محققان اسپانیایی در مورد یک کارمند جوان مراقبتهای بهداشتی گزارش میدهند که دو بار در ۲۰ روز آزمایش کوویدش مثبت شده است. توالییابی ژنومی نشان داد که اولین عفونت نوع دلتا و دومین عفونت Omicron بود که این کوتاهترین فاصله ثبت شده رسمی بین دو عفونت SARS-CoV-۲ بود.
این مطالعه موردی در کنگره اروپایی میکروبیولوژی بالینی و بیماریهای عفونی در پرتغال ارائه میشود و به جزئیات یک کارمند زن ۳۱ ساله میپردازد که ۱۲ روز قبل از اولین عفونت، سومین دوز واکسن کووید-۱۹ خود را تزریق کرده است.
اولین عفونت از طریق آزمایش معمول کووید در بیمارستان در ماه دسامبر شناسایی شد. بیمار هیچ علامتی نشان نداد و توالی ژنومی تایید کرد که عفونت با نوع دلتا SARS-CoV-۲ است.
پس از یک دوره قرنطینه ۱۰ روزه، کارمند به سر کار بازگشت و با علائم خفیف COVID-۱۹ (سرفه و تب) در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۲ به بیمارستان مراجعه کرد. آزمایش دوباره نتایج مثبت را نشان داد و توالی ژنومی این بار نشان داد که عفونت ناشی از آن به نوع Omicron است.
ریسیو گفت: این مورد پتانسیل نوع Omicron را برای فرار از مصونیت قبلی به دست آمده از یک عفونت طبیعی با انواع دیگر یا از واکسن ها را نشان میدهد. به عبارت دیگر، افرادی که COVID-۱۹ داشته اند، نمیتوانند تصور کنند که در برابر عفونت مجدد محافظت میشوند، حتی اگر به صورت کامل واکسینه شده باشند.
این مورد کوتاهترین فاصله ثبت شده بین دو عفونت COVID-۱۹ است که به صورت رسمی گزارش شده است. سوال بزرگی که هنوز پاسخی برای آن وجود ندارد این است که این اتفاق چقدر رایج است؟
از زمان ظهور نوع Omicron، تعداد فزایندهای از عفونت مجدد گزارش شده است. با این حال، هیچ توافق کلی در مورد نحوه ثبت عفونت مجدد COVID-۱۹ وجود ندارد.
به عنوان مثال، بریتانیا چندین ماه است که در مورد اعداد عفونت مجدد گزارش داده است، اما برای اینکه یک مورد رسماً به عنوان عفونت مجدد واجد شرایط شود، به فاصله ۹۰ روزه بین دو آزمایش مثبت نیاز دارد. استدلال شده است که ریزش طولانی مدت ویروس SARS-CoV-۲ میتواند منجر به نتایج مکرر آزمایش مثبت برای هفتهها یا حتی ماهها پس از یک عفونت حاد شود و بدون آزمایش کامل ژنومی نمیتوان مطمئن شد که آیا موج جدید علائم یک عفونت کاملاً جدید است و بیدار شدن مجدد اولین عفونت نبوده است؛ بنابراین در حال حاضر بریتانیا حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد جدید را به عنوان عفونت مجدد بر اساس قانون ۹۰ روزه گزارش میکند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) نیز از قانون ۹۰ روزه برای طبقهبندی عفونتهای مجدد کووید-۱۹ استفاده میکند. این سازمان اخیراً گزارشی را منتشر کرده است که در آن ۱۰ مورد عفونت مجدد COVID-۱۹ با فاصله کمتر از ۹۰ روز رخ داده است.
همه ۱۰ مورد در گزارش CDC از نظر ژنتیکی به عنوان عفونت مجدد مجزا تایید شدند و میانگین فاصله بین عفونتها ۵۴ روز بود. کوتاهترین فاصله عفونت مجدد در گزارش CDC در یک نوجوان واکسینه نشده مشاهده شد که تنها ۲۳ روز از یک عفونت تایید شده دلتا و یک عفونت تایید شده Omicron گذشته بوده است.
ریسیو گفت: این مورد همچنین بر لزوم انجام نظارت ژنومیکی ویروسها در عفونتها در افرادی که کاملاً واکسینه شدهاند و به عفونتهای مجدد مبتلا میشوند، تأکید میکند.
لارنس یانگ، ویروس شناس از دانشگاه وارویک، گفت که مطالعه موردی جدید نمونه مناسبی از ظرفیت Omicron برای عفونت مجدد افراد است. نرخ فزاینده عفونت مجدد COVID-۱۹ در سراسر جهان همچنین یادآور این مطلب است، تا زمانی که SARS-CoV-۲ به گسترش خود ادامه دهد، جهش خود را ادامه خواهد داد و انواع جدیدی ظهور خواهند کرد.
یانگ که روی این موضوع کار نکرده است، گفت: این اشتباه است که فرض کنیم هر نوع جدید نسبت به انواع قبلی کمتر عفونی و کم خطرتر خواهد بود، به ویژه که ایمنی ناشی از عفونت و واکسیناسیون با گذشت زمان کاهش مییابد و واکسنهای فعلی ممکن است در برابر این گونههای جدید محافظتی نداشته باشند.
منبع: سایت نیواطلس منتشره از کنگره اروپایی میکروبیولوژی بالینی و بیماریهای عفونی