دکتر اورنگ ایلامی به بروز مواردی از آبله میمونی در برخی نقاط دنیا اشاره و گفت: آبله میمون توسط ویروس آبله میمون، عضوی از جنس Orthopoxvirus در خانواده Poxviridae ایجاد می‌شود.

او گفت: آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که عمدتاً در مناطق جنگل‌های بارانی استوایی آفریقای مرکزی و غربی رخ می‌دهد و گهگاه به مناطق دیگر صادر می‌شود.

عضو کمیته علمی ستاد کشوری مقابله با کرونا همچنین با بیان اینکه آبله میمون معمولاً از نظر بالینی با تب، بثورات و غدد لنفاوی متورم تظاهر می‌کند و ممکن است منجر به طیف وسیعی از عوارض پزشکی شود، تصریح کرد: آبله میمون معمولاً یک بیماری خود محدود شونده است که علائم آن بین ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد.

ایلامی گفت: در زمان‌های اخیر، نسبت مرگ و میر موردی در حدود ۳-۶ درصد بوده است.

او همچنین با بیان اینکه آبله میمون از طریق تماس نزدیک با فرد یا حیوان آلوده یا با مواد آلوده به ویروس به انسان منتقل می‌شود، گفت: ویروس آبله میمون از طریق تماس نزدیک با ضایعات، مایعات بدن، قطرات تنفسی و مواد آلوده مانند بستر از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.

به گفته ایلامی، واکسن‌های مورد استفاده در برنامه ریشه کنی آبله نیز محافظت در برابر آبله میمون را فراهم کردند.

این پزشک متخصص با بیان اینکه واکسن‌های جدیدتری ساخته شده که یکی از آن‌ها برای پیشگیری از آبله میمون تایید شده است، گفت: یک عامل ضد ویروسی توسعه یافته برای درمان آبله نیز برای درمان آبله میمون مجوز گرفته است.