یکی از روش‌هایی که برای بیماران مبتلا به ایدز استفاده می‌شود، «درمان ضد رتروویروسی» است. درمان ضدرتروویروسی سبب می‌شود ویروس «نقص ایمنی انسانی» (یا همان اچ آی وی) به یک بیماری قابل کنترل تبدیل شود؛ اما این ویروس را بطور کامل از بدن بیماران حذف نمی‌کند و بیماران مجبور هستند در باقی عمر خود، هر روزه قرص مصرف کنند.

حال یافته‌های محققان آمریکایی در دانشگاه راکفلر آمریکا (Rockefeller University) توانسته استفاده از «آنتی بادی‌های اچ آی وی» را به عنوان یک گزینه درمانی جدید برجسته سازد. مزیت این روش آن است که بیمار دیگر لازم نیست «دوز روزانه دارو» مصرف کند و به طور بالقوه نیز این روش می‌تواند سطح «ویروس اچ آی وی» را در بدن بیمار کاهش دهد؛ چیزی که «دارو‌های ضدرتروویروسی» قادر به انجام آن نبودند.

محققان آمریکایی در آزمایش خود، برای ۱۸ بیمار هفت تزریق از یک جفت آنتی بادی خنثی کننده در طول پنج ماه انجام دادند و در این مدت «دارو‌های ضد تروتروویروسی» آن‌ها را قطع کردند. آن‌ها متوجه شدند سیزده نفر از شرکت کنندگان در این روش برای دست کم ۵ ماه، سطح سرکوب ویروسی را حفظ کردند و نشان دادند این آنتی بادی‌ها (پادتن ها) قادر هستند تا سطح «ویروس‌های اچ آی وی» حساس به این نوع آنتی بادی را در بدن بیماران کنترل کرده، و از افزایش خطرناک آن‌ها جلوگیری کنند.

یافته‌های این محققان امریکایی که در مجله نیچر نیز به چاپ رسیده، نشان می‌دهد «روش درمانی آنتی بادی» را می‌توان هم همراه با «دارو‌های ضدرتروویسی» استفاده کرد و هم به تنهایی و زمانی که سطح ویروس در بدن بیمار به میزان کافی پایین آمده، مورد استفاده قرار گیرد.
«مارینا کاسکی» (Marina Caskey) استاد تحقیقات بالینی در دانشگاه راکفلر در خصوص مزیت این نوع درمان می‌گوید: در این خصوص ایده آن است که شما همچنان تحت درمان اچ آی وی قرار دارید؛ اما بجای آنکه یک قرص را هر روزه بخورید، بوسیله نسخه‌های طولانی مدت آنتی بادی می‌توانید هر شش ماه یکبار تزریق داشته باشید.»

منبع: پایگاه اینترنتی دانشگاه راکفلر