در این بیانیه آماده است: ۱.جامعه بین‌المللی در حال تجربه شدیدترین مصادیق سیاسی کاری و سوءاستفاده ابزاری از سازوکارهای بین‌المللی در رابطه باموضوع حقوق بشر می‌باشد؛ فرایندی که روز به روز از اعتبار این سازوکارها، بویژه شورای حقوق بشر، کاسته و فعالان واقعی در اینعرصه را ناامید کرده است.

۲. رای پایین به قطعنامه تمدید ماموریت گزارشگر، حاکی از عدم رضایت کشورها از برخوردهای سیاسی با حقوق بشر است. نظر بهاینکه بار دیگر مجموع آرا کشورهایی که با ۲۸ رای منفی و ممتنع خود علی‌رغم تمامی فشارها و تهدیدهای موجود از قطعنامه حمایتنکردند از مجموع ۱۹ رای مثبت به قطعنامه بیشتر است، بار دیگر ثابت شد که ماهیت این قطعنامه، سیاسی و نه حقوق بشری بوده وفاقد وجاهت است.

۳. ترکیب آرای به قطعنامه تمدید مأموریت گزارشگر ویژه از سال ۲۰۱۸ (زمان انتخاب وی) تاکنون نشان می‌دهد که مشروعیت و مقبولیتمکانیسم گزارشگری علیه ایران به شدت کاهش یافته است. مجموع آرای منفی به قطعنامه تمدید مأموریت از ۷ رای به ۱۲ رای طی چهارسال گذشته افزایش یافته و مجموع آرای مثبت نیز از ۲۱ رای به ۱۹ رای کاهش یافته است. همچنین، میزان آرای ممتنع امسال نسبت بهسال قبل نیز از ۱۴ به ۱۶ رای افزایش یافته است.

۴. این قطعنامه با حمایت پادشاهی انگلیس ارائه شده و توسط برخی حامیان غربی آن مانند آمریکا، کانادا، فرانسه، سوئد و رژیمصهیونیستی نیز مورد حمایت قرار گرفته است، آنانی که خود سابقه سیاهی در حوزه حقوق بشر دارند. گزارشگر ویژه نیز که خود یکتبعه انگلیسی است، حیثیت شورای حقوق بشر و پدیده مقدس حقوق بشر را قربانی اهداف سیاسی دولت متبوعش کرده است. تصمیمشورا در تمدید ماموریت گزارشگر ویژه با حمایت حداقلی از آن، مبنایی برای همکاری و تعامل نخواهد بود و جمهوری اسلامی ایران، آنرا کاملا رد می کند.

۵. کشورهایی که به قطعنامه رای مثبت دادند، نمی‌توانند ادعا کنند که از حقوق بشر مردم ایران حمایت می‌کنند؛ چراکه آنها بطورمستقیم یا غیر مستقیم از ناقضان عمده حقوق ملت ایران در اثر تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی یکجانبه می‌باشند که توسط رژیم آمریکاتحمیل شده است.

۶. جمهوری اسلامی ایران بر مبنای الزامات دینی و اصول قانون اساسی، به حمایت و ارتقای حقوق بشر ادامه خواهد داد، همانگونه کهدر چهار دهه گذشته نیز به پیشرفت‌های عدیده‌ای در این حوزه دست یافته است.

۷. ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران ضمن قدردانی از اکثریت قریب به اتفاق (۶۰ درصد) کشورهای عضو شورای حقوق بشر کهبا آرای منفی و ممتنع خود عملا و به صراحت از قطعنامه سیاسی فوق حمایت نکردند، از دولت‌ها، سازمان‌های مردم نهاد، شخصیت‌ها،صاحبان فکر و اندیشه و مقامات بین‌المللی فعال در حوزه حقوق بشر می‌خواهد تا از هر ظرفیت و فرصتی برای پایان دادن به فرایندکنونی حاکم بر مهندسی حقوق بشر و سو استفاده ابزاری از آن در راستای پیشبرد سیاست‌های سلطه‌جویان بین‌المللی، استفاده کنند.