«اشلی اوتر»، محقق ارشد از آژانس امنیت سلامت بریتانیا، در بیانیه‌ای گفت: «فاصله زمانی بین قرار گرفتن در معرض ویروس و واکسیناسیون نقش مهمی در پاسخ‌های آنتی‌بادی پس از واکسیناسیون دارد.»

وی افزود: با این حال، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا این میزان بالاتر آنتی‌بادی محافظت بیشتری در برابر بیماری کووید ۱۹ ایجاد می‌کند و چگونه این فاصله طولانی‌تر بین دوز‌ها ممکن است بر پاسخ‌های تقویت کننده تأثیر بگذارد یا خیر، مورد نیاز است.

محققان آژانس امنیت بهداشتی بریتانیا میزان آنتی‌بادی را در نمونه‌های خون نزدیک به ۶۰۰۰ کارمند مراقبت‌های بهداشتی بریتانیا که واکسن کووید ۱۹ دریافت کرده بودند، اندازه‌گیری کردند.

حدود ۴۰۰۰ شرکت کننده اولین دز واکسن خود را حداقل ۲۱ روز زودتر و حدود ۲۰۰۰ دز دوم خود را حداقل ۱۴ روز زودتر دریافت کرده بودند. آن‌ها بر اساس سابقه عفونت به عنوان قبلاً مبتلا به کووید ۱۹ یا بدون عفونت قبلی طبقه بندی شدند. بیش از ۹۹ درصد از افرادی که عفونت قبلی نداشته بودند، آنتی‌بادی علیه ویروس کرونا تولید کردند.

پس از اولین دز، افرادی که عفونت قبلی داشتند تا ۱۰ برابر بیشتر از افرادی که آلوده نشده بودند، سطح آنتی‌بادی بیشتری داشتند. پس از دز دوم، آن‌هایی که عفونت قبلی داشتند سطوح آنتی‌بادی شأن دو برابر بیشتر از افرادی که آلوده نشده بودند، بود.

محققان دریافتند که فاصله زمانی طولانی‌تر بین دزها، با سطوح آنتی‌بادی مرتبط است بطوری که در شرکت‌کنندگانی که قبلاً به کووید ۱۹ مبتلا نشده بودند، به ویژه پس از ۱۰ هفته، تا ۹ برابر بیشتر بود. این اثر در میان جوانان بارزتر بود.

فاصله بین دو دز تزریقی بر سطح آنتی‌بادی در افرادی که عفونت قبلی داشتند تأثیری نداشت. با این حال، فاصله طولانی‌تر بین عفونت و واکسیناسیون با سطوح آنتی‌بادی بالاتر مرتبط بود. به عنوان مثال، افرادی که اولین دز واکسن خود را حدود هشت ماه پس از عفونت تزریق کردند، میزان آنتی‌بادی شأن هفت برابر بیشتر از افرادی بود که سه ماه پس از عفونت واکسینه شده بودند. این میزان پس از هشت ماه به این سطح رسید، که نشان می‌دهد هشت ماه پس از عفونت ممکن است زمان مطلوب برای واکسیناسیون پس از عفونت باشد.