیرد و کار او این است که معنای دستور زبان این نظام را بشناسند.
او می‌گوید: هنرمندان در واقع نظام‌های معنایی را به هم می‌ریزند و چینش متفاوتی از آن ارائه می‌دهند که باعث تولید معنای جدید می‌شود و یکی از نظام‌های معنایی که با آن سروکار داریم روایت است.
به گفته عباسی، ما دو گونه روایت شناس داریم و وقتی شما در یک داستان روایت دارید از افعال ماضی استمراری و ماضی ساده استفاده می‌کنید و امکان ندارد کسی روایت را به زمان حال یا آینده ارائه دهد.
نشانه شناس و روایت شناس حوزه هنری اصفهان گفت: کتاب "علو" ۵ صفحه اول آن گفتمانی است و بقیه صفحات روایتی است، در این کتاب اول روایت می‌کند و بعد اجازه می‌دهد که شخصیت‌ها صحبت کنند.
او می‌گوید: هر دو کتاب را در دسته کتاب‌های ادبیات مقاومت و پایداری و دفاع مقدس است و این دو کتاب دو نوع ادبی است که کار مستند می‌کند، اثر هنری شما باید هویت داشته باشد و اگر که یک اثر هنری هویت نداشته باشد یک نوشته عادی محسوب می‌شود.
عباسی معتقد است که این آثار علاوه بر توجه به مستند بودن، هویت خود را از فرهنگ، آیین و اسطوره می‌گیرند.
روایت شناس حوزه هنری اصفهان گفت: تجربه زیست هردو گفته پرداز یا نویسنده نخ تسبیح این دو نویسنده و این دو کتاب این است که هر دو بر روی سیالیت کار می‌کنند.
به گفته او، انسان با طی سه مرحله در واکنش به جهان هستی به کلام روی می‌آورد این سه مرحله شامل تاثیرپذیری، ادغام شدن با احساسات، تبدیل شدن احساسات به کلام است.
عباسی گفت: در کتاب "علو" شما آرام آرام هدایت می‌شوید به جایی که به یکباره شوکه می‌شوید، در حالی که در کتاب "دیگر اسمت را عوض نکن" شما از اول با یک شوک عاطفی عمیق روبرو می‌شوید و کتاب با یک سوءتفاهم آغاز می‌شود و تا پایان نیز این سوءتفاهم پاسخ داده نمی‌شود.
او گفت: کتاب "علو" خرمشهر را مادری برای مردم ایران می‌داند که در یک واقعیت تاریخی مردم با مقاومت باعث بازگشت او به میهن می‌شوند.
نشانه شناس روایت‌شناس حوزه هنری اصفهان می‌گوید: نماد نویسنده در این کتاب پروانه است، پروانه ارتباط نویسنده با هستی و ارتباط او با زمین و آسمان را نشان می‌دهد، "پروانه"، مادر و سرزمین و بازگشت به رحم مادر را تداعی می‌کند و از طرفی عروج و تعالی را نشان می‌دهد.
او گفت: کتاب "علو" ارتباط بیشتری با موضوع خرمشهر دارد و ریشه در فرهنگ ایرانی اسلامی و ملی ما دارد.
