شرکت کنتورسازی ایران به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده کنتور‌های برق مکانیکی سال ۱۳۴۷ با سرمایه‌گذاری مشترک وزارت نیرو، بانک صنعت و معدن و شرکت آلمانی آ. اِ. گ در شهر صنعتی البرز کار خود را آغاز کرد.

روند فعالیت شرکت در ۴۰ سال نخست یعنی تا سال ۱۳۸۷ تحت مدیریت مستقیم دولت همواره سودآور و رو به توسعه بود. تا جایی که در ابتدای دهه ۸۰ نخستین کنتور ۱۰۰ درصد ایرانی را تولید کرد.

 با آغاز روند خصوصی‌سازی و واگذاری‌های اصل ۴۴ در استان قزوین شرکت کنتورسازی طی پروسه‌ای ۷ ساله به تدریج از یک شرکت سودآور به یک شرکت زیان‌ده تبدیل شد؛ فقط به این دلیل که کنتورسازی با رانت و اعمال نفوذ در دولت نهم به سرمایه‌گذار سوداگری واگذار شد که به جای تولید دنبال سوء استفاده از جایگاه این شرکت در بورس بود.

با توجه به اینکه شواهد حاکی از سفر رییس جمهور و هیئت دولت در هفته‌های آتی به استان قزوین است، به نظر می‌رسد رئیس جمهور باید از اختیارات خاص خود برای احیای کنتورسازی بهره بگیرد و در غیر این صورت این شرکت مرده به این زودی‌ها زنده نمی‌شود.

واگذاری بزرگ‌ترین کارخانه کنتورسازی به بهای ناچیز

به گفته رئیس کانون شورای اسلامی کار استان قزوین تشریح مشکلات کنتورسازی به یک مرثیه‌سرایی تکراری در فضای استان تبدیل شده است،  سال ۱۳۸۷ با یک اعمال نفوذ در استانداری قزوین کنتورسازی به مدیرانی سپرده شد که ظرف حدود ۵ سال تمام دارایی‌های کنتورسازی را دود کردند.

به گفته آیت اسدی داستانی از جایی شروع می‌شود که یک شرکت با ۷۱ میلیارد تومان ارزش خالص در سال ۸۷ به یک‌هشتم قیمت به سرمایه‌گذاری واگذار شد که به جای توسعه تولید در این شرکت و به‌روزرسانی محصولات این شرکت با نماد آکنتور وارد بورس شد و دست به یک سوداگری غیرقانونی زد که نتیجه آن نابودی بزرگ‌ترین کنتورسازی این کشور و بیکار شدن ۷۵۰ کارگر بود.

وی می گوید شرکت غولی مانند کنتورسازی فقط به قیمت ۹ میلیارد تومان و با پیش‌قسط ۳ میلیارد تومان در اختیار فردی قرار گرفت که پسر جوان خود را مدیرعامل کرد و این پیش‌قسط را هم نه از جیب خود بلکه از سرمایه شرکت پرداخت کرد.

مدیران فعلی خلع ید شوند

به گفته اسدی  متأسفانه مدیرعامل شرکت با این وعده که کنتورسازی قرار است خط تولید صندوق‌های فروشگاهی، دستگاه‌های کارت‌خوان و لامپ کم‌مصرف راه بیندازد، بسیاری از افراد را به سرمایه‌گذاری در سهام این شرکت تشویق کرد و بعد با بازرسی سازمان بورس دروغ بودن همه این موارد لو رفت و شرکت مادرتخصصی کنتوسازی از شرکت سودده به یکی از زیان‌ده شرکت‌ها بدل شد.

وی می گوید البته بازگویی این موارد تکرار مکررات است؛ اما همچنان بعد از حدود ۷ سال از آغاز بحران‌های کارگری و تعطیل شدن این شرکت هنوز مدیران قبلی این شرکت خلع ید نشدند و با توجه به روحیه آیت‌الله رئیسی کارگران و مردم استان قزوین از ریاست جمهوری انتظار دارند تا موضوع واگذاری این شرکت به سرمایه‌گذاران اهلیت‌دار و یا بازگشت به دولت در سفر روز‌های آینده رئیس جمهور بالاخره به نتیجه برسد.

