تیتان قمر زحل، مانند زمین دارای دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، دره‌ها، فلات‌های فرسوده و تپه‌های شنی است. در این قمر، ذرات جامد از دانه‌های هیدروکربنی نرم ساخته شده اند که مستعد تجزیه سریع به گرد و غبار هستند. با این حال، تپه‌های استوایی تیتان تا چند صد هزار سال فعال و قابل حمل بودند.

به گزارش سایت agupubs، در کنار زمین و مریخ، تیتان سومین جرم سیاره‌ای در منظومه شمسی است که شواهدی برای محیط‌های رسوبی گسترده و متنوع از جمله دریاچه‌ها و مخروط افکنه‌ها یا دلتاها را نشان می‌دهد. دره های فرسوده، فلات های جدا شده  و تپه های شنی که عمدتاً در اطراف این قمر متمرکز شده‌اند، شدت فشار  آب و هوا را بر تیتان، کنترل می‌کنند.

 مدل‌های گردش جهانی، نشان می‌دهد، باد‌هایی که قادر به انتقال ماسه‌های تپه‌ای هستند معمولاً ۱ تا ۱۰ درصد مواقع در تمام عرض‌های جغرافیایی رخ می‌دهند و به جز دو طوفان اعتدالی، باد‌های استوایی در طول سال نسبتاً ثابت هستند، در حالی که انتقال شن ممکن است از طریق تندباد‌های نادر رخ دهد.

مکانیسم‌های مختلفی برای تولید شن و ماسه روی تیتان پیشنهاد شده، مانند فرسایش مواد سنگی، تف جوشی ذرات به روش فتوشیمیایی، لخته سازی و فرسایش رسوبات تبخیری که بر بستر  رودخانه‌‌ها تأمین می‌شوند، زیرا این مکان، امواج و باد‌ها را  بر اساس اندازه دانه مرتب می‌کنند.

بسیاری از  رودخانه‌های باستانی می‌توانند مواد از پیش طبقه بندی شده به اندازه ماسه را تامین کنند. علاوه بر این، دانه‌های بازالتی از نظر مکانیکی قوی هستند. به طوری که خود باد‌های مریخ می‌توانند شن‌ها را در بازه‌های زمانی میلیارد ساله مرتب کنند. در مقابل، آزمایش‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهند که مواد آلی که تصور می‌شود شن‌های تپه تیتان را تشکیل می‌دهند.

همانطور که باد‌های استوایی رسوبات را به سمت عرض‌های جغرافیایی میانی توزیع می‌کنند، رطوبت زمین ممکن است امکان تثبیت رسوبات آلی، جلوگیری از انتقال بادی و ترویج تف جوشی را فراهم کند، که می‌تواند در طول زمان منجر به تشکیل رسوبات سفت شده شود که می‌تواند دشت‌های تمایز نیافته تیتان را تشکیل دهد.

این سناریو می‌تواند مشاهدات طیفی دشت‌های تمایز نیافته سازگار با پوشش نوری یخ آب روی دانه‌های آلی ناشی از شستشوی سطحی مواد در معرض را توضیح دهد. مواد در عرض جغرافیایی متوسط نیز ممکن است حاوی گرد و غبار باشند که عمدتاً از طریق سایش شن‌های بادی تولید می‌شوند و به‌طور دوره‌ای از میدان‌های تپه‌های شنی در طی رویداد‌های با باد شدید خارج می‌شوند. در عرض‌های جغرافیایی بالاتر، فرکانس حمل و نقل رودخانه‌ای با فراوانی طوفان‌های متان افزایش می‌یابد و امکان تشکیل ماسه در نهر‌ها را فراهم می‌کند.

ترکیبات، شکل‌ها و اندازه‌های دانه‌های رسوب در داخل تپه‌ها (که ممکن است به آزمایش فرضیه تف جوشی کمک کند) و همچنین سرعت باد، فرکانس و نرخ بارندگی (که محدودیت‌های تصفیه‌شده در متناوب حمل‌ونقل ایجاد می‌کند) در محل توسط ماموریت سنجاقک اندازه‌گیری می‌شود. این داده‌ها، همراه با اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی خواص مکانیکی مواد و نرخ‌های تف جوشی، آزمونی مستقیم برای فرضیه ما ارائه می‌کنند. اگر درستی آن ثابت شود، مدل ما به نوبه خود کلیدی برای رمزگشایی صعود اخیر تیتان ارائه خواهد کرد.

بیشتر بخوانید

• ناسا تصویری از قمر زحل را به اشتراک گذاشت