افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند علائم مختلفی را تجربه می‌کنند، تعادل بدنی آن‌ها کم می‌شود، مشکلات ذهنی، مشکل در تکلم، خستگی و ... جزء علائم رایج این افراد است. همچنین ممکن است که در چهره آن‌ها تغییراتی به وجود بیاورد که یکی از آن‌ها چشم است.

متخصصان بر این عقیده هستند که سفتی در قسمت گونه و دهان این افراد اتفاق می‌افتد. همچنین چشم‌های آن‌ها کمی متفاوت می‌شود و ممکن است علائمی در چشمشان باشد که در طولانی مدت آن‌ها را به سختی می‌اندازد.

چشمک زدن مداوم

شاید تا به حال از نزدیک ندیده باشید، اما افرادی که پارکینسون دارند، ممکن است مدام چشم شان به حالتی در بیاید که انگار چشمک می‌زنند. این اتفاق ممکن است ۱۶ الی ۱۸ بار در دقیقه رخ بدهد و چشم را دچار مشکل می‌کند. چنانچه در بخش بهداشت و سلامت نمناک می‌خوانید علت آن هم تغییرات ماهیچه‌ای است که در صورت آن‌ها اتفاق افتاده و ممکن است ناراحتی و بی قراری را در چشم به وجود بیاورد. هم چنین مشکلاتی در تکان دادن چشم و پلک ایجاد می‌شود که این چشمک زدن و خشکی، شرایط را سخت‌تر می‌کند.

کاهش سرعت چشمک هنگام کاهش دوپامین

افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، ممکن است با کاهش دوپامین در بدنشان، با کاهش سرعت چشمک مواجه شوند. یعنی فرآیند چشمک زدن برای آن‌ها طولانی‌تر می‌شود و انگار که همه چیز روی دور آهسته است. علت آن هم کاهش عملکرد مناسب ماهیچه و سفتی قسمت پشت چشم است که شرایط را برای بیمار سخت‌تر می‌کند.

البته تحقیقات نشان می‌دهد که چشمک زدن برای این افراد باعث می‌شود تا آن‌ها بتوانند تعادلی بین نور و تاریکی ایجاد کنند و شرایط برایشان قابل تحمل‌تر باشد. در نتیجه بدن آن‌ها در برابر این بیماری و مشکلاتی که برای چشم ایجاد می‌کند، یک واکنش طبیعی به شکل چشمک نشان می‌دهد.

ضعیف شدن بینایی

چشمک زدن می‌تواند کمک کند که افراد وضعیت را راحت‌تر پیش ببرند. علت آن هم این است که چشمان آن‌ها در حالت معمولی دچار درد و خشکی می‌شود و این افراد ممکن است سوزشی را هم در چشمان خود تجربه کنند و احساس می‌کنند که چیزی داخل چشم آن‌ها گیر کرده است. همین باعث می‌شود که سطح بینایی آن‌ها کاهش پیدا کند و همه چیز را تار ببینند و باعث ایجاد ناراحتی در چشمانشان شود.

بعضی از بیماران مبتلا به پارکینسون به قدری سرعت چشمک زدنشان زیاد می‌شود که باید به پزشک مراجعه کنند و به یک بیماری مبتلا می‌شوند که نام آن بلفارواسپاسم است که در چنین حالتی سمومی اطراف ماهیچه چشم، هر ۳ یا ۴ ماه تجمع پیدا می‌کند که چشم پزشک می‌تواند آن را درمان کند.

منبع: برترین ها