برخی مشاغل مربیان آموزشگاه‌های رانندگی به دلیل نبود کد شغلی، در لیست خدمات بیمه‌ای سازمان تامین اجتماعی قرار نمی‌گیرد. ظاهرا شغل این افراد در جامعه پذیرفته شده اما شرکت‌های بیمه‌ای از بیمه کردن مربیان رانندگی به دلیل نبود کد شغلی اجتناب می‌کنند.

ماهیت کاری مربیان آموزشگاه‌های رانندگی، کارگر و کارفرمایی تعریف نشده است و به همین دلیل جزو مشاغل آزاد محسوب می‌شوند. مربیان آموزشگاه‌های رانندگی کشور از پوشش بیمه تامین اجتماعی محروم هستند و باید در قالب بیمه خویش فرما حق بیمه خود را پرداخت کنند. پرداخت بیمه خویش‌فرما سبب می‌شود تا از برخی مولفه‌های بیمه‌ای مثل مقرری بیمه بیکاری محروم باشند، همچنین با توجه به احتمال بالای تصادف، الزام به بیمه شدن این گروه شغلی چند برابر است.

در سال گذشته حق‌السهم این افراد به عنوان مربی آموزشگاه رانندگی حدود ۳۶ درصد افزایش یافته بود، در صورتی که دستمزد کارگران از سوی شورای عالی کار حدود ۳۹ درصد بیشتر شد، همچنین کرایه تاکسی‌ها نیز حدود ۳۵ درصد افزایش یافته بود، اما حق خودرو یک مربی را ۲۸ درصد درنظر گرفته و حق سهم آموزشگاه‌ها نیز ۴۱ درصد گران‌تر شده بود.

سوالی که وجود این است که اگر مربیان به عنوان کارگر آموزشگاه‌ها درنظر گرفته می‌شوند، چرا از حق بیمه محروم هستند؟ یا اگر به عنوان کارفرما تعریف می‌شوند، چرا ناچار هستند قرارداد‌های پیمانکاری یک‌ساله و نرخ تحمیلی آموزشگاه‌ها را بپذیرند؟

برای پاسخ به سوالات و جویا شدن این مسئله که چرا تا کنون مربیان آموزشگاه‌های رانندگی فاقد بیمه تامین اجتماعی هستند را از سازمان تامین اجتماعی جویا شدیم. 

پس از چندین روز تماس و پیگیری مسئولین سازمان تامین اجتماعی حاضر به پاسخگویی نشدند و از ارائه پاسخ در این خصوص سر باز زدند.