بر اساس این نامه که ۵ بند دارد، این گروه از نمایندگان خواسته اند حداکثر منافع ملی کشور در مذاکرات تأمین شود.

این گروه از نمایندگان مجلس اعلام کرده‌اند وعده‌های شفاهی «از جمله سخنان رئیس‌جمهور آمریکا» نمی‌تواند تضمین شمرده شود.

آنها گفته‌اند تجربه مذاکرات قبلی نشان می‌دهد تمایل نداشتن آمریکا و طرف‌های دیگر برای ارائه تضمین های لازم، به منافع جمهوری اسلامی ایران آسیب زده.

در این نامه خواسته شده که آمریکا تضمین قانونی دهد از برجام خارج نمی‌شود و این کشور در نهادهای تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیرش مانند کنگره، مصوب کند مانعی برای اجرای توافق ایجاد نخواهد کرد.

بر اساس نامه نمایندگان مجلس، از وجود شرایط تهدید پس از توافق ابراز نگرانی شده؛ آنها گفته‌اند که وجود مکانیسم ماشه عملاً به معنای حفظ تهدید و شکست مذاکره است، در نتیجه تضمین‌ها باید به گونه‌ای گرفته شود که در صورت ورود آمریکا به برجام، مکانیسم ماشه به بهانه‌های  مختلف اعمال نشود.

نمایندگان خواسته‌اند در مذاکرات، تصویب و اعمال تحریم‌های جدید ممنوع شود و مذاکره کنندگان در توافق قید کنند تحریم‌های برداشته شده، دوباره وضع نخواهد شد.

آنها به رئیس جمهور یادآوری کرده‌اند جمهوری اسلامی ایران حق دارد درچارچوب سهمیه تعیین شده اوپک قبل از اعمال تحریم‌ها و با توجه به وضعیت و جایگاه ایران، به هر کشوری و هرمیزان که مورد توافق دو طرف قرار می‌گیرد، نفت صادر کند و از طریق سیستم بانکی مبالغ حاصل از فروش نفت را دریافت کند.

به گفته این نمایندگان، انتقال منابع و منافع مالی جمهوری اسلامی ایران از جمله منابع حاصل از فروش نفت، منابع بلوکه شده و مسدود شده از همه کشورها حق جمهوری اسلامی ایران دانسته شده و کشور‌های طرف مذاکره باید موانع موجود در این مسیر را رفع کنند. در نتیجه هرگونه ایجاد مانع در تبدیل ارز(Conversion) و ممانعت در جذب سرمایه گذاری در ایران باید ممنوع شود و حق راستی آزمایی در اختیار دولت ایران قرار داشته باشد.

در نامه نمایندگان، شرط انجام تعهدات برجامی از سوی ایران، برقراری کامل روابط بانکی، رفع کامل موانع صادرات، فروش کامل نفت و فرآورده‌های نفتی ایران، برگشت کامل و سریع ارز از منابع حاصل از فروش و ارائه گزارش این اقدامات به مجلس و تأیید نمایندگان اعلام شده.