۴۰۰ میلیارد تومان تسهیلات برای هیچ

نماینده کارگران کنتورسازی می گوید کنتورسازی در زمان واگذاری به بخش خصوصی ۹۰۰ کارگر داشت، با بحرانی شدن اوضاع شرکت در سال ۱۳۹۵ بیشتر کارگران ما بیکار شدند و تنها ۱۰۰ تا ۱۵۰ کارگر در استخدام شرکت باقی ماندند که به نظر می‌رسد چاره‌ای جز باقی‌ماندن در شرکت ندارند.

محمد زینلی می گوید متأسفانه مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره به اسم کار تولیدی وارد یک فرآیند بورس‌بازی و سوداگری شدند و در حالی که تقریباً مبلغی برای به دست گرفتن این شرکت بزرگ پرداخت نکردند، با این بهانه که می‌خواهند خط تولید کنتور‌های جدید یا محصولات نوین را راه‌اندازی کنند، ۴۰۰ میلیارد تومان تسهیلات بانکی گرفتند.

وی می گوید  فقط در یک فقره از یک بانک ۹۷ میلیارد تومان وام گرفتند که، چون اقساط این وام را پرداخت نکردند، این بانک حدود نیمی از مالکیت شرکت کنتورسازی را در اختیار گرفته است.

کنتورسازی باید به دولت برگردد

اما به گفته یک خبرنگار قزوینی که از سال ۹۵ پیگیری مشکلات کارگران کنتورسازی با بیان اینکه موج مطالبه‌گری‌ها برای احیای کنتورسازی بعد از پرداخت معوقات کارگران در سال ۱۳۹۹ خوابید، در موضوع کنتورسازی بسیاری از خبرنگاران زحمت کشیدند که هیچ‌وقت به حرف آن‌ها اهمیتی داده نشد و برخی هم کنتورسازی را برای رسیدن به پست و مقام پله کردند.

به گفته محمد دادار در حالی که خبرنگاران با حقوق‌های ناچیز به دنبال مشکلات کنتورسازی بودند که برخی از کارگران کنتورسازی در زمان این پیگیری‌ها به سواحل ترکیه می‌رفتند و از آنجا عکس سلفی می‌فرستادند. به همین خاطر ما هم به شک افتادیم که چرا باید برای کارگری قلم بزنیم که به جای اینکه خودش پیگیر مشکلاتش باشد، مشغول خوشگذرانی است.

وی می گوید با این حال صورت مسئله در کنتورسازی مشخص است و باید ابتدای بدهی‌های این شرکت پرداخت شود و بعد مالکیت آن به دولت برگردد تا خط تولید آن را به‌روزرسانی کند؛ چرا که با وضعیت فعلی کنتورسازی برای واگذاری مشتری ندارد و مالک فعلی هم با وجود مشکلات زیادی که دارد، به راحتی راضی به از دست دادن این شرکت نمی‌شود.

در مجموع داستان کارخانه کنتورسازی ایران با توجه به عدم اقبال مدیران استان کم‌کم به یک افسانه تراژیک تبدیل شده و به نظر می‌رسد کارگران سابق این شرکت هم دیگر تمایلی به یادآوری این داستان تلخ ندارند. با این حال در سالی که به نام تولید دانش‌بنیان و اشتغال‌آفرین نامگذاری شده، از ریاست جمهوری انقلابی انتظار می‌رود که فارغ از فضاسازی رسانه‌ای که تلاش در به فراموشی سپردن کنتورسازی دارند، مصوبات قاطعی برای احیای این واحد صنعتی مادرتخصصی داشته باشد.

منبع تسنیم